تاریخچه پرورش همستر
همستر برای نخستین بار به وسیله دانشمند آلمانی «جان فیشر وان والدهایم» در سال ۱۸۱۷ میلادی شناسایی و رده بندی شد. در سال ۱۸۳۹ میلادی جانورشناس انگلیسی «جورج واتر هاوس» همستر سوری را دوباره گزارش نموده و آنرا «Cricetus auratus» نامگذاری کرد. در سال ۱۹۳۰ میلادی جانورشناس انگلیسی «آهارونی» که استاد دانشگاه قدس بود پیشنهاد کرد که از همستر بعنوان حیوان آزمایشگاهی استفاده شود. همستر برای نخستین بار در سال ۱۹۳۱ میلادی وارد انگلستان و در سال ۱۹۳۳ میلادی وارد ایالات متحده آمریکا شد.
همستر چیست؟
همستر (HAMSTER) حیوانی كوچک و بسیار جذاب و زیبایی است. همسترها معمولاً اندامی قوی دارند، دم آنها از طول بدنشان کوتاه تر است و گوش های پُرموی نازکی دارند. ساق پای همسترها کوتاه و کلفت است ولی خود پایشان پهن می باشد. موی بدن همسترها ضخیم و ابریشم مانند است و امکان دارد بلند یا کوتاه باشد. موش همستر در رنگ های مختلف من جمله سفید، طلائی، سیاه، كرم است كه از خانواده جوندگان است همسترها همه چیزخوار (omnivorous) می باشد. دومین گونهٔ همسترهای بزرگ اندام، مربوط به همستر آنگورا است که موی بلندی دارد و به همستر خرس تدی هم مشهور است. طول همستر تا ۱۸ سانتی متر میرسد و در گونهٔ همسترهای طلایی هم جای می گیرد. نکتهٔ مورد توجه در همستر، دندان های نیش آنها است که جفت بالایی و جفت پایینی همواره دارای رشد است. همسترها اندامی انعطاف پذیر دارند ولی برعکس اندامشان استخوان های بسیار تردی دارند. همسترها به تغییر ناگهانی دما و سرما و گرمای بیش از حد بسیار حساس است. همسترها شباهت بسیار زیادی به خوکچه هندی دارند.
همستر یا موش کوهی به زیرخانواده موش سانان تعلق دارد. همسترها ۲۵ گونه دارند که در شش یا هفت سرده دسته بندی شده اند. همستر جانوری پگاه رو است و در طول روز زیر زمین باقی می ماند تا مورد حمله شکارچیان قرار نگیرد.
همستر ها به فضای زیادی احتیاج ندارند و بدون جفت میتوانند زندگی کنند. همستر ها معمولاً اهلی شده و مراقبت از آن ها به اندکی صبر و حوصله احتیاج دارد. این حیوانات تا حدی میتوانند با کودکان تعامل داشته باشند.
همستر جزء پستانداران خونگرم از خانواده جوندگان است که در طبیعت، شب ها فعال است و در طول روز به استراحت می پردازد و دارای گونه های مختلفی است که تنها برخی از آن ها بعنوان حیوان خانگی نگهداری می شود.
همستر از سن ۱۰- ۷ روزگی شروع به خوردن مواد جامد می کنند، همستر بالغ ۵ تا ۱۰ گرم غذا در روز نیاز دارد، همچنین در روز ۱۰ میلی لیتر بر اساس ۱۰۰ گرم وزن بدنش آب می خورد. وزن همستر بالغ نر حدود ۱۳۰- ۳۰ گرم و طول عمر همستر ۲- ۱/۵ سال و سن بلوغ همستر ۶- ۸ هفنگی است.
خاستگاه اصلی همسترها، کشور سوریه است و عموما همستر را حیوان آزمایشگاهی تصور می کنند. جالب است بدانید کیسه (جیب) دهانی همستر تا شانه هایش کشیده شده است و از آن برای پنهان کردن مواد غذایی استفاده می کند.
کشف همستر به قرون وسطی در جنوب اروپا باز می گردد. اسم همستِر برگرفته از واژه آلمانی Hamstern به معنای انبار دهنده میباشد و این نام را به علت این که هَمستِر غذایش را در کیسه لپهایش حمل می کند بر او نهاده اند.
