آیا پوتین سرطان خون دارد؟

به گزارش خبرآنلاین، «مارک گالوتی» کارشناس مسائل امنیتی معاصر در روسیه در مقاله ای برای پایگاه اسپکتیتور نوشت:

ناگهان همه ما متخصص تشخیص می شویم. کلیپ‌هایی از پوتین با صورت پف کرده، بریده بریده ادا کردن کلمات حین صحبت کردن، دستان لزران منجر به انواع گمانه‌زنی‌ها درباره وضعیت سلامتی او شده است. مطمئناً به نظر می رسد که او از برخی بیماری ها رنج می برد. با این حال، ما باید مراقب باشیم که با این گمانه‌زنی‌ها هیجان زده نشویم.

پوتین زندگی کاملا خصوصی دارد و این در خصوص وضعیت سلامتی او نیز صدق می کند. برای مردی که بیشتر وجه شخصیتی خود را بر پایه جودو، هاکی روی یخ و اسب سواری ساخته بدیهی است که بیماری و پیری موضوعات حساسی تلقی می شوند.

با این وجود، مدت هاست که مشخص شده که پوتین از مشکلات مکرر کمر رنج می برد و به نظر می رسد بیش از یک بار تحت عمل جراحی قرار گرفته است. اخیراً صحبت هایی مبنی بر ابتلای او به پارکینسون بر اساس تکان هایش مطرح شده است. شواهدی مبنی بر اینکه او بارها توسط متخصص ارشد سرطان مورد معاینه قرار گرفته است و گمانه زنی ها درباره سرطان تیروئید را افزایش داده است. اخیراً و ظاهراً برخی از «الیگارش ها» مدعی شده اند که او «به شدت مبتلا به سرطان خون است».

به احتمال زیاد او درگیر یک بیماری جدی بوده و ممکن است استروئید مصرف کند، که حتی می تواند دلیل رفتار بی حوصله و نامنظم اخیر او نیز باشد. در واقع، با توجه به نبود نظارت و موازنه در این سیستم، تهاجم به اوکراین ممکن است اولین جنگ از "پرخاشگری" باشد.

با این حال، بخشی از جذابیت گمانه زنی در مورد سلامت پوتین نیز نشان دهنده امید ناامیدانه برای یک امداد غیبی است. موفقیت‌های کنونی اوکراینی‌ها در میدان جنگ هر چه که باشد، به نظر می‌رسد که این درگیری ماه‌ها و شاید سال‌ها طول بکشد. قیمت بالای انرژی، پناهجویان، هزینه صادرات تسلیحات که به سمت اوکراین می رود و توازن مورد نیاز برای حفظ ائتلاف غرب سبب شده تا مدیریت همه این چالش ها در طول زمان حتی دشوارتر شود.

ایده تسلیم شدن پوتین به برخی بیماری ها، مانند موضوعات دیگر از حدس و گمان های بیش از حد بحث برانگیز، یعنی کودتا در کاخ، اغلب امیدی برای پاسخ سریع و جادویی به مشکلات غرب است.

با این حال باید مراقب تفکر جادویی هم بود. به نظر می رسد نظرات غالب پزشکی این است که پوتین هر چه داشته باشد، احتمالاً منجر به مرگ یا ناتوانی قریب الوقوع نخواهد شد. ممکن است او آنقدر بیمار باشد که بی پرواتر باشد و کمتر نگران خطرات درازمدت باشد، اما نه آنقدر مریض که سریعاً از عرصه خارج شود.

این نیز در حال حاضر به احتمال زیاد رژیم را سرسخت تر می کند. نوع اقتدارگرایی شخصی پوتین آسیب پذیر به نظر می آید. حتی اگر هیبت انگیز به نظر برسد، ممکن است در برابر شوک های سیستمیک و چالش های غیرقابل پیش بینی آسیب پذیر باشد. در نهایت، اگر فشار افزایش یابد، احتمال فرار نخبگان بیشتر می شود. اما ما هنوز به آنجا نرسیده ایم.

در این میان، نگرانی‌ها در مورد اثرات بالقوه بی‌ثبات‌کننده و مشروعیت‌زدایی در پی وضعیت سلامتی پوتین تنها نخبگان را تشویق می‌کند تا وفاداری خود را با صدای بلندتر به تزار فریاد بزنند و سرکوب را افزایش دهند.

دور باطل سوء ظن سازمانی متقابل، که بهترین تضمین نظام در برابر کودتا و توطئه است. گارد کرملین به تماشای شبح ها می نشیند، شبح ها به سربازان نگاه می کنند، سربازان مراقب گارد ملی هستند و غیره.

قانون اساسی برای زمانی که رئیس جمهور در سمت خود فوت می کند یا قادر به انجام وظایف خود نیست، تبصره ای دارد. نخست وزیر به طور موقت وارد کار شده و انتخابات جدید ظرف سه ماه برگزار می شود. با این حال، نخست‌وزیر میخائیل میشوستین، علیرغم همه شهرتی که دارد، احتمالاً در موقعیتی نیست که بتواند در حد و اندازه های پوتین در کرملین ظاهر شود. در واقع، با کاهش شهرت وزیر دفاع سرگئی شویگو مشخص نیست که آیا کسی می تواند رهبری را به عهده بگیرد.

اگرچه می توان به مسیر بلندمدت روسیه به سمت مسیر لیبرال خوشبین بود، اما ترس از این است که در حال حاضر پایان نابهنگام پوتین ممکن است منجر به کشمکش خطرناکی برای قدرت در مسکو یا ظهور یکی از نسل "هومو سوویتیکوس" شود. یک رهبر به سبک شوروی مشتاق است ثابت کند در جایی که پوتین شکست خورده است، می تواند موفق شود و این احتمالاً منجر به تشدید جنگ در اوکراین می شود.