بیماری آرتروز چه تاثیری بر روی انزوای اجتماعی دارد؟

به گزارش مهر، حدود ۳۰ درصد از اشخاص مسن بالای ۶۵ سال تا حدی مبتلا به آرتروز هستند. با این وجود تابحال تحقيقات اندکی در خصوص رابطه بین آرتروز و انزوای اجتماعی انجام شده است.

پژوهشگران در این مطالعه به خاطر پی بردن به روابط بین آرتروز و انزوای اجتماعی و تشخیص ميزان دخالت بیماری در انزوای اجتماعی به بررسی اطلاعات مربوط به مطالعه «پروژه اروپایی آرتروز» پرداختند.

پژوهشگران در این مطالعه از پرسشنامه ای استفاده کردند و از شرکت کندگان در خصوص تعداد دفعات ارتباط شان با دوستان و اعضای خانواده شان سؤال پرسیدند.

همچنين از آن ها در خصوص حضور داوطلبانه یا الزامی شان در فعالیت های اجتماعی سؤال کردند.

در آغاز مطالعه ۲۰ درصد شرکت کنندگان دچار انزوای اجتماعی بودند. افرادی که انزوای اجتماعی نداشتند جوان تر، با درآمد بیش تر و تحصیلات بالاتر بودند. این اشخاص تحرک فیزیکی بیشتری داشتند، درد فیزیکی کمتری داشتند، در پیاده روی شان سرعت بیشتری داشتند و در مجموع شرایط سلامت شان بهتر بود.

مطالعه نشان داد آرتروز ریسک انزوای اجتماعی را افزایش می دهد. از طرف ديگر مشکلات مرتبط با فکر کردن و تصمیم گیری و همچنين آهسته راه رفتن با افزایش ریسک گوشه گیر شدن مرتبط است.

از این رو پژوهشگران به اشخاص مسن مبتلا به آرتروز توصیه می کنند که در فعالیت های اجتماعی شرکت نموده و تحرک فیزیکی بیشتری داشته باشند.