روزنامه هم‌میهن: به موافقان و مخالفان مذاکره، مجوز تجمع بدهید/ اگر موافقان ۱۰ برابر مخالفان نبودند، مذاکرات را متوقف کنید

روزنامه هم میهن نوشت: مذاکرات ایران و آمریکا از چند جهت مهم است. این مذاکرات آزمونی نهایی برای وزن‌کشی گروه‌های تندرو و بی‌منطقی است که یک حکومت و ملت را اسیر رویاهای بی‌سروته و متوهمانه خود کرده‌اند و با تکیه به سروصدای فراوان و رسانه‌های رانتی و رسمی می‌خواهند این گزاره نادرست را جا بیندازند که ما هسته سخت نظام هستیم و حکومت برای دفاع از خودش باید «با ما» و نه «بر ما» باشد.

گرچه آگاهان اجتماعی همیشه می‌دانستند که این جماعت کمتر از هر اقلیتی هستند؛ ولی از ۱۴ماه پیش تاکنون چندین اتفاق رخ داده که همه متوجه ضعف و توان واقعی این جمع شده‌اند. اولین مورد انتخابات مجلس کنونی در اسفند۱۴۰۲ و در تهران بود که افرادی با ۳درصد نمایندگی به روی صندلی‌های مجلس نشستند.

اصولاً کسانی که به خود حق می‌دهند با ۳درصد آرای واجدین حق رای روی صندلی نمایندگی مردم بنشینند، برای بی‌اعتباری آنها کافی است. دومین علامت در انتخابات۱۴۰۳ آشکار شد که به‌رغم به‌کارگیری تمام توان و تجهیزات رسانه‌ای و پول و امکانات دولتی و وجود چند نامزد جلوی یک نامزد بدون پشتوانه حزبی، شکست خوردند. البته همزمان دو شکست را متحمل شدند، یکی از تحریمی‌ها و دیگری از مشارکت‌کنندگان.

متاسفانه نان آنان در تحریم ملت است. این نانی است که از سفره فقرا و یتیمان برمی‌دارند. خوب دقت کنیم. آقای مخبر، معاون اول رئیس‌جمهور قبلی و دستیار مقام رهبری، چه می‌گوید: «در شهریور۱۴۰۱، ما دو بار تا مرحله امضای توافق [با آمریکا] پیش رفتیم، پیش از شهادت شهید رئیسی هم به این نقطه رسیدیم، اما اسرائیلی‌ها نگذاشتند توافق شود.» 

حالا ببینیم چگونه تندروهای داخلی هر روز مشغول بازی برای تخطئه این گفت‌وگوها هستند.

ما نمی‌دانیم دستمزدی هم از اسرائیل دریافت می‌کنند یا فقط برای رضای خاطر کاسبان تحریم این کارها را می‌کنند؟ اگر به جملات آقای رئیس‌جمهور هم دقت کنیم؛ خیلی از پرسش‌ها حل می‌شود. «پزشکیان: رهبری نیز بارها تأکید فرموده‌اندکه هیچ مخالفتی با سرمایه‌گذاری مشروع حتی از سوی سرمایه‌گذاران آمریکایی در کشور وجود ندارد.»

روشن است کسی که این نظر را می‌دهد، بیش از هر چیز دنبال حل مسائل اقتصادی کشور و رفع فقر مردم است و خوب می‌داند که بدون رفع تنش‌های سیاسی موجود این سرمایه‌گذاری محقق نخواهد شد. ایشان که شعار سال سرمایه‌گذاری را داده‌اند، بهتر از همه الزامات آن را می‌دانند. حتی غیرآمریکایی‌ها هم از ترس مخالفت و انتقام آنان وارد سرمایه‌گذاری در ایران نمی‌شوند. بنابراین، مخالفت با گفت‌وگوهای سازنده، عملاً به‌معنای مقابله با شعار سال و سرمایه‌گذاری است.

طبعاً ایران هم در این گفت‌وگوها بر اساس منافع ملی خود گام خواهد برداشت و تضمینی هم برای موفقیت صددرصدی آن نیست؛ ولی مخالفت با آن خیانتی علیه کشور است.

مذاکرات فرصت مناسبی است برای یک آزمون مهم. بیایید در همه کشور یا حداقل در تهران، این امکان را فراهم کنیم که مردم در روز مشخصی از دو منظر موضع‌گیری کنند. این در واقع رفراندوم واقعی است.

در یک خیابان اصلی شهر حامیان گفت‌وگوهایی است که قرار انجام شود تظاهرات و تجمع کنند و همزمان در خیابانی دیگر مخالفان تجمع کنند. حداقل در تهران این امکان را برای یک آزمون ساده فراهم کنید.

