عبدالکریم حسین‌زاده، درباره ساماندهی وضعیت کولبران که چندین و چند سال مطرح است، اما هنوز در حد حرف باقی مانده و عملاً تلاشی برای افرادی که در مرز‌ها برای امرار معاش دست به این کار می‌زنند، وجود ندارد، گفت: در این مسئله باید به ریشه‌های داستان نگاه کنیم، ساماندهی در واقع پاک کردن صورت مسأله است، چرا؟ چون اصل موضوع در مناطق مرزی که مردمش برای امرار معاش دست به کولبری می‌زنند، توزیع نامتعادل قدرت و ثروت است.
نماینده مردم اشنویه در دهمین مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: هنگامی که در جایی توسعه نیافتگی و فقر باشد روش‌های اقتصادی و یا درآمدزایی غیررسمی خواهد بود که تبعات خاص خودش را به وجود می‌آورد.
تبعیض مثبت برای استان‌های توسعه نیافته قائل شویم
وی با تاکید بر اینکه توسعه نیافتگی گذشته از آسیب‌های اجتماعی مخاطرات عظیمی برای جامعه به وجود خواهد آورد، ادامه داد: حدود سه سال پیش بررسی وضعیت کولبران و ساماندهی‌شان مطرح شد. معتقدم برای ۵ استانی که هنوز توسعه یافتگی در آن‌ها به وجود نیامده است و مردمش برای امرار معاش کولبری می‌کنند باید تبعیض مثبت قائل شویم.
حسین‌زاده افزود: تبعیض مثبت یعنی اینکه از ردیف بودجه برای‌شان بالاتر از میانگین کشوری در نظر بگیریم چراکه خود به خود این بالا رفتن تلاش مردم برای درآمدزایی اقتصادی یا برای تامین معاش خانواده آن‌ها را به سمت کار‌های پر خطر سوق می‌دهد.
رئیس فراکسیون حقوق شهروندی خاطرنشان کرد: لذا به اعتقاد من برخورد عاقلانه و دقیق با موضوع ریشه‌یابی فقر در این مناطق لازم است.
دولت یک کارگروه برای حل مشکل کولبران تشکیل دهد
وی با اشاره به اقدامات دولت برای حل مشکل کولبران گفت: اگر دولت می‌خواهد نشان دهد به دنبال حل این موضوعات است به طرح وزارت کشور و سازمان‌های دیگر توجه نکند، زیرا نه تنها جالب توجه نیست بلکه راه به جایی ندارد. قوه مجریه اگر می‌خواهد کاری انجام دهد بهترین کار این است که یک کارگروه برای حل این موضوع تشکیل دهد.
این عضو فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی ادامه داد: اگر شاخص‌های توسعه نیافتگی را نگاه کنید مشاهده خواهید کرد چند استان به لحاظ توسعه یافتگی در وضعیت بسیار نامطلوبی قرار دارند. سیستان و بلوچستان، کردستان، آذربایجان غربی، ایلام و کرمانشاه استان‌هایی هستند که در این زمینه بسیار مشکل دارند و اتفاقا کولبری در آن‌ها شغلی است که انجام می‌شود.
وی بیان کرد: دولت برای از بین بردن این موضوعات باید تبعیض مثبت قائل شود. یک الی دو سال درآمد‌های بیشتری برای این بخش‌ها قائل شود تا اتفاقات مثبتی در این مناطق بیفتد و مردمش کمتر سراغ شغل‌های پرخطری مانند کولبری بروند.
حسین‌زاده درباره اینکه چرا طرح ساماندهی کولبران نمی‌تواند اثربخش باشد، گفت: بحث‌هایی که تحت عنوان ساماندهی کولبران مطرح می‌شود عقلانی نیست، موضوع اصلی که اصلاً مورد توجه قرار نمی‌گیرد این است که کولبری دور از شأن مردم ایران است. دقت کنید اگر با این زاویه به مسئله نگاه کنیم ساماندهی یعنی چه؟
وی تاکید کرد: من نوعی با اصل کولبری مشکل دارم؛ چگونه تحمل می‌کنیم بخشی از ملتمان بار را با دوش‌شان جابه‌جا کنند! آیا مفاهیم انسانی و اجتماعی را درک کرده‌ایم که حرف از این می‌زنیم که مردم را برای باربری با کوله‌شان ساماندهی کنیم؟!
این نماینده مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: آیا تصمیم‌گیران و افرادی که حرف از ساماندهی کولبران می‌زنند مطلع هستند که بسیاری از این افراد دارای مدارک تحصیلی لیسانس و فوق لیسانس هستند؟
وی ادامه داد: این کار تبعات اجتماعی بالایی دارد کارکرد کولبری عملکرد انسانی نیست، اصل موضوع را باید حل کنیم نه این که صورت مسئله را پاک کنیم به اسم اینکه می‌خواهیم ساماندهی انجام دهیم. اگر ساماندهی این است که کولبری بماند فقط نوعش را تغییر دهیم توهین به شعور ملت است.
