به گزارش ایسنا و به نقل از ساینمگ، پزشکی دقیق، نوعی روند درمان است که میتواند درمان را طبق توالی ژنتیکی منحصر به هر مریض تنظیم کند ولی دستیابی به این دقت و ابداع داروهای جدید، در گرو شناختن ژن هایی است که در بروز بیماری نقش دارند.
"برین پارکز" (Brian Parks)، استاد علوم تغذیه "دانشگاه ویسکانسین- مدیسن" (UW–Madison) اظهار کرد: متأسفانه ما درک خوبی در خصوص تأثير این تفاوت های ژنتیکی بر مشکلاتی مثل کُلِستِرول (Cholesterol) یا اضافه وزن نداریم.
پارکز و گروهش برای غلبه بر این محدودیت ها، روش جدیدی ابداع کرده اند که میتواند ژن هایی که پیشتر ناشناخته بوده اند، شناسایی کند. آن ها با ادغام داده های حاصل شده از بررسی حیوانات و بررسی صدها هزار ژنوم انسانی، ژن جدیدی را کشف کرده اند که در تنظیم کُلِستِرول (Cholesterol) بدن نقش دارد.
این پژوهش، هدف جدیدی را برای درک خطر ژنتیکی کلسترول بالا ارائه کرده که با بیماری قلبی (heart disease) در ارتباط است. نتیجه این پژوهش، روش جدیدی را ارائه می‌دهند که تأثير تفاوت ژنتیکی را در بروز بسياري از بیماری های انسانی معلوم می کند و اولین گام را در درمان آن ها برمی دارد.
پارکز و گروهش، ژن جدیدی موسوم به "سسترین۱" (Sestrin۱) را شناسایی کرده اند که با غیرفعال کردن تولید کلسترول در کبد (Liver)، سطح کلسترول را تنظیم می کند.
محققان از کبد موش ها برای بررسی شبکه ژنتیکی مؤثر در تولید کلسترول استفاده کردند و داده هایی را بدست‌آوردند که به ندرت در انسانها به دست می آید. آن ها توانستند ۱۱۲ ژن مربوط به شبکه های ژنتیکی کلسترول را شناسایی کنند. محققان در مرحله بعد، به بررسی ژن هایی پرداختند که امکان دارد با توالی دی ان ای (DNA) مربوط به کلسترول در بدن انسانها مطابقت داشته باشند. داده های انسانی، از پژوهش های ژنتیکی بزرگی حاصل میشوند که داده های بسياري را گردآوری می کنند تا به شناسایی ارتباط میان ژن ها و بیماری بپردازند.
پارکز افزود: ما می توانیم این بررسی ها را در ۵۰۰ هزار نفر انجام دهیم و قسمت هایی از ژنوم را شناسایی کنیم که با تفاوت در کلسترول خون مرتبط هستند ولی این کار فقط مثل یک روشنایی کوچک است و نمی تواند به ما بگوید که چه ژن یا مسیری امکان دارد در این ارتباط نقش داشته باشد.
او ادامه داد: از میان ۱۱۲ ژن مورد بررسی، ۵۴ ژن با داده های انسانی مرتبط بودند و بیشتر آن ها نیز در سوخت و ساز کلسترول یا مایعات بدن نقش داشتند ولی ما به آن گروه از ژن ها علاقه داشتیم که ناشناخته بودند.
۲۵ درصد این ژن ها پیشتر ارتباطی با سطح کلسترول در انسانها نداشتند و همین موضوع، آن ها را به اهداف بالقوه ای تبدیل کرد. پارکز و گروهش، ۲۵ ژن را در موش ها مورد بررسی قرار دادند و آن ها را با داده های ژنوم انسان مقایسه کردند و نهایتا به ژن سسترین۱ رسیدند.
ارتباط سسترین۱ با کلسترول، قبل از این هرگز مشخص نشده بود ولی این گروه پژوهشی متوجه شدند که این ژن میتواند به تنظیم سطح کلسترول خون کمک کند. محققان متوجه شدند موش هایی که فاقد این ژن هستند، نمی توانند سطح کلسترول را بدرستی تنظیم کنند. زمانی که این موش ها رژیم غذایی (diet) با سطح معمولی کلسترول را مصرف کردند، کلسترول آن ها افزایش یافت برای این که کبد بدرستی واکنش نشان نمی داد.
به گفته محققان، مزیت بررسی کلسترول در این است که فقط با یک بافت یعنی کبد کنترل می شود ولی روش آن ها که داده های حاصل از بررسی موش و انسان را ادغام می کند، قابلیت معلوم کردن ژن هایی را دارد که پیشتر ناشناخته بوده اند و بدین ترتیب کمک بزرگی برای درک و درمان بیماری باشد.
پارکز ادامه داد: این امکان وجود دارد که بتوان این روش را برای بررسی مشکلات دیگری مثل اضافه وزن نیز گسترش داد.
این پژوهش، در مجله "Cell Metabolism" به چاپ رسید.
- 18
- 4
