ظریف؛ تنها دغدغه جریان جلیلی- پایداری در مجلس!

روزنامه توسعه ایرانی نوشت: «صبح تا شب هی شده ظریف؛ واقعا توی این مملکت هیچ کاری این مجلس ندارد؟ ظریف را اعدام کنید ببینیم آقایان راحت می‌شوند؟!»

این سخنان احمد بیگدلی نماینده مجلس در صحن علنی دیروز مجلس شورای اسلامی را شاید بتوان نقطه اوج بلواهای پیرامون محمدجواد ظریف در مجلس دانست.

البته که شاید این سخنان بیگدلی به عنوان نماینده مجلس را بتوان بخشی از صدای شهروندان ایرانی نیز دانست که در شرایطی که زیر فشار استخوان خرد کن اقتصادی هستند می بینند دلمشغولی بخش بزرگی از آنانی که قرار بوده نماینده مردم باشند فعلا فقط یک نفر است و آن هم محمدجواد ظریف.

مساله حضور جواد ظریف به عنوان معاون پزشکیان حالا دیگر از عرصه تک و پاتک بین دولت و مجلس فراتر رفته و گسل های بین جریان اصولگرایی نیز دوباره باز کرده است. تلاشی به اسم اجرای قانون یا اصلاح آن که در حقیقت تسویه حساب سیاسی-انتخاباتی با ظریف و پزشکیان است.

قالیباف و یک بازی ظریف دوگانه

در این بین اما بازی تازه قالیباف در سمت ریاست مجلس نیز خود به مساله ای شگفت تبدیل شده است. محمدباقر قالیباف دیروز چهارشنبه در یک اظهارنظر همسو با جبهه پایداری انتصاب محمدجواد ظریف به‌عنوان معاون راهبردی مسعود پزشکیان را غیرقانونی دانست. 

او در پاسخ به تذکر حمید رسایی، نماینده اصولگرای مجلس انتصاب ظریف را  تخلف نامید و گفت حتما آنجا که خلاف قانون انجام شده باید پیگیری شود.

البته که در روزها و هفته های اخیر بدون هیچ استثنایی هر بار که تریبون حمید رسایی باز شده است، او یک نام را تکرار کرده است و آن نیز نام ظریف بوده است. به نظر می رسد این نماینده جنجالی از طیف پایداری مجلس نه خبر از وضعیت معیشت شهروندان ایرانی دارد و نه دغدغه تورم ۴۲ درصدی اجاره مسکن و نه هیچ خبری از ناترازی ویرانگر انرژی در ایران دارد. حمید رسایی درگیر هیچ دغدغه و مشکلی نیست به جز یکی و آن نیز جواد ظریف است.

قالیباف هم چنین در ادامه صحبت‌های خود مخالفت صریح خود را با انتصاب ظریف اعلام و تاکید کرد: «طبق قانون این انتصاب غیرقانونی است و دولت تدبیر می‌کند.»

سخنان قالیباف اما در رسانه‌ها و محافل سیاسی داخل کشور بازتاب فراوانی داشت و اختلاف عمیق مجلس و دولت را بیشتر آشکار کرد.

در همین حال عبدالرضا داوری، مشاور سابق احمدی نژاد در شبکه اجتماعی اکس یا همان توییتر سابق نوشت قالیباف برای کنترل تندروها گفته  که «دولت، خودش مسئله را تدبیر کند.» این فعال سیاسی تاکید کرده که تدبیر دولت هم اخذ مجوز حکومتی برای انتصاب ظریف و ارسال اصلاحیه قانون به مجلس بود.

در همین حال اما حمید رسایی که پیشتر نقل او رفت حمید در جلسه علنی مجلس تذکر داد: «اگر قرار بر شکسته شدن قانون باشد آن را به نفع مردم بشکنیم، چرا به نفع گردن کلفت‌ها شکسته شود.»

پایداری در جنگ با دولت پزشکیان 

اکنون اما به نظر می رسد که باید به لیست «فیلترینگ»، «اجرای قانون حجاب» و «سیاست خارجی» که به منطقه تسویه حساب جریان جلیلی و پایداری با مسعود پزشکیان و دولت‌اش تبدیل شده، شخص «محمدجواد ظریف» را نیز اضافه کرد و اتفاقا سنگین ترین میدان نبرد طرفین نیز اکنون دقیقا بر سر منطقه ادامه حیات سیاسی ظریف است.

