تاثیرات گوشی هوشمند بر سلامت مغز

ما در جهان تلفن های هوشمند زندگی می کنیم. تقریباً هر جا که پا بگذاریم می بینیم که مردم مانند زامبی ها به گوشی هایشان زل زده اند. کاملاً روشن است که این وسیله های کوچک اعتیادآورند و بنظر میرسد که عده بسیار کمی از مردم میتوانند آن ها را کنار بگذارند یا از خیره شدن به نمایشگر آن ها صرف نظر کنند.

مشکل این وسواس ذهنی از معضلات اجتماعی و روابط انسان ها فراتر می رود. پژوهشگران در حال پیدا کردن این نکته هستند که در تمام چیزهای مورد استفاده این گوشی ها، ساختار شبکه های عصبی مغز ما درگیر می شود.

تأثير استفاده از گوشی همراه بر ماده سفید مغز

یکی از نگرانی های اصلی که پژوهش های جدید مطرح می کنند، در خصوص نحوه تأثير تلفن های هوشمند بر مراکز مغزی است که بر ماده سفید تأثير می گذارند. ماده سفید در مغز بزرگراهی اطلاعاتی را شکل می دهد که به نرون ها در بخش های گوناگون مغز اجازه می دهد با یکدیگر رابطه برقرار کنند. این بافت که در اعماق درون مغز جای دارد، حاوی فیبرها و گره های عصبی است که انتقال سیگنال های الکتریکی را آسان می کنند.

به گفته پژوهشگران آسیایی تغییری که استفاده از گوشی هوشمند در ماده سفید مغز بوجود می آورد، میتواند یک« تأثير منفی پایدار در تفکر، یادآوری، توجه و نظم و قاعده عاطفی» داشته باشد.

این محققان دریافته اند که ماده سفید مغز با استفاده از موبایل رابطه دارد ، همینطور میتواند باعث کاهش آگاهی از موقعیت مکانی( درک اینکه بدنتان در کجا قرار دارد) شده و به چیزی منجر شود که به آن« نقصان حسی حرکتی» می گویند. این نقصان ها میتوانند به از دست رفتن بخشی از کنترل هماهنگ شده ماهیچه ها منجر شوند.

پژوهشگران اشاره می کنند که هم اینک حداقل نیمی از افراد بالغ جوان با چیزی درگیر هستند که دانشمندان به آن« وابستگی به گوشی هوشمند» می گویند. به گفته آن ها مصرف افراطی از گوشی های همراه در سرتاسر جهان به امری اپیدمی تبدیل شده است.

تغییرات در انتقال دهنده های عصبی به اضطراب و از حال رفتن منجر می شود

یک مطالعه دیگر در آسیا نشان می دهد که استفاده از موبایل به مدت چندین ساعت میتواند توازن انتقال دهنده های عصبی را در مغز انسان به طرقی دستخوش تغییر کند که میتواند سبب اضطراب و از حال رفتن شما شود.

زل زدن به صفحه ای کوچک به مدت بسیار طولانی میتواند به فزونی یک ماده شیمیایی در مغز به اسم گاما امینوبوتیریک اسید شود. یکی از کارکردهای این اسید متعادل سازی سیگنال های عصبی در مغز و نظم و قاعده دادن به حرکت ماهیچه ها و بینایی است. و هم زمان همان طور که استفاده از تلفن همراه با فزونی گاما امینوبوتیریک اسید مرتبط است ، پژوهشگران افت هم زمان آشکاری را در یک ماده عصبی به اسم جی ال ایکس تشخیص داده اند.

این پیشامد میتواند مسئله ساز باشد، زیرا تحقیق دیگری نشان داده که سطح پایین جی ال ایکس میتواند با معضلات قمار و تشدید رفتارهای همراه با بی اختیاری مرتبط باشد.

