بررسی ملکول های حامل مس در جریان خون، منجر به روش تشخیص و درمان بیماری آلزایمر می شود.
به گزارش مهر، میزان غلط مس در بافت ها نقش مهمی در طیف گسترده ای از بیماریها من جمله بیماری آلزایمر (Alzheimer's disease) ، پارکینسون و بیماری نورون حرکتی دارد.
فلز مس برای متابولیسم بسیار الزامی است. همینطور مس، مولفه حیاتی تعداد زيادي آنزیم است که واکنش های متابولیکی مهم را کاتالیز می کنند.
مس به میزان کم در بدن وجود دارد و بالاترین غلظت آن در نواحی ای از بدن است که دارای فعالیت بسيار بالايي هستند نظیر کبد (Liver)، مغز، قلب، کلیه ها و ماهیچه های اسکلتی.
از بین تمامی نقش ها، این فلز برای تولید انرژی در طول تنفس سلولی، تولید سلول های قرمز خون، واکنش های ایمنی، و حفظ سلول های عصبی ضروری است. ولی وجود بیش از حد آن در بدن باعث تولید رادیکال های آزاد مخرب شده و در التهاب نقش دارد.
مطالعه نشان می دهد تجمع مس در مغز باعث رشد پلاک های بتا- آمیلوئید شده که نشانه آلزایمر است.
مطالعه نشان می دهد مس نه تنها مانع از دفع ملکول های بتا- آمیلوئید از مغز می شود بلکه باعث می شود آن ها باهم جمع شده و پلاک های نامحلولی را تشکیل دهند.
«پیپ پالوما»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه تالین استونی، در این مورد می گوید: «ما متوجه شدیم حدود ۷۵ درصد یون های مس در خون به آنزیمی موسوم به ceruloplasmin و ۲۵ درصد به آنزیمی موسوم به albumin می چسبند.»
این آنزیم ها به نقل و انتقال یون ها در خون به دیگر نقاط بدن کمک می کنند. از این رو اندازهگیری میزان مس در خون میتواند احتمال ابتلاء به آلزایمر را پیش بینی نماید.
یافته های این مطالعه به شناسایی اختلال ها در متابولیسم مس در بدن کمک می کند.
- 16
- 3