نماینده مردم اشنویه تاکید کرد: اگر مفهوم ساماندهی باید این باشد که کولبری را از بین ببریم و اقتصاد پایدار ایجاد کنیم با این موافقم، اما اگر قصد فقط این باشد که کولبران بمانند و عنوان‌شان عوض شود صد در صد مخالفم.
کولبران را سهام‌دار شرکت‌های حمل و نقل مرزی کنیم
وی با بیان اینکه راهکار‌ها ساده است و نباید موضوع را پیچیده کنیم، ادامه داد: باید در مناطق مرزی مجموعه و افرادی که کولبری می‌کنند شناسایی کنیم و اگر دولت برایش مقدور نیست تسهیلات قائل شود شرکت‌های حمل و نقل تاسیس و خود کولبران را سهام‌دار کند و ۳۰ درصد از ترانزیت‌ها در این مناطق را به خود این افراد بدهند و یا به صورت اقساطی خودرو به آن‌ها بفروشند.
رئیس فراکسیون شهروندی در مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه راحل‌ها راحت‌تر از صحبت‌هایی که می‌شود است، بیان کرد: موضوع این است که همیت و جدیت برای حل معضلات وجود داشته باشد، اما به جای رفتن به دنبال‌شان کلاف را سر درگم و پیچیده می‌کنیم.
وی ادامه داد: قول می‌دهم اگر در همین ۵ استان ترانزیت کالایی شکل گیرد و شرکت‌های حمل و نقل شکل گیرد و کولبران واقعی شناسایی شوند و شغل برای‌شان ایجاد شود دیگر کسی به سمت این کار پرخطر نمی‌رود.
صنایع تبدیلی در مناطق مرزی باید رشد کند
حسین زاده ادامه داد: بخش دیگری که در این مناطق مغفول مانده است، وجود صنایع تبدیلی است که در این مناطق وجود ندارد. اگر از صندوق توسعه و وزات صمت تسهیلات به این مناطق داده شود و همچنین صندوق توسعه ارزی تسهیلات بیشتری برای فقط ۲ سال ارائه دهد مشکلات حل خواهد شد.
وی ادامه داد: اگر سرمایه گذاران را ترغیب به سرمایه‌گذاری از طریق ضمانت سرمایه‌گذاری و یا صفر کردن دوره مالیاتی‌شان کنیم، صنایع تبدیلی در این مناطق رشد خواهد کرد و همین افرادی که امروز در آنجا کولبری می‌کنند تبدیل به نیروی کار خواهند.
این نماینده مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: برای حل یک معضل که تبعات اجتماعی و اقتصادی دارد افق تعریف می‌کنند ما هم می‌توانیم برای حل مشکل کولبری یک افق ۳ یا ۵ ساله تعریف کنیم و تمامی مشکلات را در این مدت از بین ببریم.
وی با بیان اینکه موضوعاتی که تحت عنوان ساماندهی مطرح می‌شود دور زدن مسئله است که خودش از عوامل تشدید مشکلات است، گفت: یک زمانی آمدند در همین مناطق کولبران را ثبت نام می‌کردند و می‌گفتند تعداد خاصی از افراد در روز می‌توانند کولبری کنند این کار یعنی ما داریم به کولبری رسمیت می‌بخشیم به جای این که ریشه‌ای مشکل را حل کنیم.
این عضو فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی ادامه داد: کولبری دور از شأن مردم ایران است اگر به فکرشان هستیم باید راه حل جایگزین پیدا کنیم نه این که به آن رسمیت ببخشیم.
نگاه به مرز‌ها باید تجاری باشد نه امنیتی
وی درباره اینکه حتی در سال‌های گذشته شاهد برخورد‌های امنیتی و انتظامی بودیم به طوری که برخی کولبران جان خود را از دست دادند، آیا در مجلس در مورد کشته شدن دو کولبری که سال گذشته رخ داد تحقیق و تفحص صورت گرفت، گفت: خیر. تمامی مشکل هم از اینجا ناشی می‌شود که ما نگاه حرفه‌ای به مرز نداریم و نگاهمان به جای اینکه تجاری و غیرامنیتی باشد، دقیقا امنیتی است.
نماینده مردم اشنویه در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: هنگامی که مرز‌های خودمان را تبدیل به فرصت کنیم قاعدتا درآمدزایی صورت خواهد گرفت. اما در غیاب نگاه حرفه‌ای نگاه امنیتی غالب می‌شود که تهدید به حساب می‌آید که متاسفانه باید گفت هنوز در کشور ما این نگاه و بافت فکری شکل نگرفته است.