اگر حامیان گفت‌وگو، حداقل ده برابر یا بیشتر نبودند، گفت‌وگوها را متوقف کنید. فاصله دو طرف خیلی خیلی بیشتر است. این کار را درباره مصوبه غیرملی حجاب هم می‌توانستید انجام دهید. حداقل کاری که باید انجام داد، انجام یک نظرسنجی و اعلان عمومی نتایج آن است.

***

روزنامه جمهوری اسلامی:چه استدلالی محکم‌تر از این برای موافقت با مذاکره وجود دارد که نتانیاهو و براندازان و کاسبان تحریم مخالف آن هستند؟

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: با اینکه مذاکره با آمریکا در کشورمان طرفداران زیادی دارد، عده‌ای هم با آن مخالفند. مخالفان که دلایل خاص خود را دارند، به دو دسته تقسیم می‌شوند. یک عده به دلایل اقتصادی مخصوص خودشان با مذاکره مخالفند و عده دیگر اعتقادی به مذاکره با آمریکا ندارند.

با قطع نظر از جزئیات استدلال‌های دسته‌ دوم، به سراغ دسته اول می‌رویم که به کاسبان تحریم معروفند. صاحبنظرانی که دست‌اندرکار امور تجاری هستند می‌گویند کاسبان تحریم، سالانه بین ۱۰ تا ۱۵ میلیارد دلار از رهگذر تحریم‌ها درآمد دارند. طبیعی است که آنها به جیب خودشان فکر کنند و منافع مردم برای آنها اهمیتی نداشته باشد و به همین دلیل با مذاکره که یکی از اهدافش رفع تحریم‌هاست و کاسبی نامشروع آنها را تعطیل می‌کند مخالفت کنند.

کسانی که در داخل به دلایل دیگر با مذاکره با آمریکا مخالفند باید به نکات مهم‌تری فکر کنند که جمع‌بندی آن به منافع ملی، حل مشکلات اقتصادی و رضایتمندی عموم مردم مربوط می‌شود. به دلیل همین منافع است که این مذاکره دشمنانی در خارج دارد که در رأس آنها رژیم صهیونیستی قرار دارد. سلطنت‌طلب‌ها، منافقین و سایر عناصر وابسته به سازمان‌های جاسوسی غربی با مذاکره مخالفند و از روزی که خبر موافقت ایران با پیشنهاد آمریکا منتشر شد بشدت عصبانی و مشغول کارشکنی هستند.

مهم‌تر اینکه نتانیاهو در آرزوی ایجاد جنگ میان آمریکا و ایران است و تلاش زیادی برای وادار کردن دولتمردان آمریکائی به حمله نظامی به ایران کرده و می‌کند. در سفر اخیر به آمریکا نیز نتانیاهو تلاش زیادی برای منصرف کردن ترامپ از مذاکره و وادار کردن او به حمله نظامی علیه ایران کرد ولی خوشبختانه ناکام ماند.

مخالفان داخلی مذاکره از عواقب جنگ خبر دارند و طبعاً هیچ انسان عاقلی خواهان درگیر شدن ایران با یک جنگ نیست. چنین جنگی علاوه بر اینکه به نفع رژیم صهیونیستی است و نتانیاهو را به خواسته‌اش می‌رساند مشکلات زیادی برای کشورمان به وجود می‌آورد. ایران، در حال حاضر به تلاش برای حل مشکلات اقتصادی و رفع کمبودها در زمینه‌های مختلف دارد که فقط در شرایط آرامش می‌توان آنها را تأمین کرد. آحاد مردم باید در این شرایط با هوشیاری عمل کنند و با حمایت از مذاکره، نتانیاهو را که اهداف شومی دارد مأیوس نمایند. 

***

منتجب نیا: مسئولان ما از مذاکره مستقیم بابت اینکه بگویند پای میز مقامات آمریکایی نشستند، ابا دارند

حجت الاسلام رسول منتجب نیا، فعال سیاسی اصلاح طلب، در گفت و گو با خبرآنلاین، درباره مذاکرات غیرمستقیم میان ایران و آمریکا گفت: ضرورت های اجتماعی و سیاسی ما را وادار می کند تا قائل به شرایط شده و سماجتی درباره مسائل نداشته باشیم. اصل مذاکره چه کشور آمریکا باشد یا کشورهای دیگر، اصل مذاکره یک امر قابل قبول عقلا است. در تاریخ اسلام به ویژه در زمان پیامبر(ص)، امیرالمومنین(ع) و ائمه اطهار، با کفار و مشرکان مذاکره می کردند و پیروز هم می شدند که برکاتی هم داشت. 

