به گزارش اعتمادآنلاین، روسیه اواخر قرن نوزدهم تا امروز، شاهد رویدادهای بزرگ و تحولات تاریخ‌سازی بوده است؛ از فروپاشی سلطنت تزارها تا انقلاب اکتبر، از روی کار آمدن حکومت شوراها و رویکردهای انقلابی لنین تا روی ظهور دوره سرکوب‌های استالینی، از فروپاشی شوروی تا روی کار آمدن یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های سیاسی امروز دنیا (پوتین) همگی حکایت از فراز و نشیب‌های در تاریخ این سرزمین دارد که هر دوره‌اش نام یکی از رهبران روسیه را یدک می‌کشد.
نیکلای دوم، آخرین تزار روسیه، در سال ۱۸۹۴ در سن ۲۶ سالگی به سلطنت رسید و پس از شکست در جنگ با ژاپن در سال ۱۹۰۵ با حرکت‌های انقلابی در روسیه مواجه شد. شکست‌های ارتش روس از نیروهای آلمانی در جنگ اول جهانی به انقلاب ۱۹۱۷ روسیه و سرنگونی رژیم تزاری انجامید و تزار و تمام افراد خانواده‌اش در سال ۱۹۱۸ به فرمان لنین، رئیس دولت جدید بلشویکی روسیه تیرباران شدند.
ولادیمیر ایلیچ لنین در سال ۱۹۱۷ در آغاز انقلاب بلشویکی روسیه در «سن‌پترزبورگ» به قدرت رسید؛ اما بعد از پیروزی انقلاب، این شهر به «لنینگراد» تغییر نام داد و در دهه پایانی قرن بیستم دوباره به همان نام قبلی یعنی «سن‌پترزبورگ» بازگشت. حکومت لنین بر روسیه بیشتر از ۶ سال دوام نیافت و در هفتمین سال پیروزی انقلاب بلشویکی که لنین بیشتر بیمار و بستری بود، استالین بر روسیه فرمانروایی می‌کرد. لنین در اواخر عمر خود در شهر کوچک گورکی در حومه مسکو زندانی‌شده بود و استالین به بهانه بیماری او، اجازه ملاقات احدی را با او نمی‌داد. سرانجام او در ژانویه سال ۱۹۲۴ در سن ۵۴ سالگی درگذشت.
ژوزف استالین، رهبر شوروی که در سال ۱۹۲۲ در زمان حیات لنین (بنیان‌گذار حکومت شوروی)، به مقام دبیر کل حزب کمونیست برگزیده شد و بیش از ۳۰ سال با همین مقام دیکتاتور مطلق‌العنان اتحاد جماهیر شوروی بود. استالین به فرمان مصادره گندم و غذاهای دیگر که موجب قحطی در روسیه و قتل عام دهقانیان شد، متهم است. او در سال ۱۹۵۳، در سن ۷۴ سالگی درگذشت.
نیکیتا خروشچف، رهبر معروف شوروی در سال‌های بعد از مرگ استالین، با افشای جنایات استالین در کنگره بیستم حزب کمونیست شوروی، زمینه را برای تحولات بعدی این کشور فراهم ساخت. خروشچف نخستین رهبر شوروی بود که با مسافرت به آمریکا، موجبات نزدیکی و تفاهم بین دو کشور را فراهم ساخت، ولی استقرار موشک‌های روسی در کوبا، در دوران رهبری او، باعث شروع نزاع بین آمریکا و شوروی شد که با عقب‌نشینی خروشچف و برچیدن موشک‌های روسی از کوبا، از یک فاجعه بزرگ جهانی جلوگیری شد. خروشچف به‌وسیله توطئه‌ای که از طرف بر کشیدگانش در رهبری حزب کمونیست شوروی ترتیب داده‌شده بود، از کار برکنار و خانه‌نشین شد و در سال ۱۹۷۱، در سن ۷۷ سالگی درگذشت.
لئونید برژنف، رهبر شوروی پس از برکناری خروشچف در سال ۱۹۶۴ به قدرت رسید و ۱۸ سال تا زمان مرگش در سال ۱۹۸۲، بر این کشور حکومت کرد. او مقتدرترین رهبر شوروی پس از استالین بود و «دکترین برژنف» که به نام او معروف شده است، مبتنی بر حق مداخله شوروی در کشورهای سوسیالیستی برای حفظ نظام‌های حاکم بر آن کشورهاست. همین دکترین بود که حرکت استقلال‌طلبانه رهبران چک‌اسلواکی را در سال ۱۹۶۸، درهم شکست. برژنف درعین‌حال با رهبران آمریکا هم روابط دوستانه‌ای برقرار کرد. او در هنگان مرگ ۷۶ سال داشت.
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور فعلی روسیه، دومین و چهارمین رئیس‌جمهور روسیه بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی است. از سال ۱۹۹۹ تا به امروز، پوتین همواره مقام ریاست جمهوری یا نخست‌وزیری را بر عهده داشته است. او به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین روسای جمهور روسیه شناخته‌شده است؛ چراکه اقتصاد روسیه را از بحران شدید دهه ۱۹۹۰ نجات داد. در دور اول ریاست‌جمهورش، اقتصاد روسیه رشد چشم‌گیری داشت و تولید ناخالص داخلی مورد اندازه‌گیری در برابری قدرت خرید، ۷۲ درصد رشد کرد.
آتنا شهبازی
- 15
- 4
