ویروس کرونا چه تاثیری بر اختلالات خوردن می‌گذارد؟

طبق نتیجه تحقیق جدید تأثير بیماری کووید- ۱۹ بر اشخاص دچار اختلالات خوردن اساسی و گسترده است.

به گزارش ایسنا به نقل از نیوز، نتیجه این تحقیق بر روی شرکت کنندگان ایالات متحده و هلند نشان داد که همه گیری کووید- ۱۹ بر اشخاص مبتلا به اختلالات خوردن به علت نیاز به تعاملات چهره به چهره با متخصصان و مشاوران تأثير منفی داشته است.

پژوهشگر این تحقیق، سینتیا بولیک از گروه تغذیه دانشگاه کارولینای شمالی در چاپل هیل و همکارانش ابراز امیدواری کردند که اطلاعات آنان به آگاهی از بهترین دستورالعمل های عملی برای کمک به متخصصان مراقبت های بهداشتی در بهبود مدیریت اختلالات خوردن کمک کند.

اثرات همه گیری کووید- ۱۹ بر سلامت روان

بسياري از جنبه های بیماری همه گیر کووید- ۱۹ از خود بیماری گرفته تا اقدامات محدود تعامل اجتماعی و پیامدهای اقتصادی از قبل، اثرات سو بر سلامت روان گذاشته و نتیجه تحقیقات نشان داده است که تا اواخر ماه مه، یک سوم از مردم آمريکا در معرض علائم اضطراب یا افسردگی بودند.

هرچند موارد مرتبط با کووید- ۱۹ امکان دارد در سلامت عمومی تأثير منفی داشته باشد، ولی این گروه گمان می کنند که اشخاص مبتلا به اختلالات خوردن امکان دارد با خطرات خاصی مانند تغییر در دسترس بودن مواد غذایی، پرخوری و سایر رفتارها رو به رو شوند.

علاوه بر این، تغییر دردسترس بودن درمان و حمایت اجتماعی میتواند بر پیشرفت یا بروز مجدد بیماری تأثير گذاشته و شرایط بهداشت روان مثل بیماری افسردگی و اضطراب را بدتر کند.

نتیجه تحقیق جدید

در حال حاضر، گروه تحقیقاتی، تحقیقی باهدف تاثیر کووید- ۱۹ بر مبتلایان به اختلالات خوردن و شناسایی نیازهای درمانی آن ها انجام دادند.

این گروه ۵۱۰ شرکت کننده از هلند و ۵۱۱ نفر از ایالات متحده را با استفاده از رسانه های اجتماعی و ثبت اختلال خوردن موردبررسی قراردادند.

شرکت کنندگان یک نظرسنجی آنلاین را که شامل سوالاتی در خصوص تأثير کووید- ۱۹ بر وضعیت خوردن و یا درمان آنان بود را تکمیل کردند.

اکثر شرکت کنندگان گفتند: میزان اضطراب آنان افزایش یافته است و نگران تأثير این بیماری بر اختلال خوردن و سلامت روانی خود هستند.

این نگرانی ها شامل عدم ساختار مشخص، محروم بودن از گذراندن وقت در طبیعت و نبود حمایت اجتماعی بود.

شرکت کنندگان مبتلا به بی اشتهایی احساس محدودیت و ترس بیشتری نسبت به توانایی دریافت غذا مطابق با برنامه های غذایی خود داشتند، درحالی که اشخاص مبتلا به اختلال پرخوری، خوردن بیش ازاندازه را گزارش کردند.

نکته قابل توجه، حتی افرادی که هیچ تغییر علائمی گزارش نکرده بودند، نگران حساسیت بیشتر در بروز بیماری بودند.

عدم رضایت از خدمات مراقبت از راه دور

پژوهشگران همچنین تأثير این بیماری در روش درمان این اشخاص را نیز موردبررسی قراردادند و متوجه شدند تقریباً نیمی از مراجعه کنندگان اکنون تحت مداوا قرار نگرفتند و در بین افرادی که تحت مداوا قرار گرفتند، بیشتر خدمات مراقبت از راه دور بوده که با عدم رضایت همراه بوده است.

تقریباً نیمی از شرکت کنندگان آمريکا و سه چهارم از شرکت کنندگان هلند گفتند: احساس می کنند کیفیت درمان آنان تا حدودی بدتر از قبل شده است.

پژوهشگران امیدوارند که نتایج این تحقیق راهنمایی متخصصان مراقبت های بهداشتی در مورد چگونگی کمک به این اشخاص باشد.

مهمترین نیازهای درمانی در مورد وعده های غذایی، درمان چهره به چهره و مشاوره برای شرکت کنندگان هلندی و حمایت از وعده های غذایی و مشاوره در مورد تغذیه در آمريکا بود.