وی ادامه داد: کتاب هایی مانند الاحتجاج طبرسی یا کتاب های تاریخی معصومین(ع) پر از محاجه، مناظره، گفت و گو و مذاکرات با دشمنان و کفار است. علما هم در طول تاریخ با غیرمسلمانان، شیعیان با سایر مذاهب گفت و گو کردند و این موضوع هیچ مسئله ای نداشت. اصل مذاکره قابل قبول و کار عقلایی است. اگر طرفی از مذاکره احساس کند که طرف مقابلش، می خواهد حرف خودش را تحمیل کند و تابع حقیقت نیست، این دیگر مذاکره نیست و تسلیم در برابر او است. 

این فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: بنابراین، اصل مذاکره یک امر قابل قبول است و نباید این اصل را نقض کرد. نکته دوم درباره مباحث مستقیم یا غیرمستقیم بودن مذاکرات است. به هر دلیلی مسئولان ما از مذاکره مستقیم بابت اینکه بگویند پای میز مقامات آمریکایی نشستند، ابا دارند. این کار به نظر من صحیح نیست، وقتی اصل مذاکره را پذیرفته و لازم دانسته ایم، چرا از مذاکره مستقیم شانه خالی کرده یا پای وساطت یک کشور بزرگ یا کوچک دیگر در میان باشد؟

بنابر گفته منتجب نیا، چه رئیس جمهور و چه هیأت مذاکره کننده باید مجاز باشند که با هیأت مذاکره کننده آمریکایی حرف بزنند تا موضوع جلسه را با مقامات عالی نظام در میان بگذارند. اگر مقامات عالی نظام نپذیرفتند، عملی نمی شود و مشکلی نیست. 

وی با اشاره به آغاز مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا از شنبه گفت: اینکه گفتند روز شنبه، هیأت ایرانی با هیأت آمریکایی مذاکره می کنند، کار خوبی است. البته به نظر من مذاکره مستقیم است. مذاکره مستقیم حتما به این معنا نیست که آقای ترامپ با آقای پزشکیان صحبت کند. وقتی ما پذیرفتیم یک هیأتی از ایران با یک هیأت دیگر آمریکایی نشسته و صحبت کند، مستقیم است. 

فعال سیاسی اصلاح طلب خاطرنشان کرد: اگر این سطح به نتیجه نرسیده و گفتند باید در سطح عالی تری باشد، آن زمان باید فکر شود که آیا مقامات عالی اجرایی حاضر هستند پای میز مذاکره بنشینند یا باید به وسیله واسطه این اقدام انجام شود. بنابراین، من به این موضوع انتقاد دارم و نباید به موضوع مذاکره غیرمستقیم تکیه کرد.

وی افزود: این هیأتی که برای مذاکره می رود، باید هیأتی قوی و قدرتمند باشد. باید بر همه اوضاع مسلط بوده و تاحدودی هم اختیار داشته باشد که در زمان مذاکره دستش نلرزد، بتواند قول بدهد و با مقامات ایران هماهنگ باشد. البته تا به الآن که می خواهند برای مذاکره بروند، پیشرفت بوده و امیدواریم طرف مقابل هم تمرد نکند تا به یک جمع بندی برسیم. 

منتجب نیا گفت: طبیعتا اولین موضوعی که در مذاکره مطرح می شود، بحث دستیابی ایران به سلاح اتمی است. ما بارها اعلام کردیم که خواهان آن نیستیم، سلاح اتمی خلاف شرع بوده و رهبری هم فتوا دادند. بنابراین اولین گام برداشته شده و باید بر آن تاکید شود. 

فعال سیاسی اصلاح طلب با اشاره کارشکنی تندروها و مخالفان مذاکره با آمریکا گفت: هیچ شک و تردیدی نیست که در مسئله ای با این اهمیتی، بدون نظر مقام معظم رهبری، نمی تواند از سوی دولت، وزارت خارجه یا تیم مذاکره کننده پیگیری شود. حتی افراد تندرو و مخالفان مذاکره هم می دانند که این موضوع با نظر و تایید رهبری امکان پذیر است نه نظر دولت یا وزیر امور خارجه. 

وی با طرح این سوال که چرا تندروها با علم به این موضوع کارشکنی می کنند، تصریح کرد: بنده اعتقاد دارم که این افراد یکدست نیستند. برخی از آنان دچار یک اشتباه اعتقادی شدند و فکر می کنند که وقتی گفتیم مرگ بر آمریکا یا با آمریکا مذاکره نمی کنیم، باید در این راه تمام کشور را نابود کنیم. این موضوع را جریان های آموزشی و تئوریسین های منحرف همین جریان به این افراد القا کردند که اسلام و نظام چنین است و باید با دنیا در جنگ باشیم. 

