موج سواری
موج سواری که غربی ها به آن سرفینگ می گویند، درواقع به هنر جنگیدن با آب های خروشان گفته میشود که شخص بتواند از شدیدترین امواج دریا فرار کند و از جان خود برای مقابله با مرگ، محافظت کند. برای اینکه بتوانید اوج هیجان و خطر این ورزش را احساس کنید باید در دریاهایی موج سواری کنید که مواج و توفانی است، بدین دلیل که قابلیت موج سازی آنها در مقایسه با محیط های آبی کوچک، بسیار بیشتر است. درواقع در چرخش آب های محیط های آبی، اصلاً هیجان و شتابی وجود ندارد.
تاریخچه موج سواری
از هزار سال پیش ، بومی های جزیره های فیجی، تاهیتی و هاوایی کارهایی مشابه موج سواری را انجام می دادند. آن ها برای ماهیگیری با تخته های چوبی به آب میرفتند و در زمان برگشت به ساحل از طریق موج برمی گشتند. یک دریانورد بریتانیایی، این رویداد را در سال ۱۷۷۸ در تاهیتی دید و به ثبت رساند. نخستین مدرسهٔ موج سواری در سال ۱۹۰۵ در آمریکا باز شد و تغییرات اساسی در دههٔ ۱۹۶۰ در ساخت تخته های موج سواری اتفاق افتاد و نخستین مسابقات این رشته در سال ۱۹۷۰ برپا شد.
تخته های اولیه بسیار بلند و بدون فین بودند که با گذشت زمان، یک فین بزرگ به آن اضافه شد تا کنترل بیشتری در موج داشته باشد و کاری شبیه به سکان را انجام دهد. بعدها به جای یک فین بزرگ به منظور جهت دهی بهتر و حرکات نمایشی از ۲ تا ۶ فین کوچکتر استفاده شد تا این که تخته ها کوتاهتر و مانور بردها بیشتر شدند که اینک پر طرفدارترین تخته ها برای مسابقات حدود ۱٫۵ متر با ۳ فین می باشند.
با این که هنوز هم استفاده از تخته های بلندی که ارتفاعش حدود ۳ متر است و یک فین بلند دارد، در مسابقات مخصوص کاربرد دارد. World Surf League و International Surfing Association از مهمترین سازمان های جهانی موج سواری به شمار می رود. در المپیک ۲۰۲۰ ژاپن برای نخستین بار ، ورزش موج سواری به بازی های المپیکی اضافه شد. بزرگ ترين موج ثبت شده در رکوردهای جهانی گینس به موج ۲۳٫۸ متر مربوط بوده است که گرت مَکنامارا در شهر نَزَره در کشور پرتغال، آن را به ثبت رساند.
انواع موج سواری
موج سواری درحقیقت به حرکت تخته موج سواری در جهت مقابل موجی گفته میشود که شما را در اکثر موارد بسوی ساحل می آورد. موج سواری طبق مواردی همچون طول و طراحی تخته موج سواری، شکل موجی که بر آن سوار هستیم و نحوه سوار شدن بر روی موج دارای انواع مختلفی می باشد. تعادل به منظور حفظ وضعیت بر روی تجهیزات مورد استفاده در موج سواری، نقش حیاتی را ایفا می کند. از این تجهیزات می توان به تخته های موج سواری، تخته های بلند، تشکهای موجی، تخته های پهن ایستاده، تخته های زانویی، اسکی های موجی و یا تخته های سطحی اشاره کرد. در ادامه با سه نوع موج سواری اشنا شوید:
>> موج سواری بدون تخته:
Body Surfing یکی از مدلهای موج سواری بدون تخته می باشد. موج سوار در این روش، بدون هیچ وسیله ای یا با استقرار پایش روی امواج در حال حرکت یا با خوابیدن با سینه روی آن، روی آب حرکت میکند. Body Surfing به عنوان خطرناک ترین، مستقیم ترین و ناشناخته ترین نوع موج سواری و حرکت روی آب محسوب میشود و درصورت این نوع موج سواری در دل دریا، کار موج سوار سختتر می شود که در این شرایط نمی داند دقیقا از کدام جهت، موج بعدی می آید و به این ترتیب موج سوار باید با کم ترین دید در میان امواج سر به فلک کشیده، مسیر حرکت بعدی اش را تعیین کند.
>> موج سواری با تخته:
موج سواران معمولاً پاهایشان را روی تخته ای بزرگ یا کوچک مستقر می کنند و اکثر اوقات، آن را با استفاده از یک بند به پایشان می بندند.