این شرایط سئوالی را پیش می آورد:از آنجا که خیلی از خردسالان گرفتار تلفن های هوشمند شده اند و حتی بعضی از آن ها این کار را از سنین پایینی چون ۷ سالگی شروع می کنند، افزایش در رفتارهای بی اختیار و فقدان توجه و تمرکزی که اخیرا گزارش شده، تا چه حدی با استفاده آن ها از گوشی های هوشمند مرتبط است؟

اگرچه پژوهشگرانی که من با آن ها صحبت کرده ام در خصوص کودکان مطالعه نمی کنند، ولی آن ها دریافته اند که استفاده از گوشی همراه باعث تغییراتی در مغز می شود که هشداردهنده است و چنانچه این تغییرات در کودکان رخ دهد، حتی از این هم هشدارآمیزتر است.

برای نمونه این تغییرات در تأثير انتقال دهنده های عصبی بر آنچه در قسمتی از مغز که به آن کورتکس سینگولیت می گویند چه تاثیری می گذارد. این نقطه از مغز دارای نرون هایی است که فشار خون (Blood pressure) و ضربان را کنترل می کنند و نیز با تغییرات عاطفی و توانایی انسان در اتخاذ تصمیمات منطقی رابطه دارد. به گفته دانشمندان عدم توازن در انتقال دهنده های عصبی، میتواند سد راه توانایی های یادگیری شما شود و حفظ اطلاعات جدید را دشوارتر کند.

معضلات دیگری که با استفاده از تلفن همراه مرتبط دانسته شده عبارتند از:

اخلال در خواب و افزایش وزن:تحقیق انجام شده در دانشگاه کپنهاک دانمارک نشان داده که استفاده از گوشی هوشمند در شب، به تقلیل شدید خواب و افزایش احتمال اضافه وزن منجر می شود. با این حال مطالعه دیگری که در آسیا انجام شده – در این قاره هم مثل ما مردم گرفتار گوشی های هوشمند خویش شده اند- نشان داده است که هرچه بیشتر از گوشی خود استفاده کنید، کیفیت خواب شما بدتر می شود.

فزونی احتمال خطر ابتلا به سرطان (cancer) :تحقیقات انجام شده در دانشگاه هیوستون نشان می دهد که در شب نور آبی که از نمایشگر تلفن شما ساطع می شود، میتواند سرتوئین عصبی ملاتونین بدنتان را تا حدود ۶۰ درصد کاهش دهد. این هورمون گذشته از کمک برای خوابیدن شما، به بدنتان در مبارزه با سرطان هم کمک می کند. بعلاوه تا جایی که من دریافته ام، خطر ابتلا به سرطان مغزی به دلیل تشعشعات الکترو مغناطیسی تلفن های هوشمند هم امری شناخته شده است. طبق آنچه که من فهمیده ام، سفارش می کنم که استفاده از گوشی همراه را به حداقل برسانید و هرگز آنرا به گوش خود نزدیک نکنید. همیشه زمان مکالمه از یک هدفون (headphone) استفاده کنید یا گوشی را روی حالت بلندگو قرار دهید.

کاهش عملکرد حافظه و تفکر:یک مطالعه انجام شده در سوئیس دریافته است که تشعشعات ناشی از تلفن ها زمانی که آنرا نزدیک سرتان می گیرید ، با ایجاد حافظه ضعیف تر در افراد بزرگسال جوان مرتبط است. آن ها هم همان استفاده از هدفون یا بلندگوی گوشی را سفارش می کنند.

با این همه من هم قبول دارم که در صورتیکه مواظب نباشم، می توانم به اندازه هر کسی دیگری نسبت به گوشی خودم وسواس پیدا کنم. ولی این ایام من به تلاش شدیدی برای دور کردن گام به گام گوشی از خودم دست زده ام، آنرا دور از دسترس قرار می دهم و مجدداً رابطه خود را با جهان واقعی برقرار کرده ام. این یکی را که یادتان هست؟ همانی که درهمه جا شما را احاطه کرده و به اینترنت (Internet) متصل نیست؟ تحقیقات نشان میدهند که صرف زمان بیشتر در جهان طبیعی و نه در فضای مجازی، سبب می شود که انسان شادتری باشید. ظاهرا که بسیار خوب است.