منتجب نیا گفت: عده ای هم هستند که مریض بوده و با اصل نظام مشکل دارند اما نمی توانند صریحا بر روی نظام شمشیر ببندند. به همین خاطر، با تصمیماتی که به تایید رهبری رسیده را زیر سوال برده و کارشکنی می کنند. 

وی با بیان اینکه ریشه این جریانات همان تفکر ارتجاعی انجمن حجتیه است، گفت: این ها ما و نظام را طاغوتی می دانند و تلاش می کنند تا نظام را به حداقل ترین اقتدار برسانند و ایده های خودشان را عملیاتی کنند. بعید نیست تندروها صاحب نظریه دوم باشند. اما نباید نگران بود زیرا رهبری در موضوع مذاکره سر سوزنی کوتاه نمی آیند، ایشان آگاه به مسائل هستند. این افراد هم می دانند که رهبری در جریان ماجرا قرار دارد. 

وی ادامه داد: یک تقابلی میان این جریان با رهبری، انقلاب، امام (ره) و مردم است. تا به الآن میدان خالی در اختیار آنان قرار داده شده و رشد کردند. این افراد مارهایی هستند که در آستین ما پرورش یافته و افعی شدند. آنها میدان دار شده و در نظام نفوذ کردند. باید با این افراد مقابله کرد و کار را به دست مردم و عقلا بسپارند. 

***

اظهارات ابطحی درباره مذاکره ایران و آمریکا؛ مراقب مین‌های اسرائیل باشید

حجت الاسلام والمسلمین سید محمد علی ابطحی با اشاره به تاثیر گفت‌وگوهای غیر مستقیم ایران و آمریکا بر آینده روابط دو کشور، بیان کرد: از نگاه بنده واقعا این اتفاق مهمی است. تجربه گفت‌وگوهای برجامی به خصوص در دوران آقای جلیلی، نوعی گفت‌وگو های کش دار بی فایده بود. از نگاه بنده این نوع گفت‌وگو برای خرید زمان بود. من معتقد هستم که این بار نباید این اتفاق بیافتد. باید در عمان چشم انداز گفت‌وگوها روشن شود که آیا به سمت یک راه حل مفید برای دو کشور پیش می رود یا خیر.

وی در ادامه اظهار کرد: علائمی وجود دارد که اگر از آنها به خوبی استفاده شود، به راه حل نتیجه بخشی برای ملت خواهیم رسید. به خصوص در حوزه های اقتصادی که اساسا این گفت وگو به این دلیل انجام می شود تا حوزه های اقتصادی رونق پیدا کند. من برای مذاکره کنندگان آرزوی موفقیت  دارم و امیدوار هستم خیلی در پیچ و خم دیپلماسی سنتی گیر نکنند. اینکه مذاکرات مستقیم باشد  یا غیر مستقیم. چه کسی اول برود. چه کسی آخر برود. کجا برگزار شود. این ها در مقابل نتیجه ای که قرار است به آن برسیم کم اهمیت است.

این فعال سیاسی تصریح کرد: عزت و مصلحت جامعه باید در نظر گرفته شود. حکمت دیپلماسی در حل مشکلات است، نه در نگاه های سنتی. من شخصا به این گفت وگو ها امیدوار هستم. امیدوار هستم این گفت‌وگوها به گفت‌وگوهای طولانی مدت منجر نشود. گذر زمان به نفع هیچ کس نیست. واکنش بین المللی نسبت به این گفت وگو ها مثبت بوده است. به جز اسرائیل. این روزها اسرائیل به شدت عصبانی به نظر می رسد. خطر جدی نیز وجود دارد که مین هایی را در راه گفت وگو ها منفجر کنند. باید مراقبت کرد تا تحت تاثیر فضاسازی ها و مین های منفجره اسرائیل قرار نگیریم.

وی در ادامه تاکید کرد: کشورهای حوزه خلیج فارس و کشورهای منطقه به برقراری آرامش و ثبات علاقه مند هستند. در سایه آرامش همه کشورها در خلیج فارس  به موفقیت های بیشتری دست پیدا خواهند کرد.

ابطحی در ادامه در پاسخ به این پرسش که آیا روسیه و چین می توانند نقشی در حصول توافق بین ایران و آمریکا ایفا کنند، بیان کرد: در مورد روسیه من فکر نمی کنم. من حتی فکر کنم روسیه از معدود کشورهایی باشد که خیلی در عمل از این توافق استقبال نکند. اما امیدوار هستم آسیبی به این روند وارد نکنند.

وی در پاسخ به این پرسش که آینده روابط ایران و آمریکا را چگونه ارزیابی می کنید، بیان کرد: روابط ایران و آمریکا مسئله بعدی است. فعلا حل معضلات اساسی بین دو کشور مطرح است. هنوز تا مرحله برقراری ارتباط فاصله داریم.