به گزارش سیناپرس، ناباروری، عاملی است که برای خانواده‌ها عواقب اجتماعی و روانی ایجاد می‌کند. چنین خانواده‌هایی به‌عنوان راه‌حل، اغلب به فناوری‌های کمک‌زادآوری یا ART روی می‌آورند. در این رابطه، اولین نوزاد موفق IVF در سال ۱۹۷۸ متولد شد و باید از او به‌عنوان نتیجه درمان جدید ناباروری نام برد.
حاملگی خارج رحمی (EP) به‌عنوان یکی از علل مرگ‌ومیر به‌خصوص در سه‌ماهه اول دوران بارداری به شمار می‌آید و نرخ وقوع آن در دوران بارداری، یک تا دو درصد است. این اتفاق در باروری مصنوعی هم می‌تواند رخ دهد و جالب این‌که نرخ وقوع آن بیشتر از باروری طبیعی و حدود ۲ تا ۹ درصد است.
تشخیص زودهنگام حاملگی خارج از رحم می‌تواند عواقب فاجعه‌بار ناشی از باروری لوله‌های مجروح و خونریزی‌های کشنده را کاهش دهد و این موضوع در خصوص دیگر ناهنجاری‌های باروری نیز صادق است. لذا ایجاد روش‌هایی با حداکثر موفقیت و حداقل عوارض در باروری مصنوعی به‌منظور ایمنی مادر و جنین، اهمیت بسیار زیادی داشته و می‌تواند هزینه‌های درمانی را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهد.
در این رابطه، یک مطالعه توصیفی گذشته‌نگر بر روی زنان انجام‌شده که در آن، موارد انتقال جنین در پژوهشگاه رویان در یک دوره دوساله ازلحاظ میزان ناهنجاری‌های به وجود آمده مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند. در این تحقیق، مقایساتی در همین رابطه بین مواردی که از جنین فریزشده استفاده شده بود با موارد دیگری که در آنها جنین تازه به‌کاررفته بود، انجام‌شده است.
در پژوهش مورداشاره که توسط محققان پژوهشگاه رویان و دانشگاه علوم پزشکی تهران به انجام رسیده، ابتدا داده‌های جمعیت شناختی و تاریخچه حاملگی خارج رحمی، عملكرد لوله رحم، اختلالات لوله، تاریخ بستن لوله‌های رحمی، نوع چرخه انتقال جنین و نتایج چرخه حاملگی و غیر حاملگی بیماران بررسی شده‌اند. سپس بر روی زنان باردار، اولتراسونوگرافی انجام‌شده و موارد حاملگی طبیعی یا خارج رحمی ثبت‌شده است.
در این رابطه طبق تعریف، پیدا کردن کیسه بارداری توسط متخصص با استفاده از دستگاه اولتراسونوگرافی معادل بارداری بالینی است و در غیر این صورت، حاملگی خارج رحمی نامیده می‌شود.
همچنین در این تحقیق، موارد حاملگی چند قلویی براساس تعداد جنین، سقط‌جنین خودبه‌خودی و زایمان زودرس نیز گزارش شده‌اند.
ارزیابی‌های این پژوهش نشان داد که حدود ۵ درصد از زنان در گروه جنین فريز شده و همین مقدار نیز در گروه جنین تازه، لوله‌های تخمدانی غیرطبیعی داشتند که به‌صورت همگن و تقریباً یکسان بین گروه‌ها توزیع شده بود.
نتایج همچنین نشان داد که حاملگی خارج از رحم در گروه جنین فريز شده در مقابل گروه جنین تازه به ترتیب ۳ و ۲.۵ درصد بوده است.
به‌علاوه، میزان سقط خود به خودی در گروه فریز شده و گروه تازه تقریباً یکسان بود، هرچند گروه تازه، اندکی موارد سقط خود به خودی بیشتری را نشان داد.
اما در خصوص زایمان زودرس پس از حاملگی بالینی در دو گروه فريز شده و گروه تازه، نتایج کمی متفاوت‌تر بود. از این منظر، حدود ۲۸ درصد از زنانی که از جنین فریزشده استفاده کرده بودند، دچار زایمان زودرس شدند، درحالی‌که این مقدار در گروه جنین تازه، حدود ۲۳ درصد بود.
همچنین، حاملگی چند قلویی نیز در گروه فريز شده، بیشتر از زنانی بود که برای لقاح مصنوعی آنها، از جنین تازه استفاده شده بود.
بر اساس این نتایج، مجریان این پژوهش اظهار داشته‌اند: «این یافته‌ها که با مطالعه بر روی تعداد زیادی از موارد لقاح مصنوعی از طریق IVF به دست آمده‌اند، نشان از آن دارند که ارتباط زیادی بین حاملگی خارج از رحم و دوره‌های انتقال جنین، و همچنین بارداری بالینی و یا سقط خودبه‌خود و فراوانی بارداری چند قلویی وجود ندارد. اما ازلحاظ زایمان زودرس، سناریوهای مختلفی حاکم است و به نظر می‌رسد که در انتقال فريز شده جنین، این نوع زایمان به‌صورت عمده‌ای رخ می‌دهد».
نتایج این پژوهش که در Journal of reproduction & infertility (مجله باروری و ناباروری)، نشریه انگلیسی‌زبان و بین‌المللی پژوهشگاه ابن‌سینای جهاد دانشگاهی منتشرشده، می‌تواند در رفع ابهامات مربوط به استفاده از جنین‌های تازه یا فریزشده در بارداری‌ها مفید باشد.
دکتر محمدرضا دلفیه
- 14
- 5
