شهر احمدی نژاد و عکس روحانی، تملق کثيف

چندي پيش با اتومبيل به سمت مشهد مي‌رفتم. استان کوچک سمنان دو رئيس‌جمهور تقديم ايران کرده است، احمدي‌نژاد و روحاني.

آقاي احمدي‌نژاد اهل آرادان و آقاي روحاني اهل سرخه هستند. قديم‌ها در دوره آقاي احمدي‌نژاد، تابلويي در ورودي شهر آرادان زده بودند که نوشته بود به آرادان، شهر دکتر احمدي‌نژاد خوش آمديد، کار بدي نبود. الان هم دم دروازه ورودي سرخه تابلويي هست که نوشته به سرخه، شهر دکتر روحاني خوش آمديد.‌ اي‌کاش دم دروازه ورودي اردکان و رفسنجان و قزوين تابلويي بود که نوشته بودند به زادگاه رئيس دولت اصلاحات و هاشمي و رجايي خوش آمديد، بالاخره يک دوره‌اي هر کدامشان بعد انقلاب رئيس‌جمهور بوده‌اند. اما بعد از آمدن دولت جديد تابلوي آرادان محل تولد دکتر احمدي‌نژاد عوض شده، تا اينجاش باز هم مهم نيست. کار زشت اين است که تابلو زده‌اند که به آرادان خوش آمديد و به شکل بچه‌گانه‌اي کنار تابلوي شهر آرادان عکس دکتر روحاني را روي تابلوي شهر آرادان زده‌اند. شايد در نگاه عادي موضوع مهمي نباشد. اما در نگاه اخلاقي بسيار مهم است، اين کار طبعا به معناي دهن‌کجي بچه‌گانه به احمدي‌نژاد است. من به هزاران دليل هميشه منتقد احمدي‌نژاد بوده‌ام.

اما اين کار به ضرر احمدي‌نژاد نيست، دهن‌کجي به اخلاق مديريتي است. حتما دکتر روحاني در اين کار نقشي نداشته است، رده‌هاي بعدي هم احتمالا اين کار را نکرده‌اند. اما آسيب اين تملق‌هاي به دکتر روحاني و نظام سياسي کشور برمي‌گردد. پيامبر به همين دليل مي‌گفت «احْثُوا فِي وُجُوهِ الْمَدَّاحِينَ التُّرَاب» (به صورت متملقان خاک بپاشيد). دفتر رئيس‌جمهور براي حفاظت از حرمت اجتماعي رئيس‌جمهور بايد هرچه سريع‌تر دستور دهد عکس دکتر روحاني را از روي تابلوي ورودي شهر آرادان، محل تولد احمدي‌نژاد بردارند.

يقينا فرداي پايان کار دکتر روحاني و احتمالا توسط همان شخص که عکس روحاني را بالاي شهر آرادان زده است، تابلوي شهر سرخه را با عکس رئيس‌جمهور بعدي مي‌گذارند. فرهنگ تملق و دورويي و رياکاري آفت بزرگي براي انقلاب است، اولين دوره‌اي که مجلس شوراي اسلامي مي‌خواست افتتاح شود، همه نمايندگان خدمت امام رسيدند. مرحوم فخرالدين حجازي که بيشترين راي را آورده بود در مورد امام و در حضور ايشان نطقي کرد که تملق در آن بود. در همان جلسه و در ملأعام امام تنفر خود را از اين تملق اعلام کردند. (صحيفه امام، ج ۱۲، ص۳۴۳). متملقان هميشه هستند ولي نگراني اين است که مديران از تملق استقبال کنند.

سیدمحمدعلی ابطحی