به گزارش ایسنا به نقل از مدیکال نیوز، نتایج جدید به رهبری محققان مرکز پزشکی دانشگاه ایالتی اوهایو وکسنر و کالج پزشکی دانشگاه ایالتی اوهایو آمریکا نشان داد که ساخارین جایگزین قند منجر به پیشرفت دیابت (Diabetes) در بزرگسالان سالم نمی شود.
جورج کایریازیس، استادیار شیمی زیستی و داروسازی، ایالت اوهایو و محقق ارشد این تحقیق اظهار‌کرد: «نتایج این تحقیق مخالف نتایج تحقیقات گذشته نیست، آنها فقط به اندازه کافی مواردی مانند شرایط زمینه ای سلامتی، گزینه های رژیم غذایی و عادت های زندگی را کنترل نکرده بودند. ما بامطالعه شیرین کننده مصنوعی ساخارین در بزرگسالان سالم، اثرات آنرا جدا کرده ایم و هیچ تغییری در میکروارگانیسم روده شرکت کنندگان یا مشخصات متابولیکی آنان مشاهده نکردیم، همانطور که پیش ازاین اشاره شده بود.»
شیرین کننده های مصنوعی بدون کالری اغلب به عنوان جایگزین قندها در رژیم غذایی مصرف میشوند و ساخارین یکی از ۶ شیرین کننده مصنوعی مورد تائید سازمان غذا و دارو است.
پژوهشگران اظهار کردند: استفاده از شیرین کننده های مصنوعی در دهه گذشته به دلیل افزایش آگاهی از پیامدهای منفی سلامتی مرتبط با مصرف بیش ازحد قند، به طرز چشمگیری افزایش یافته است.
جوان سرانو، پژوهشگر بخش شیمی زیستی و داروسازی در ایالت اوهایو اظهار‌کرد: مطالعات قبلی در جای دیگر نشان می دهد که مصرف شیرین کننده های مصنوعی با سندرم متابولیک، افزایش وزن، چاقی (Obesity) و بیماری کبد چرب غیرالکلی همراه است. این یافته ها نگرانی هایی را ایجاد کرده که مصرف آن ها شاید منجر به پیامدهای نامطلوب سلامت عمومی شود و فقدان مطالعات مداخله ای کنترل شده باعث سردرگمی شده است.»
در مجموع ۴۶ بزرگسال سالم در سنین ۱۸ تا ۴۵ سال با شاخص های توده بدنی ۲۵ یا کمتر این مطالعه تصادفی، دوسوکور و کنترل شده با دارونما را انجام دادند.
شرکت کنندگان کپسول هایی را مصرف کردند که حاوی حداکثر میزان قابل قبول روزانه ساخارین یا لاکتیزول (یک مهارکننده گیرنده طعم شیرینی)، یا ساخارین با لاکتیزول یا دارونما به مدت دو هفته بود. حداکثر میزان قابل قبول ساخارین روزانه ۴۰۰ میلی گرم در روز است که بسیار بیشتر از میزان متوسطی است که مصرف می شود.
در این تحقیق، افرادی را که دارای شرایط پزشکی حاد یا مزمن بودند یا از داروهایی استفاده می کردند که می توانست بطور بالقوه بر عملکرد متابولیک بدن تاثیر بگذارد، مانند دیابت، جراحی چاقی ، بیماری التهابی روده یا سابقه سوء جذب و بارداری یا شیردهی، کنار گذاشته شدند.
پژوهشگران همچنین به مدت ۱۰ هفته اثرات حتی بیشتر دوز ساخارین را در موش هایی آزمایش کردند که ازنظر ژنتیکی فاقد گیرنده های طعم شیرین بودند و نتایج مشابهی داشتند؛ شیرین کننده مصنوعی بر تحمل گلوکز تاثیر نداشت، یا باعث تغییرات قابل توجهی در میکروارگانیسم های روده یا اثرات نامطلوب سلامتی نشد.
کایریازیس گفت: «از طرف دیگر، به خوبی ثابت شده است که قند بر چاقی، بیماری های قلبی و دیابت اثرگذار است؛ بنابراین، در صورتی که شیرین کننده های مصنوعی مانند ساخارین بر اساس تمام اطلاعات علمی موجود انتخاب شود بیانگر این موضوع است که ما برنده این تحقیقات هستیم.»
تحقیقات آینده می توانند روی هر شیرین کننده ای که مورد تایید سازمان غذا و دارو است، به صورت جداگانه ای تحقیق کنند تا تفاوت در نحوه متابولیسم آنها را بررسی کنند. همچنین محققان می توانند این مواد را در مدت زمان طولانی تری بررسی کنند تا مطمئن شوند برای استفاده روزانه ایمن هستند.
نتایج این تحقیق در مجله Microbiome منتشر شده است.
- 18
- 4
