پارسایی: روحانی واقعیات را به مردم بگوید

بهرام پارسایی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: به نظر من دولت در آن بخشی مقصر است که نمی‌آید واقعیات را به مردم بگوید در حالیکه هر جا چالشی است و می‌دانند که باعث بی‌ثباتی ارزی می‌شود باید آن را به جامعه معرفی کنند در واقع یا دولت باید مسئولیت این امر را بپذیرد که با خودش است و یا اگر قدرت‌های فراقانونی و موازی هستند که این کار را انجام می‌دهند با مردم شفاف صحبت کند تا مردم بدانند در چه شرایطی هستیم. منافع ملی ایجاب می‌کند این حرف‌ها گفته شود و واقعیات کتمان نشود.

این نماینده مجلس با بیان اینکه در شعارهایی که در جریان اعتراضات مطرح می‌شود کل نظام زیر سوال می‌رود، افزود: اگر دولت خودش در بسیاری از موارد تصمیم‌گیر نیست یا دخالت‌هایی در کار وزارت خارجه می‌شود باید اینها را به مردم بگوید تا حداقل مردم به اندازه مسئولیت دولت از او انتظار داشته باشند. اگر هم خودش سیاستگذار است و اختیار تام دارد باید همین توضیح را به مردم بدهد.

نماینده مردم شیراز در مجلس یادآور شد: یکی از احتمالات مطروحه نقش نهادهای موازی است بخصوص با توجه به تجربه‌ای که ما در دی ماه داشتیم و اعتراضاتی که از مشهد شروع شد که عامل آن هم مشخص بود اما به هر حال این اقدام خطرناکی است که نه دولت آقای روحانی بلکه نظام را تهدید می‌کند بنابراین اگر کسانی پشت این سناریو قرار دارند به خودشان بیایند.

وی با بیان اینکه مجلس هم در وضعیت آشفته بازار ارز و بی‌ثباتی اقتصادی مقصر است، تصریح کرد: وقتی لوایح چهارگانه که دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی آنها را تایید کرده در مجلس به آن شکل مورد مخالفت قرار می‌گیرد و علیه آن پارچه‌نویسی می‌شود و نهایتا هم دو ماه به عقب می‌افتد در اینجا می‌توان نقش مجلس را جستجو کرد، ما همان روز شاهد افزایش قیمت سکه و ارز بودیم.

پارسایی ادامه داد: می‌گویند برجام چه کرد، شاید از حیث سرمایه‌گذاری و اشتغالزایی به خاطر همین نگرانی‌هایی که دیگران به وجود آوردند خیلی تاثیرگذار نبود اما حداقل ارزش پول ملی ثابت بود یا نوسانات غیرمخصوصی داشت ولی از روزی که برجام تهدید شد چه از خارج و چه از سوی مخالفان داخلی شاهد افزایش قیمت ارز و کاهش ارزش پول ملی و درآمد مردم بودیم.

این نماینده اصلاح‌طلب مجلس با بیان اینکه تورم به وجود آمده به همه اقشار مردم فشار وارد می‌کند، تاکید کرد: نمی‌توان تنها دولت را در این جریان مقصر دانست. اگر به دولت اختیار کامل می‌دادیم و در کارش دخالت نمی‌کردیم و پیشنهادات دولت را در مجلس مسکوت نمی‌گذاشتیم، آن وقت می‌توانستیم دولت را پاسخگو بدانیم اما در این شرایط همه مقصر هستند.