روزنامه فرهیختگان نوشت: روز گذشته و در حاشیه جلسه هفتگی هیات دولت یکی از خبرنگاران درباره مجوز و نحوه فعالیت‌های حجاب‌استایل‌ها از وزیر ارشاد سوال پرسید و وزیر پاسخ داد: «طبق قواعدی که در کارگروه مد و لباس هست، با دوستان صحبت می‌شود. موارد با هم گفته شده و بایستی مجوز داشته باشند. باید مجوز بگیرند. کسانی که (مجوز) ندارند، به آنها اعلام شده که در ظرف زمانی کوتاه بروند و ثبت کنند و کارهایشان را انجام دهند. ساماندهی کل فعالیت‌های فضای مجازی، اعم از کانال‌های خبری، بحث‌های مربوط به انسان رسانه؛ عملا در دستور کار است. باید نظم و انتظام پیدا کند. متاسفانه ما با یک‌سری بداخلاقی‌های رسانه‌ای مواجه هستیم؛ تخریب همدیگر و فحاشی. اینها کارهای غلطی است که اولا باید اخلاق حرفه‌ای حاکم شود و ثانیا باید قوانین بازدارنده در فضای مجازی حاکم شود. این به‌هم‌ریختگی موجود همه را ناراضی کرده است. هم کسانی که فعال هستند، هم مخاطبان و هم کسانی که این موارد به گوش‌شان می‌رسد.»
فعالیت حجاب‌استایل‌ها در چند وقت اخیر در سطح فضای مجازی و عموما اینستاگرام، مدام خبرساز شده است. شاید در ظاهر و با نامی که این دست از افراد یدک می‌کشند، این‌گونه تصور شود که این افراد در فضای مجازی به دنبال ترویج حجاب اسلامی هستند. اگرچه در ظاهر امر ما زنان و دخترانی داریم که ظاهر پوشیده دارند اما داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود و فعالیت این دسته از اینفلوئنسرها در سطح فضای مجازی تنها بسته به معرفی محصولات حجاب یا ترویج حجاب نیست. قطعا برای یک بار هم شده به یکی از صفحه‌های حجاب‌استایل‌ها سر زده‌اید و تناقض در رفتار و عقاید این کاربران فضای مجازی را هم دیده‌اید. عمده این کاربران خودشان را در دسته‌بندی افراد مذهبی جامعه تعریف می‌کنند اما کافی است که یک ساعت برای دیدن و خواندن عقاید همین حجاب‌استایل‌ها وقت بگذارید تا متوجه تضادها و تناقضاتی شوید که از قضا درحال ترویج آن هستند. اغلب این حجاب‌استایل‌ها با ظاهری نامناسب و مثلا با کاشت ناخن، بین‌الحرمین را تبدیل به آتلیه خود کرده‌اند و انواع عکس و فیلم‌ها با ژست‌های مختلف در بین‌الحرمین ثبت کرده‌اند. در مکان مقدس هم از پول تبلیغ نمی‌گذرند و برای معرفی محصولات‌شان در میان جمعیت زائران برای پیج‌هایشان به دنبال جذب مخاطب و فالوور هستند.
