به گزارش ایسنا، بسیاری از افراد با افزایش سن سعی می‌کنند پوستی صاف و جوان، موهایی شاداب و با رنگ طبیعی داشته باشند؛ به همین دلیل دانشمندان مدت‌هاست که در این مورد تحقیق می‌کنند. نتایج تحقیقات جدید، نقش هورمون‌های خاص کمک‌کننده به حفظ جوانی ظاهر افراد را برجسته کرده است.
در برخی از مراقبت‌های ضد پیری پوست از هورمون‌ها استفاده می‌کنند و اکنون، محققان آلمانی انواع بسیار گسترده‌تری از هورمون‌ها را شناسایی کرده‌اند که می‌توانند زمان را به عقب برگردانند. نتایج تحقیقی به مدیریت دکتر مارکوس بوهم از دانشگاه مونستر آلمان، نشان داد که درمان‌های هورمونی خاص می‌توانند راه‌حل‌های جدید امیدوارکننده‌ای ارائه دهند. برخی از هورمون‌هایی که مورد بررسی قرار گرفتند، دارای خواص ضد پیری هستند و ممکن است در آینده به‌عنوان عواملی برای جلوگیری از پیری پوست استفاده شوند.
تغییرات درونی و بیرونی
محققان گفتند: پوست، بزرگ‌ترین عضو بدن انسان است که هم دچار پیری درونی و هم پیری بیرونی می‌شود. در حالی که پیری درونی پوست تحت عوامل ژنتیکی و اپی ژنتیکی ایجاد می‌شود، پیری بیرونی با توجه به تهدیدات خارجی مانند تابش اشعه ماوراء بنفش یا موارد خاص صورت می‌گیرد که از این عوامل به‌عنوان «اکسپوزوم» یاد می‌شود. پیری درونی و بیرونی می‌توانند همپوشانی داشته باشند و منجر به تجزیه بافت‌های همبند، کاهش عملکرد سلول‌های بنیادی و از بین رفتن رنگدانه شوند.
هورمون‌هایی که ممکن است روند پیری پوست را نزولی کنند شامل «رتینوئیدها» هستند که گروهی از مشتقات ویتامین آ(A) محسوب می‌شوند و می‌توانند به کاهش چین و چروک کمک کنند؛ متخصصان پوست مدت‌هاست که آنها را برای جوان‌سازی پوست تجویز می‌کنند. برخی از محققان نیز استروژن و توانایی آن در حفظ خاصیت ارتجاعی پوست را بررسی می‌کنند. آنان معتقدند که این نوع هورمون درمانی ممکن است بر سطح کلاژن تاثیر بگذارد.
بوهم توضیح داد: برخی از هورمون‌های مورد بررسی در این تحقیق، پتانسیل کاهش علائم پیری را نشان می‌دهند، برای مثال، یافته‌های اولیه نشان می‌دهد که می‌توان از هورمون‌های خاصی برای کاهش سفیدی مو و کاهش چین‌وچروک استفاده کرد.
محققان دریافتند که هورمون‌هایی مانند «فاکتور رشد شبه انسولین یک» و هورمون رشد نقش مهمی در عملکرد سلول‌های پوست دارند.
اثرات ضد پیری هورمون‌ها
«ملاتونین»، گاهی اوقات «هورمون خواب» نامیده می‌شود و کارشناسان می‌گویند که این ماده خواص آنتی‌اکسیدانی دارد و می‌تواند از سلول‌های پوست در برابر آسیب محافظت کند. ملاتونین همچنین به تنظیم میتوکندری، نیروگاه‌های کوچک در سلول‌ها کمک می‌کند و ممکن است استرس ناشی از عوامل محیطی مانند اشعه ماوراءبنفش را کاهش دهد.
ملاتونین که بیشتر به‌عنوان هورمونی شناخته می‌شود که به تنظیم چرخه خواب و بیداری کمک می‌کند، به‌طور طبیعی در شیر یافت می‌شود. شیر، حاوی اسید آمینه‌ای به نام «تریپتوفان» است و بدن آن را به ملاتونین تبدیل می‌کند. ملاتونین همچنین به مقدار زیادی در آجیل (به‌خصوص بادام، پسته و گردو)، برخی از ماهی‌ها (تون و ماهی آزاد) و آلبالو یافت می‌شود.