به دلیل خودتحریمی از مرز‌ها به عنوان فرصت استفاده نکردیم
وی یادآور شد: با کشور‌های عراق و ترکیه هم مرز هستیم، اما ترکیه در حال حاضر بالاترین سهم تجاری را از بازار عراق دارد در صورتی که ما بالاترین حجم هزینه‌های انسانی را چه در اوایل انقلاب و در زمان جنگ با صدام با این کشور دادیم، اما به دلیل یکسری خودتحریمی از مرز‌ها به عنوان یک فرصت استفاده نکردیم که امروز نتیجه‌اش مشخص است.
حسین‌زاده خاطرنشان کرد: همین ساماندهی که برای کولبران استفاده می‌کنیم برای مرز‌ها به کار ببریم، حرفه‌ای عمل کنیم تا کسب درآمد حاصل شود. کولبران از سر ناچاری برای امرار معاش دست به این کار می‌زنند و کمترین میزان دریافتی در این چرخه را دارند، در صورتی که فروشنده سودش هزار برابر کسی است که بار را می‌آورد.
این نماینده مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: اگر با تمرکزگرایی مبارزه کنیم قطعا می‌توانیم شاخص‌های توسعه یافتگی را به این مناطق بیاوریم، اما خب نگاه غیر حرفه‌ای باعث شده است از رقابت با کشور‌های پیرامون خودمان عقب بمانیم.
هزینه‌های جنگ و آوارگی مردم عراق را ما دادیم
وی بیان کرد: هزینه‌های جنگ و آوارگی مردم عراق را ما دادیم چرا باید درآمدش را ترکیه و روسیه ببرند؟ ما باید یک افق چند ساله برای این کار در نظر بگیریم، زیرا نگاه کوتاه مدت باعث می‌شود این زخم ناسور عمیق‌تر شود.
حسین‌زاه تاکید کرد: طبق اصل سوم قانون اساسی مردم حق معیشت و زیست دارند و ما به عنوان مسئولان موظف هستیم که آن را اجرایی کنیم، بنابراین با نگاه حرفه‌ای، تجاری و بازرگانی به مرز توان رقابتی با کشور‌های پیرامون خود را افزایش دهیم.
وی ادامه داد: آمایش سرزمین نکته بعدی که باید به آن توجه کنیم، ما مدت‌های زیادی است که در این باره صحبت می‌کنیم، اما اجرایی نمی‌شود. اولین محصول عدم آمایش سرزمین همین توسعه‌نیافتگی برخی از مناطق کشور است.
نماینده مردم نقده در مجلس شورای اسلامی افزود: ظرفیت بالای صادرات در مناطق با کشور‌های پیرامون باعث می‌شود جوانان ما از کولبری دست بکشند با جوانان تحصیل کرده‌ای که در این مناطق حضور دارند، اما امروز به سبب تامین معاش کولبری می‌کنند می‌توان شرکت‌های دانش بیان تاسیس کرد و علم و فناوری را صادر کرد.
وی گفت: تمرکزگرایی امروز در کشور باعث شده است که ما ۲۰ میلیون حاشیه‌نشین داشته باشیم چرا باید این همه مسافرت‌های درمانی و اداری به مراکز کلان شهر‌ها داشته باشیم. اگر تمرکز زدایی صورت گیرد ما دیگر توزیع نابجای فقر و ثروت را نخواهیم داشت.
رئیس فراکسیون حقوق شهروندی درباره مطرح شدن بحث قومیتی و مذهبی در خصوص عدم کمک به کولبران و مناطقی که آنان زندگی می‌کنند گفت: تبعیض قائل شدن و داشتن حس تبعیض دو موضوع متفاوت است. تصور کنید در مردم چنین حسی وجود دارد چه باید کنیم؟
وی تاکید کرد: کسانی که در مقابل ایران قرار گرفتند روی شکاف‌های اجتماعی، قومی و مذهبی ما سرمایه‌گذاری کرده‌اند. ما باید زمینه‌های این موضوع را در کشور از بین ببریم. رجوع کردن به مناطق و باز تعریف توسعه یافتگی ایجاد حس تبعیض را از بین خواهد بود.
رئیس فراکسیون حقوق شهروندی گفت: سازمان مدیریت باید کارشناسانی را برای برآورد به این مناطق بفرستد تا مسیر‌های شکاف را بررسی کنند و آن‌ها از بین ببرند. هنگامی که ما با عقلانیت گام برداریم و به اصل موضوع بپردازیم و سعی نکنیم که صورت مسئله را پاک کنیم نه تنها حس تبعیض از بین می‌رود بلکه مشکلات و معضلات را حل خواهیم کرد.
- 19
- 6
