به گزارش ایسنا و به نقل از پایگاه خبری وب‌مد، محققان دانشگاه "ویتا سالوت سان رافائل" در ایتالیا می‌گویند، هرچقدر یک شخص بین دو زبان حالت تعویضی ایجاد کند مغز در پیداکردن راه‌های به اصطلاح فرعی برای ایجاد توازن بین دو زبان بر می‌آید. این مسیرهای جایگزین، مهارت‌های تفکر را حتی با وجود آسیب‌های ناشی از آلزایمر حفظ می‌کند.
پژوهش‌های پیشین نیز نشان داده‌اند افرادی که در تمام طول عمرشان دو زبانه بودن را تجربه کرده‌اند، می‌توانند آغاز ابتلا به زوال عقل را پنج سال به تعویق بیندازند.
به منظور انجام این تحقیق، اسکن‌های مغزی و آزمون‌های حافظه بر ۸۵ بیمار آلزایمری صورت گرفت. ۴۵ نفر از این افراد آلمانی و ایتالیایی صحبت می‌کردند و بقیه تنها یک زبان ایتالیایی را صحبت می‌کردند.
افراد دوزبانه، نمرات به مراتب بالاتری(سه الی هشت برابر) را در آزمون‌های حافظه‌ای به دست آوردند.
در واقع افراد دوزبانه ارتباط عملکردی بهتری را در قسمت‌های جلوی مغزی دارند، این قسمت‌ها در حفظ مهارت تفکر در زمان آلزایمر به فعالیت خود در افراد دوزبانه ادامه می‌دهند.
به گفته محققان، استفاده همیشگی از قابلیت دوزبانگی باعث تغییراتی موسوم به "ذخیره عصبی" در مغز می‌شود که در مقابل پیری مقاومت نشان می‌دهد.
علاوه بر این در مغز دوزبانه‌ها، نوعی عملکرد برای جبران خسارت‌های عصبی وجود دارد که طی آن مغز با زوال خود کنار آمده و راه‌های جایگرین دیگری را برای انجام عملکردهای از دست رفته پیدا می‌کند.
این پژوهش در مجله "Proceedings of the National Academy of Sciences" منتشر شده است.
- 11
- 2
