پژوهشگران دانشگاه نیویورک متوجه شدند با استفاده از حرکات ریز چشم میتوان توانایی انسان را در پیش بینی محرک های محیطی، فارغ از روش حسی این محرک ها اندازه‌گیری کرد. در این تحقیقات ارتباط جدیدی بین حس بینایی و حس لامسه شناسایی شد که رابطه شگفت انگیزی را بین قابلیت های پیش بینی، شناخت و اقدام نشان می دهد.
به گزارش ایرنا به نقل از پایگاه خبری ساینس دیلی، پژوهشگران با استفاده از ابزاری که به انگشت گروهی از داوطلبان متصل می شد، دو نوع لرزش سریع با فرکانس بالا و لرزش آهسته با فرکانس پائین تولید کردند و از آنها خواستند تفاوت بین این دو لرزش را بیان کنند.
سپس کوچکترین حرکات غیرارادی چشم داوطلبان را ردگیری کردند. برای این منظور از داوطلبان خواسته شد نگاه خود را روی نقطه مشخصی در نمایشگر رایانه متمرکز کنند. هم زمان با این اقدام لرزش بسیار ضعیفی در دستگاه متصل به انگشت ایجاد می شد که می توانست نشانه ای از یک لرزش قریب الوقوع باشد. ولی فاصله زمانی این محرک با لحظه شروع لرزش، محور این تحقیقات بود.
پژوهشگران با تغییر این مقطع زمانی، امکان پیش بینی دقیقتر لرزش دستگاه را برای داوطلبان فراهم کردند. آن ها متوجه شدند در این موارد که اطلاعات دقیقی از زمان لرزش در قالب یک محرک در اختیار داوطلبان قرار می گرفت، حرکات چشم داوطلبان بلافاصله قبل از شروع لرزش به میزان چشمگیری کاهش می یابد و توانایی آنها در تشخیص لرزش های سریع و آهسته، افزایش پیدا می کند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
- 18
- 6