غذای همستر
جهت نگهداری سالم همستر شما احتیاج به میوه و سبزیجات خواهید داشت. برترین غذا برای همسترها، شبیه غذایی است که در حیات وحش می خورند. سبزیجات تازه انتخاب بهتری خواهد بود. سبزیجاتی مثل هویج، کدو، کلم بروکلی، گل کلم، خیار، کاهو، اسفناج و دیگر سبزیجات از بهترین سبزیجات برای همسترهاست. همچنین میوه هایی من جمله سیب، گلابی، موز، انگور و بیشتر انواع توت ها انتخاب صحیحی برای تغذیه و نگهداری سالم همستر شما خواهد بود ولی به خاطر داشته باشید هیچوقت، به همستر خود هیچگونه مرکبات مثل پرتقال، لیموترش ، لیمو یا گریپ فروت ندهید.
همستر ها به بازی کردن علاقه زیادی دارند
برقراری ارتباط لازمه نگهداری از هر حیوانی است و برترین زمان برای برقراری ارتباط موقع غذا دادن به حیوان است (بهترین زمان برای غذا دادن به همستر صبح زود و یا غروب هنگام است). اول یک تخمه به همستر بدهید.
همستر ها ابتدا خجالت میکشند بعد آرام آرام شروع به شکستن می کند. پس از آن دستتان را به آرامی وارد آکواریوم کرده و پشت گردن همستر را لمس کنید و بازی کنید. بعد از رضایت موش همستر را در دست بگیرید. این کار را لااقل روزی ۳ بار انجام دهید، چون همسترها به بازی کردن علاقه زیادی دارند.
تعیین جنسیت همستر
برای تعیین جنسیت همستر نشانه های متعددی وجود دارد. مهم ترین نشانه ها علائم مرتبط با آناتومی بدن می باشد. در همسترهای نر با لمس ناحیهٔ پرینه میتوان بیضه ها را لمس کرد ولی در همستر ماده چیزی لمس نمی شود. در ضمن فاصله بین مقعد و قسمت خارجی دستگاه تناسلی در همستر نر بیشتر از همستر ماده است و در حوالی سوراخ تناسلی نرها برجستگی تناسلی نیز وجود دارد. در همستر نر صرفا مقعد و نوک آلت تناسلی دیده می شود در حالیکه در همستر ماده مجرای خارجی ادرار، دهانه واژن و مقعد دیده می شوند.
خصوصیات همستر
همستر بالغ در هر روز ۵ تا ۱۰ گرم غذا و میزان کمی آب احتیاج دارد. اگر در جیره غذایی آن قدری سبزی یا میوه مانند هویج یا سیب در نظر گرفته شود دیگر نیازی به آب نخواهد داشت. همسترها بطور کلی دارای ۱۶ عدد دندان هستند و دندان های پیشین همستر بطور مستمر در حال رشد بوده و برای کوتاه کردن آن احتیاج به جویدن مواد جامد مانند چوب و کارتن و غیره دارد. همستر در هر زایمان ۵ تا ۹ نوزاد به دنیا می آورد. در گاهی موارد تعداد نوزادان همستر بیش از این نیز بوده و در مواقعی تا ۲۴ عدد هم در یک زایمان ذکر شده است. نوزاد همستر از سن ۷ تا ۱۰ روزگی شروع به خوردن مواد جامد خواهد کرد. همسترها همگی کور رنگی دارند و نمی توانند رنگ ها را به خوبی تشخیص دهند!
خانه همستر
سه نوع خانه برای همستر رایج است:
- قفس سیمی با میله های افقی با فاصله ۱ تا ۲ سانتیمتر برای نگهداری همستر مناسب است، چون همستر به بالا رفتن علاقه متعددی دارد و از میله ها برای بالا رفتن از دیواره استفاده می کند.
- قفس های پلاستیکی برای "همستر" که معمولاٌ با تجهیزات دیگری همراه است. این قفس ها گران بوده برای شرایط آب و هوائی گرم و خشک ایران مطلوب نیستند.
- نوع رایج تر و ارزان تر قفس همستر در ایران آکواریوم است و تمیز کردن آن هم راحت است.
روش گرفتن همستر
۱) از پشت گردن همستر: این شیوه بیشتر برای همستر های کوچک و یا همستر های نا آشنا استفاده می شود به این علل که همستر های کوچک از انسان بسیار می ترسند و امکان دارد که از کف دستبه پایین بپرند و به خود صدمه بزنند.
۲) گرفتن همستر از زیر بغل و گذاشتن همستر کف دست: این روش بسیار رایج برای گرفتن همستر آشنا هست ولی در صورتیکه حس کردید که همستر خسته شده و تمایل دارد به خانه برگردد سریعاً او را در قفسش بگذارید.
گردآوری: بخش علمی سرپوش
- 31
- -3