>> موج سواری با تخته و بادبان:
یکی از ورزش های آبی، موج سواری بادبانی نام دارد که این نوع ورزش، بین دو ورزش موج سواری و قایقرانی قرار گرفته است و درواقع به تخته موجی گفته میشود که ۲.۵ تا ۳ متر طول دارد و معمولاً در اثر آن، ۶۰ تا ۲۵۰ لیتر آب جا به جا میشود و حرکت آن با استفاده از نیروی بادی میباشد که در بادبان می پیچد." نیومن داربی" در سال ۱۹۴۸ ایدۀ تخته موج سواریِ بادبانیِ دستی را برای نخستین بار داد. هدف از ساخت موج سواری بادبانی این بود که فرد، توانایی تحمل وزنش در جهات مختلف و ایجاد شیب ها با درجات گوناگون بادبان و قایق را داشته باشد. داربیِ در دهۀ ۵۰ و ۶۰ توانست تخته های بادبانی اش را ارتقاء دهد و در سال ۱۹۶۴ تخته هایش را فروخت.
تجهیزات موج سواری
تجهیزات موج سواری شامل تخته موج سواری، زیراندازهای آن، گیره نگه دارنده تخته به دور مچ پا، تخته های بلند، شکل و حالت موج، تخته های زانویی یا تخته های نازک می باشد.
آموزش موج سواری
موج سوار در ابتدا باید آشنا به انواع مختلف تخته ی موج سواری باشد بدین دلیل که کاربردهای هر کدام از آن ها متنوع است و هر دریا ویژگی خاص خود را می طلبد. نوآموز برای این که با محیط موج سواری اشنا شود باید توانایی تشخیص ساحل و دریای محل موج سواری را بخوبی داشته باشد تا نسبت به ایمنی ساحل، اطمینان پیدا کند و بداند که صخره های خطرناک در کدام نقطه از ساحل وجود دارد و یا در جاهای مختلف، عمق دریا چقدر است. نخستین چیزی که ورزشکار باید در تمریناتش در نظر بگیرد آشنایی با ساحل و دریا است، بنابراین وی نباید خودش را خسته کند و به اصطلاح در موج ها، انرژی زیادی را از دست دهد، او باید به دریا نگاه کند و تمرکز خود را روی طرز شکسته شدن موج ها بگذارد که موج ها از سمت چپ به راست و یا از راست به چپ می شکند. برای انجام این کار باید یک تخته موج سواری را بطور عمودی در شن ساحل قرار داد.
از امکانات اولیه یک موج سوار می توان به نرمش و نرم کردن بدن و انجام حرکات کششی بهمراه لباس ورزش های آبی اشاره کرد تا بدن او در مقابل ضربات موج ها در امان بماند. او در ابتدا باید دست هایش را کشیده و بعد از آن، پاهایش را نرم کند. در یک ساحل میتوان تمامی تمرین های کششی را انجام داد و بعد در آب رفت. یکی از تمرین های اولیه موج سوار، پدال زدن می باشد. البته باید بر روی تخته موج سواری در ساحل و پیش از ورود به آب، پدال بزند تا بتواند بر روی تخته در زمان ورود به آب، تعادلش را حفظ کند. موج سوار، هنگام بلند شدن از روی تخته ی موج سواری باید این توانایی را داشته باشد که با استفاده از دستهایش بر روی تخته ی موج سواری فشار وارد کند و به یک لحظه از روی آن بلند شود و به این نکته توجه کند که نباید به صورت آهسته و برعکس، این کار را انجام دهد چون دیگر برای این که تعادل خود را حفظ کند، فرصتی ندارد.
محدودیت های موج سواری
- در بعضی از مناطق، موج سواری با کایت محدود یا ممنوع شده است. این محدودیتها معمولاً به منظور جلوگیری از ترافیک در سواحل، امنیت و همچنین ضعف در آموزش موج سواری می باشد. بعد از سازماندهی ورزشکاران این رشته، این محدودیتها هم برداشته می شوند. یکی از علل نگرانی ورزشکاران حرفه ای در مورد ایمنی و کیفیت بالای تجهیزاتشان اینست که در ورزش مورد علاقه ی خود، دچار ممنوعیت و محدودیت نشوند.
- معمولاً تمامی مناطق برای ممنوعیت موج سواری، علامت خاصی ندارند. فقط شما با شنیدن غریق نجات یا صدای نگهبان پارک و یا دیگر مقامات مسئول میتوانید از محدودیت و ممنوعیت انجام موج سواری در آن منطقه مطلع شوید. به این ترتیب اگر در یک منطقه موج سوارانی را دیدید، احتمالاً ممنوعیتی برای موج سواری در آن محدوده وجود ندارد. بعد از ورود به یک منطقه جدید، حتماً نسبت به محدودیتهای آن منطقه پیش از انجام هرگونه ورزشی سؤال کنید. درواقع شما با یافتن پاسخ این سوال می توانید با استرس کمتری، موج سواری را انجام دهید و به این ترتیب با مقامات و مسئولان آن منطقه برخوردهای کمتری خواهید داشت.
گردآوری: بخش ورزش سرپوش
- 13
- 3