اخیرا حتی یک گروه تلویزیونی مذهبی نیز این حجاب‌استایل‌ها را به بین‌الحرمین برده بود و با ثبت عکس و فیلم‌های تبلیغاتی از این حجاب‌استایل‌ها واکنش و حساسیت بسیاری را برانگیخت و برخی به این مساله معترض بودند که شأن مکان مقدس انجام چنین پروژه‌هایی نیست.» یا مثلا در پاسخ به احکام دینی شبهه ایجاد می‌کنند و درصورت اعتراض به ناآشنایی‌شان به ادبیات دینی و احکام بلاک خواهید شد. این تنها بخشی از محتوای بازنشرداده‌شده توسط حجاب‌استایل‌هاست. از آنجایی که ادعایشان این است از طریق این پیج، درحال اشتراک‌گذاری روزمره‌هایشان هستند با هر محتوا درحال اشاعه فرهنگ و خوی اشرافی‌گری هستند و مخاطبان ساده این صفحات وقتی زندگی بدون دغدغه، رنگی، لاکچری و پر از سفر این بلاگرها را می‌بینند، تحت تاثیر قرار می‌گیرند و مدام خودشان را با صاحبان این پیج‌ها مقایسه می‌کنند یا تلاش می‌کنند شبیه به این دختران شوند. قطعا ضرب‌المثل «گنجشک را رنگ می‌کند و جای قناری می‌فروشد» را شنیده‌اید. اغلب بلاگرها و حجاب‌استایل‌ها دقیقا زندگی نرمال و عادی‌شان را به شکلی رنگ می‌کنند و به دنبال‌کنندگان خود می‌فروشند که زنان عادی جامعه را در حسرت آن زندگی قرار می‌دهند. آنچه مساله سایر بلاگرها را از حجاب‌استایل‌ها متفاوت می‌کند این است که حجاب‌استایل‌ها در قالب دین درحال ترویج اشرافی‌گری، اسراف و تحریف دین و احکام دینی هستند و حتی آفتی به نام خوی اشرافی‌گری را در جامعه مذهبی نرمالایز می‌کنند تا علاوه‌بر اینکه آن سبک زندگی امری قبیح به شمار نیاید؛ بلکه یک زندگی عادی و آرمانی هم محسوب شود و همه مانند آنها می‌توانند بپوشند، بخورند، بروند و در آخر هم زندگی کنند. دقیقا آنچه محل نقد حجاب‌استایل‌هاست، گزینشی کردن دین است. تا وقتی دین خوب است که به زیارت بروند، معنویت کسب کنند و فضای حرم و اماکن مقدس را به آتلیه و محلی برای عکاسی‌شان تبدیل کنند. اما وقتی مرجع دینی با کاشت ناخن مخالفت کند فلان حجاب‌استایل کاشت ناخنش را یک انتخاب شخصی بداند یا به کل حتی زیربار حکم دینی چنین امری هم نرود.
آقای وزیر؛ دقیقا به چه چیزی می‌خواهید مجوز دهید؟
حالا روز گذشته وزیر ارشاد از قانونی شدن فعالیت این حجاب‌استایل‌ها خبر داده و اعلام کرده که قرار است تحت کارگروه مد و لباس فعالیت کنند. سوالی که پیش می‌آید این است که اصلا نقد حجاب‌استایل‌ها و اشکال گرفتن از فعالیت‌شان مگر مرتبط به پوشش آنهاست که قرار است از کارگروه مد و لباس مجوز بگیرند؟ تمام دعوا و زنگ خطر رسانه‌ها و اخطار فعالان مذهبی اساسا منش و فرهنگ غلطی است که این حجاب‌استایل‌ها درحال اشاعه آن هستند. اینکه با پوشش اسلامی، اخلاق و کارهای خارج از عرف انجام می‌شود و درنهایت به نام دین و مذهب فاکتور گرفته می‌شود. سخن این است که این افراد با معرفی خودشان تحت عنوان حجاب‌استایل خود را نماینده و نماد قشر مذهبی جامعه معرفی می‌کنند و کارهای خارج از عرف‌شان به نام دین تمام می‌شود. اصولا کسی دغدغه مانتو یا عبایی که حجاب‌استایل‌ها معرفی می‌کنند را ندارد. کسی اشکالی به روسری‌هایشان نمی‌گیرد. اشکال آنجاست که روسری چند میلیون تومانی را به نماد پوشش اسلامی تبدیل می‌کنند و کیف چند میلیونی را لازمه تکمیل پوشش یک زن محجبه معرفی می‌کنند. اشکال دقیقا جایی است که این افراد درحال ارائه تعریف اشتباه و منحرف از دین هستند.
فرض اینکه این اشخاص برای فعالیت در فضای مجازی هم مجوز گرفتند؛ فرهنگ مسمومی که درحال ترویج آن هستند را چگونه می‌خواهید کنترل کنید؟ برای کنترل فعالیت‌شان، آیا قرار است این بار با برخورد قهری با حجاب‌استایل‌ها از آنها قهرمان و مبارز بسازید که از قضا حدود شرعی پوشش اسلامی را هم رعایت کرده‌اند و از طرفی به بیشتر دیده شدن‌شان هم کمک کنید؟ البته کسی منکر این نیست که حجاب‌استایل‌ها در ابتدای فعالیت‌شان به انتخاب پوشش مناسب و اسلامی برخی زنان فعال در فضای مجازی کمک کردند. اما واقعیت این است که حجاب‌استایل‌ها چیزی به جز یک مدل لباس نیستند و شأنیت ترویج پوشش اسلامی یا ارائه تعریفی مدرن از دینداری را ندارند.
- 10
- 5