عجیب تر این که در شرایط بحرانی منطقه و کوهی از مسائل فعلی کشور، مساله حضور ظریف در دولت و اصلاح یا عدم اصلاح قانون موسوم به مشاغل حساس، به مهم ترین موضوع کشور و البته مجلس دوازدهم تبدیل شده و با این شرایط دیگر عجیب نیست که  احمد بیگدلی در جلسه علنی مجلس و در واکنش به تذکر حمید رسایی که چرا گزارش کمیسیون امنیت ملی در صحن مجلس قرات نشده و اعمال ماده ۲۳۴ نشده است، گفت: «مشکل این مملکت شده است ظریف، این مملکت مشکل آب ندارد؟ اصلا ظریف را اعدام کنید، اصلا ظریف را اخراج کنید.»

بیگدلی خطاب به نمایندگان گفت: «واقعا در این مملکت مجلس هیچ کاری ندارد؟ شما در مملکت و خیابان تردد ندارید؟ صبح تا شب مشکل ما ظریف شده است! مردم به شما نامه نمی‌دهند؟»

حاجی بابایی  نیز که ریاست مجلس را بر عهده دارد، گفت:«مشکل ظریف بودن و ظریف نبودن است.» البته او اشاره ای نیز به حمید رسایی داشت و گفت مواظب باشید طوری حرف نزنید که حالا آقای رسایی دوباره ۱۰ دقیقه جواب بدهد.

یک ظریف در کابینه و بلوای ۷۲ دسته 

در همین حال باید توجه داشت که بعد از مخالفت مجلس دوازدهم با فوریت لایحه اصلاحی دولت برای قانون نحوه اشتغال افراد در مشاغل حساس، حالا اصل لایحه و قانون نه تنها محل مناقشه بین دولت و مجلس است که جبهه اختلاف نظر جدیدی را در بین اصولگرایان نیز باز کرده؛ یک طرف منازعه مثل همیشه جریان جلیلی-پایداری با پرچمداری کیهان است و طرف دیگر عضو دفتر نشر و حفظ آثار رهبر انقلاب و اصولگرایان معتدل.

انتصاب محمد جواد ظریف در کابینه دولت چهاردهم در میان اقتدارگرایان و اعضای جبهه پایداری بحث‌های زیادی را دامن زد و فشار بر دولت را افزایش داد. به همین دلیل ظریف اعلام کرد که بدنبال فشارهای مرتبط با دوتابعیتی بودن فرزندانش تصمیم گرفته است از مقام معاونت امور راهبردی رئیس‌جمهور استعفا دهد.

اما در همان بهبوهه بود که او پس از دیدار اعضای دولت با رهبری نظام، ظریف خبر داد که معاونت راهبردی کابینه مسعود پزشکیان را ادامه خواهد داد. کمااین که محمد جواد ظریف در دیدار هیات دولت با رهبری نیز حضور داشت.

ماجرا اما در دور جدید با جدال لفظی بین قالیباف و حمید رسایی درباره گزارش موسوم به استنکاف رییس جمهور بالا گرفت. 

حمید رسایی در جلسه علنی مجلس، مدعی شد که گزارش کمیسیون امنیت ملی مجلس درباره تخلف مسعود پزشکیان به عنوان رییس دولت چهاردهم در به کار گیری محمدجواد ظریف در دولت باید در جلسه علنی قرائت شود؛ گزارشی که پیش از این بر اساس گفته‌های ابراهیم رضایی، عضو این کمیسیون به قوه قضاییه نیز ارسال شده است. 

قالیباف در پاسخ به رسایی یادآوری کرد که سه‌شنبه‌ها روز قرائت گزارش‌های نظارتی و تصمیم در اینباره است. 

سه‌شنبه موعود یعنی روز ۵ آبان ماه نیز رسید و باز هم حمید رسایی در صحن مجلس به رئیس جلسه تذکر داد که گزارش کمیسیون امنیت ملی چه شد؟! و رئیس جلسه که علی نیکزاد نایب رئیس مجلس بود، به او یادآور شد که چنین گزارشی اساسا به هیات رئیسه واصل نشده است! به عبارت دیگر رسایی بابت مساله‌ای به حاشیه‌سازی و غوغاسالاری می‌پرداخته که حتی به هیات رئیسه هم نرسیده بود.

اختلافی که پای نهاد رهبری را به میان کشید

در این بین اما تویت مهدی فضائلی، عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبرانقلاب مبنی بر «نقل قولی از رهبری درباره موافقت با اصلاح قانون تابعیت قهری» ضربه ای تازه بر تفکرات افراطیون بود چنان که با واکنش برخی نمایندگان مجلس نزدیک به جبهه پایداری روبرو شد.

مهدی فضائلی، در توئیت خود که در ۴ مورد جداگانه منتشر کرد نقل قول مجید انصاری را تایید کرده است.