برخی از هورمون‌های شناسایی‌شده اثرات شگفت‌انگیزی بر روی پیری پوست و مو، به ویژه در افرادی با شرایط ژنتیکی خاص داشتند و دانشمندان در حال بررسی هورمون محرک «ملانوسیت آلفا» هستند تا دریابند آیا این هورمون بر رنگدانه پوست تاثیر می‌گذارد یا خیر. آنان همچنین در حال ارزیابی «اندوکانابینوئیدهای» موجود در محصولات شامل «کانابیدیول» (CBD) برای تاثیر آنها بر پاسخ‌های استرس پوست هستند.
نتایج تحقیق کنونی نشان داد، به نظر می‌رسد که این مولکول‌ها محافظت در برابر تغییرات ناشی از اشعه «یو وی» را فراهم می‌کنند. آنها همچنین ممکن است با نحوه از دست دادن رنگدانه طبیعی مو مرتبط باشند.
اکنون گروه‌های تحقیقاتی در حال بررسی چگونگی تاثیر سیستم‌های هورمونی مختلف بر چین‌وچروک و تغییرات رنگ هستند. آنها امیدوارند که درمان‌های آینده ممکن است روش‌های موضعی و داخلی را برای انعطاف‌پذیری بیشتر پوست ترکیب کنند. برخی از هورمون‌ها به راحتی تولید می‌شوند و عوارض جانبی کمی دارند که آنها را به گزینه خوبی برای رویکردهای جدید تبدیل می‌کند اما هنوز تحقیقات طولانی‌مدت برای روشن شدن دوز ایمن و بهترین روش‌های کاربردی مورد نیاز است.
محققان اظهار کردند: تاکنون، فقط تعداد محدودی از این هورمون‌ها، عمدتا «رتینوئیدهای» موضعی و استروژن‌ها، به‌عنوان ترکیبات ضد پیری پوست راه خود را در عمل بالینی پیدا کرده‌اند و تحقیقات بیشتر در مورد خواص بیولوژیکی بازیکنان غدد درون‌ریز یا مشتقات آن ممکن است توسعه سنوتراپی‌های جدید را برای درمان و پیشگیری از پیری پوست ارائه دهد.
پوست شما با بالا رفتن سن، پیری درونی که یک فرآیند طبیعی و پیری بیرونی ناشی از عوامل خارجی مانند قرار گرفتن در معرض آفتاب، آلودگی هوا، سیگار کشیدن، رژیم غذایی نامناسب، کمبود خواب و استرس را تجربه می‌کند.
آیا درمان‌های پوستی مبتنی بر هورمون بی‌خطر هستند؟
هورمون‌درمانی، سال‌ها در زمینه‌های مختلف پزشکی ازجمله غدد درون‌ریز، سلامت باروری و سرطان‌شناسی مورد استفاده قرار گرفته است. پزشکان قبل از تجویز، خطرات و فواید آنها را به دقت ارزیابی می‌کنند، زیرا این درمان‌ها می‌توانند بر طیف گسترده‌ای از فرآیندهای فیزیولوژیکی تاثیر بگذارند. عوارض جانبی بالقوه آنها ممکن است شامل تغییرات در خلق وخوی، عملکرد متابولیک، سلامت قلب و عروق و حتی فیزیولوژی پوست باشد.
در حال حاضر، آزمایش‌های بالینی برای ارزیابی ایمنی و اثربخشی درمان‌های مبتنی بر هورمون برای مراقبت از پوست در حال انجام است. هدف بررسی عواملی مانند جذب هورمون از طریق پوست، اثرات سیستمیک و خطرات بالقوه طولانی‌مدت است.
کارشناسان بر اهمیت نظارت پزشکی هنگام استفاده از درمان‌های مبتنی بر هورمون تاکید می‌کنند و هشدار می‌دهند که تجویز خودسرانه یا استفاده از محصولات غیرقانونی می‌تواند منجر به عواقب ناخواسته شود. استفاده نادرست ممکن است تعادل طبیعی هورمونی بدن را مختل کند و به‌طور بالقوه باعث ایجاد اثرات نامطلوب شود که بیشتر از هر مزیتی برای پوست خواهد بود.
نتایج این تحقیق در مجله Endocrine Reviews منتشر شده است.
- 16
- 1
