به گزارش ایرنا از روزنامه دیلی میل، تسلط بر اعصاب دشوار اما ضروری است. بسیاری از افراد قادر به مهار خشم خود و یا آگاه به ضرورت آن نیستند؛ در این گزارش به چند دلیل اشاره شده است که نشان می دهد کنترل عصبانیت تا چه انداره برای سلامت فرد مفید است.
افراد عصبانی و مرگ زودهنگام
محققان دانشگاه ایالتی آیووا در مطالعه بر مردان ۲۰ تا ۴۰ ساله متوجه شدند که احتمال مرگ مردان عصبانی در قیاس با افراد آرام تر در ۳۵ سال بعدی زندگی، یک و نیم برابر بیشتر بود.
محققان این افزایش را ناشی از فاکتورهایی می دانند که استرس را با آسیب فیزیولوژی ارتباط می دهند. از سوی دیگر آزادسازی مکرر آدرنالین در طول دوره های استرس به دی.ان.ای آسیب می زند که می تواند به ابتلا به بیماری های تهدید کننده حیات مانند مولتیپل اسکلروزیس یا MS منجر شود.
بداخلاقی و اختلال خواب
عصبانیت واکنش افزایش یافته ای را در ناحیه آمیگدال - بخشی از مغز که با غرایز بقا ارتباط دارد- ایجاد می کند.
احساسات عصبی باعث می شوند که آمیگدال اضطراب افزایش یافته ای را به سایر قسمت های مغز و بدن انتقال دهد و در نتیجه جریان خون به اندام ها و قلب افزایش یابد. این کار استراحت را تقریبا غیر ممکن می سازد.
به گفته محققان علوم اعصاب دانشگاه ماساچوست، افرادی که در معرض تحریکات ناشی از خشم قرار دارند، صرف نظر از چگونگی ایجاد این احساس، بیشتر احتمال دارد که بیخوابی را تجربه کنند.
عصبانیت و سردرد
احساساتی مانند هیجان یا خشم هورمون های استرس کورتیزول، آدرنالین و تستوسترون را آزاد می کنند. این مواد شیمیایی موجب افزایش جریان خون به مغز شده که تورم رگ های خونی و اعصاب اطراف مغز را در پی دارد.
این فشار می تواند باعث تنش و سردرد شود. بررسی وضعیت ۴۲۲ بزرگسال سالم نشان داد که افراد مبتلا به سردردهای مزمن به لحاظ شاخص خشم به طور معنی داری در مرتبه بالاتری قرار دارند.
عصبانیت و بیماری ریه
محققان دانشکده بهداشت عمومی هاروارد متوجه شدند که افرادی که طبیعت خشنی دارند، عملکرد سیستم تنفسی آنها ضعیف است.
عصبانیت و اضطراب و افسردگی
هنگامی که احساس خشم می کنیم، انتقال دهنده های عصبی و برخی هورمون ها از طریق جریان خون ارسال می شوند که به نوبه خود موجب افزایش ضربان قلب و تنش عضلانی می شود.
بروز مکرر این واکنش موجب فشار بر نرون ها در هیپوتالاموس، مرکز کنترل استرس مغز، می شود به این معنی که این وضعیت از فعالیت افتادن نرون ها را دشوارتر می سازد و علاوه بر آن، ترشح هورمون شادی 'سروتونین' در برخی افراد پرخاشگر به اندازه قابل ملاحظه ای کاهش می یابد.
عصبانیت و بیماری های مکرر
کورتیزول بسیار زیاد در بدن - که توسط غدد آدرنالین در دوره های خشم آزاد می شود - می تواند بر هم خوردن تعادل قند خون، سرکوب تیروئید و حتی کاهش تراکم استخوان را در پی داشته باشد.
کورتیزول زمانی که آزاد می شود، به واکنش ضد التهابی سیستم ایمنی منجر می شود، اما افزایش مداوم این هورمون بدن را در برابر ویروس ها آسیب پذیرتر می کند.
خشم و خطر بیماری قلبی
افزایش فشار خون در نتیجه افزایش آدرنالین موجب می شود که قلب سریعتر بزند و خطر ابتلا به ریتم های غیر عادی و بالقوه کشنده قلبی را افزایش می دهد.
آدرنالین همچنین سیگنالی در زمینه انتشار پلاکت ها می دهد که می تواند موجب بروز لخته های خونی و یا انسداد شریان ها شود؛ این وضعیت به ویژه درصورتی که شریان ها با کلسترول مسدود شوند، خطرناک است.
مطالعات نشان داده اند که احتمال ابتلا به تصلب شرایین در مردانی که بسیار عصبانی هستند، بیشتر است.
عصبانیت و چین و چروک پوست
محققان برزیلی نشان داده اند که استرس زیاد میزان گلوکوکورتیکوئیدهای موجود - هورمون درگیر در تولید کلاژن ترکیبات پوستی را افزایش می دهد.
کمبود کلاژن موجب قرمزی و چروکیدگی پوست می شود. علاوه بر این، سیستم ایمنی ضعیف ناشی از واکنش استرس موجب افزایش واکنش های التهابی به پاتوژن های زیر پوست می شود.
متخصصان پوست دانشگاه روچستر می گویند، افزایش دوره های خشم در عملکرد حفاظتی پوست اختلال ایجاد می کند و باعث می شود که آلرژن ها راحت تر نفوذ کنند و وضعیت های پوستی مانند درماتیت و پسوریازیس ایجاد کنند.
درنا محمدیان
- 9
- 2