نقل قول مجید انصاری، معاون حقوقی رئیس جمهور از این قرار بود که او با انتقاد از قانون نحوه انتصاب افراد در مشاغل حساس گفته بود که رهبری به مسعود پزشکیان گفته‌اند که با اصلاح قانون تابعیت قهری موافق هستند و خواسته شده که این نظر به مجلس اعلام شود.

بنابر آن چه مجید انصاری گفته، دولت در ابتدا به دنبال تصویب اصلاحیه قانون تابعیت قهری با قید سه فوریت در مجلس بود اما در نهایت مجلس در ۲۷ آبان بررسی تقاضای یک فوریت این لایحه را هم با اکثریت رد کرد و حالا قرار است این لایحه با ارجاع به کمیسیون به صورت عادی بررسی شود.

در این بین اما مهدی فضائلی جمعه گذشته در توئیتی اظهارات انصاری را تایید کرده و با انتشار نقل قول مجید انصاری از رهبرانقلاب در اینباره نوشت: «این، نقلی صحیح و مربوط به حدود دو ماه قبل است. معظم له در پی درخواست نظر نسبت به اصلاح قانون درباره تابعیت‌های غیر قهری فرموده‌اند که مخالفند. تصمیم‌گیری درباره ضرورت اصلاح هر قانونی برعهده دولت و مجلس است. مجلس صرفاً با فوریت لایحه مخالفت کرده است.»

البته که مساله ظریف محور اختلاف نظر جدید بین جریان پایداری و نیروهای جلیلی در مجلس دوازدهم با رییس آن نیز شده است. محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی پس از رای گیری درباره این اصلاحیه گفته بود که «اصل موضوع این است که این مشکل برای افرادی که سفیر جمهوری اسلامی ایران و وابستگان کشور هستند و ماموریت خارج از کشور انجام می‌دهند، وجود دارد.»

بی تفاوتی جریان جلیلی-پایداری به همه مشکلات کشور بجز ظریف

این موضع گیری در کنار آنچه جریان جلیلی-پایداری در مجلس تعلل قالیباف در قرائت گزارش کمیسیون امنیت ملی در مورد تخلف رییس جمهور می خوانند باعث شد تا نزاع ناتمام قالیباف و جلیلیون رنگ تازه‌ای بگیرد. اگرچه مساله این اختلاف قدیمی‌تر از داستان ظریف است و آینده‌ای طولانی تر نیز احتمالا پیش رو دارد.

در حال حاضر نیز می‌توان این ارزیابی را داشت که تائید نقل‌قول مورد نظر انصاری توسط مهدی فضائلی در موافقت با اصلاح قانون تابعیت قهری از سوی رهبری، جدال بین مجلس انقلابی و دولت پزشکیان به سمت و سویی به نفع دولت حرکت کرده است. با این وجود در جبهه مقابل چند طیف در حال تسویه حساب با مسعود پزشکیان و البته محمدجواد ظریف هستند. آن ها به جز کینه‌های قدیمی از ظریف در ماجرای برجام و حضورش در دولت روحانی، حالا او را یکی از عوامل شکست خود می‌دانند؛ یکی از اصلی‌ترین عوامل پیروزی مسعود پزشکیان در رقابت با سعید جلیلی.

اگرچه حالا پایداری در همراهی با طیف ارزشی های تندرو و نزدیکان سعید جلیلی همه تلاششان را برای کنار زدن ظریف انجام می‌دهند اما لااقل در حال حاضر سطح انتقام‌گیری‌شان بعد از شکست از پزشکیان، رای آوردن کل کابینه پیشنهادی در مجلس و چند اقدام ناکام دیگر، به حذف معاون راهبردی رئیس جمهوری تنزل یافته است؛ سطحی از انتقام که شاید با شکست برابری نکند اما می‌تواند التیامی برای شکست‌های پی‌درپی آن ها باشد و دستاوردی از جنس زهر ریختن به دولت پزشکیان در تلافی شکست در میدانی که محمدجواد ظریف ژنرال آن بوده است.

در این بین اما برای این طیف از جمله اعضای جبهه پایداری در مجلس و تقریبا همه نزدیکان سعید جلیلی، تنها مساله ای که اهمیت ندارد مردم ، مشکلات آنان و آینده کشور است. خوب است شهروندان و حتی حامیان این طیف حالا با دقت رفتار کینه‌توزانه و لجوجانه آنان نسبت به ظریف و بی تفاوتی به دردهای شهروندان بنگرند و ببینند اگر امثال سعید جلیلی به قدرت می رسیدند کشور با چه وضعیتی می توانست مواجه شود.