به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌تایمز، یافته‌های یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله "پزشکی بریتانیا" نشان می‌دهد که رایج‌ترین داروی مسکن جهان، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی مانند حمله قلبی و سکته مغزی را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد.
دیکلوفناک
دیکلوفناک (Diclofenac) برای درمان درد و التهاب استفاده می‌شود و رایج‌ترین "داروی ضدالتهابی غیر استروئیدی"(NSAID) در جهان است. این دارو به عنوان داروی تجویزی یا بدون نسخه تحت برندهایی مانندZorvolex، Voltaren، Cambia و Solaraze در دسترس است.
"مورتن اشمیت" پژوهشگر این مطالعه از بیمارستان دانشگاه آرهوس(Aarhus) و همکارانش، بیش از ۶ میلیون بزرگسال در دانمارک را در فاصله سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۶ مورد بررسی قرار دادند.
افزایش میزان مشکلات قلب و عروق و دستگاه گوارش
محققان دریافتند که شروع مصرف دیکلوفناک در طول دوره یک ماهه در مقایسه با شروع پاراستامول یا سایر داروهای ضد التهابی سنتی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن با افزایش میزان عوارض قلبی و عروقی مانند نارسایی قلبی، حمله قلبی، ضربان قلب نامنظم و سکته مغزی همراه بود.
اشمیت و همکارانش دریافتند که شروع مصرف دیکلوفناک به افزایش شدید نرخ مرگ و میر در مقایسه با داروهای استروئیدی منجر می‌شود.
افرادی که از دیکلوفناک استفاده می‌کردند همچنین خطر بیشتری برای ابتلا به خونریزی گوارشی نسبت به افرادی که ایبوپروفن یا پاراستامول مصرف می‌کردند و کسانی که از NSAIDها استفاده نمی‌کردند، داشتند.
یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که داروی دیکلوفناک نباید به عنوان داروی بدون نسخه در دسترس قرار گیرد. محققان همچنین گفتند که این دارو باید با یک هشدار مناسب بر روی بسته قرص به منظور اطلاع رسانی به مصرف کنندگان مبنی بر عوارض بالقوه آن عرضه شود.
محققان می‌گویند، با وجود عوارض جانبی بالقوه، درمان با NSAIDها ممکن است برای بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به درد و التهاب مفید باشد. با این وجود، خطرات گوارشی و قلبی عروقی آن، شروع درمان با دیکلوفناک را قبل از مصرف دیگر داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی سنتی توجیه نمی‌کند.
اشمیت و همکارانش در مطالعه خود، که در تاریخ ۴ سپتامبر منتشر شده است، آورده‌اند: اکنون زمان اعلام و اطلاع از بروز خطرات بالقوه مصرف دیکلوفناک فرا رسیده و مصرف آن باید کاهش یابد. در نتیجه، اطلاعات ما حاکی از آن است که شروع مصرف دیکلوفناک سلامت قلب و عروق را به خطر می‌اندازد.
اشمیت می‌گوید که مطالعه آنها مشاهداتی است که لزوما اثبات یک رابطه علی نیست. با این حال خاطرنشان کردند که مطالعه آنها در مقایسه با تجزیه و تحلیل‌های قبلی بزرگتر است.
- 15
- 5
