اتوکراسی چیست؟

یکه‌سالاری یا خودسالاری نام دیگر اتوكراسي میباشد

اتوکراسی چیست؟

به نوعی از حكومت كه در آن، قدرت بدون اتكا به قوانین اساسی مدون، تحت تسلط یك فرد میباشد و دارای هیچگونه محدودیت قانونی نیست؛ اتوكراسی می گویند. اتوکراسی با نام های دیگری ازجمله یکه سالاری یا خودسالاری شناخته میشود. اتوكراتور به عنوان قیصرهای بیزانس محسوب میشد و همچنین تزارهای روسیه با بهره گیری از این عنوان، حق مخالفت با حكومت مستبد در رژیم اتوكراسی را ندارند.

در ادبیات سیاسی غرب، این شیوه ی حكومت مربوط به كشورهای مشرق میباشد ولی اتوکراسی بین سده های هفدهم تا اوایل سدة نوزدهم در روسیه به اوج خود رسید. کاربرد اتوكراسی در عصر جدید دربرابر دموكراسی به منزله ی یک نظام مطلق و دیكتاتوری می باشد.

اتوكراسي از هيچ گونه محدوديت قانوني برخوردار نيست

در اتوکراسی، قدرت به شدت در دست یک نفر تمرکز دارد و عدم وجود قوانین و سنت‌هایی که محدودیتی برای کاربرد قدرت قرار دهند و همچنین عدم وجود حدود سنتی و قانونی برای زمامدار، ویژگی‌های ساخت قدرت را تشکیل می‌دهند.

حکومت اتوکراسی برای بقای خود می‌تواند هرگونه مخالفت علیه خود را سرکوب کند و همین‌طور امکان دارد برای حفظ ظاهر، یک پارلمان فرمایشی یا شورای مشورتی هم تشکیل دهد. اما این پارلمان‌ها یا شوراها نقشی جز تأیید نظر و تصمیم قبلی سلطان، رئیس‌جمهور و پیشوای خود را ندارند و تغییری در ماهیت حکومت اتوکراسی نمی‌دهند. البته طبیعی است که حکومتی که هیچگونه محدودیتی نداشته و مبتنی بر قانون و آرای مردم نباشد، نمی‌تواند موفقیتی کسب کند و دوامی هم ندارد، چرا که از مشروعیت لازم برخوردار نیست

گردآوری: بخش سیاست سرپوش