به گزارش ایرنا به نقل از پایگاه خبری مدیکال اکسپرس، حدود نیم میلیون نفر در سراسر دنیا از اختلال های جدّي شنوایی رنج می برند.
در بعضی مواد کاشت حلزون و ایمپلنت های شنوایی نتیجه رضایتبخشی دارد و در بعضی موارد و در صورتی که گوش میانی یا سلول های عصبی شنوایی مصدوم باشد، ایمپلنت کاربردی ندارد. در این اشخاص به خاطر ترميم احساس شنوایی، سیگنال های الکتریکی باید بطور مستقیم به ساقه مغز( brainstem) شنوایی ارسال شود. برای کمک به این افراد از یک رابط نوروپروستتیک به نام ایمپلنت ساقه مغزی شنوایی یا ABI استفاده می شود. مشکلی که این نوع ایمپلنت دارد، عدم انعطاف پذیری و سفتی آن است که سبب می شود در انحنای ساقه مغزی به درستی قرار نگیرد.
به منظور حل این مشکل پژوهشگران مدرسه پزشکی هاروارد و ماساچوست راهکاری اندیشیده اند و یک رابط الکترونیکی نرم گسترش داده اند. این ایمپلنت کشسان به آسانی در انحنای ساقه مغز شنوایی قرار می گیرد و قادر به ارسال سیگنال های الکتریکی کاملاً هدفمند است. مساحت این ایمپلنت حدود ۰.۲۵ میلی متر مربع است و در مدل های حیوانی کاملاً موفقیت آمیز گزارش شده است.
این ایمپلنت از جنس الکترودهای پلاتینی است که در محفظه سیلیکونی قرار دارند.
پژوهشگران در تلاشند تا از این فن آوری در ساخت ایمپلنت های محرک ستون فقرات و بینایی استفاده کنند.
نتیجه این مطالعه در نشریه Science Translational Medicine منتشر شده است.
- 12
- 6