وزنه‌برداری به رغم اینکه نزدیک به یک قرن در ورزش ایران شناسنامه دارد، در بخش زنان تا همین یک سال قبل هیچ سابقه فعالیتی نداشت اما حالا وزنه‌برداری زنان در ورزش ایران جای خود را باز کرده و به همین نسبت هم انتظارها از این رشته و فدراسیون و متولیانش بالا می‌رود. پس از حضور دختران وزنهبردار در رقابت‌های قهرمانی جهان و آسیا، حالا اهالی وزنه‌برداری از کادرفنی تیم زنان گرفته تا ملی‌پوشان کشورمان چشم انتظار حضوری تاریخی در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو هستند.
سیده‌الهام حسینی و پریسا جهانفکریان، دو دختر توانمند و بااستعداد وزنه‌برداری ایران هستند که از ابتدای فعالیت وزنه‌برداری زنان تا به امروز، بی‌وقفه و به صورت شبانه‌روزی و بدون کمترین اعتراض به شرایط کیفی اردوهای آماده‌سازی، سرشان به برنامههای تمرینی و آماده‌سازی گرم است تا حتی ثانیه‌ها را هم برای حضوری تاریخی در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو از دست ندهند.
این دو دختر توانمند و شایسته وزنه‌برداری ایران مدت‌ها است که زیر نظر برنامههای تمرینی مستقیم اکبر خورشیدی به‌عنوان مشاور و ناظر فنی تیم ملی وزنه‌برداری زنان (به خاطر اینکه وزنه‌برداری زنان در ایران تازه شکل گرفته و گزینه شاخصی در بخش زنان برای هدایت فنی و آموزش ملی‌پوشان و استعدادهای آینده‌دار این رشته ورزشی وجود ندارد) تمرینات آماده‌سازی خود را در اردوگاه تمرینی مجموعه ورزشی آزادی دنبال می‌کنند. تمریناتی استاندارد که همین یکی دو ماه پیش در تورنمنت گزینشی بازی‌های المپیک در کشور ترکیه برای کشورمان نخستین مدال تاریخی را در بخش زنان با درخشش سیده‌الهام حسینی به دنبال داشت.
همین موضوع یعنی روند آماده‌سازی و انگیزه بالای دختران وزنهبردار ایران در مسیر کسب سهمیه بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو، بیانگر این است که وزنه‌برداری زنان در ایران، همانطور که سال گذشته اورسلا پاپاندریا، نایب رئیس زنان وزنه‌برداری فدراسیون جهانی نیز در حاشیه تورنمنت بین‌المللی جام فجر و در خاتمه برگزاری کلاس آموزشی که برای زنان کشورمان داشت اعلام کرد، خیلی زود در عرصه داخلی و بین‌المللی رشد کرده و حرف‌های بسیاری در دنیای وزنه‌برداری برای گفتن دارد.
البته به رغم تلاش‌های شبانه‌روزی که دست‌اندرکاران فدراسیون، کادرفنی زنان و از همه مهم‌تر خود دختران وزنهبردار برای سریع‌تر دیده شدن و درخشش در عرصه‌های مختلف بین‌المللی در دستور کار خود قرار دادند، فعلاً سرنوشت حضور در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو مشخص نیست.
این دو نماینده تیم ملی وزنه‌برداری زنان (سیده‌الهام حسینی و پریسا جهانفکریان) که فعلاً برای المپیکی شدن به نسبت سایر هم‌تیمی‌های خود از شانس و امتیاز بالاتری در جدول رتبه‌بندی سهمیه المپیک برخوردارند هم تکلیفشان برای کسب سهمیه ورودی از لحاظ قانونی و در مسیر عبور از میادین گزینشی بازی‌های المپیک مشخص نیست. حتی به واسطه از دست رفتن برخی از مسابقات گزینشی در بازه‌های زمانی «اول و دوم» این احتمال وجود دارد که حضور زنان ایران از مسیر کسب سهمیه به واسطه از دست رفتن امتیازات مورد نیاز میسر نباشد.
بنابراین اگرچه در قانون المپیک کشورهایی که سهمیه دارند، ولی نتوانستند از آن با عبور از میادین گزینشی المپیک استفاده کنند، سهمیه «وایلد کارت» یا همان سهمیه دعوتی کمیته بین‌المللی المپیک تعلق نمی‌گیرد اما این امید برای وزنه‌برداری زنان ایران که تازه فعالیت خود را در عرصه‌های مختلف بین‌المللی آغاز کرده‌اند، وجود دارد. حضور زنان محجبه وزنه‌برداری ایران با واکنش مثبت و استقبال خوبی از سوی مسئولان فدراسیون جهانی وزنه‌برداری و قاره آسیا نیز مواجه شده است و با استناد به همین موضوع و چند فاکتور دیگر می‌توان امیدوار بود که تاماش آیان و همکارانش در فدراسیون جهانی، رویکرد مثبتی به این موضوع داشته باشند.
گرفتن سهمیه وایلدکارت منوط می‌شود به نوع ارتباطات و مراودات بین‌المللی مجموعه ورزش و مدیریت فدراسیون وزنه‌برداری با مسئولان تأثیرگذار و تصمیم‌ساز فدراسیون جهانی وزنه‌برداری. قطعاً در شرایط حساس فعلی است که داشتن ارتباطات خوب و مؤثر بین‌المللی با مسئولان فدراسیون جهانی وزنه‌برداری به درد می‌خورد و باید دید آیا مسئولان فدراسیون می‌توانند استدلال کافی بیاورند تا نتیجه بگیرند؟
اولین موضوعی که می‌توان روی آن دست گذاشت، این است که وزنه‌برداری زنان در ایران نوپاست و حضور یک وزنهبردار زن در المپیک، می‌تواند تأثیر بسزایی در روند رو به رشد آن در کشور داشته باشد. کمیته بین‌المللی المپیک براساس چشم‌انداز ۲۰۲۰، تمرکز زیادی روی موضوع زنان دارد و به دنبال برابری جنسیتی است. حتی قوانین برخی رشته‌ها مثل کشتی و وزنه‌برداری تغییر کرده تا زمینه حضور بیشتر زنان فراهم شود و در این شرایط است که ایران می‌تواند به خوبی با مسئولان کمیته بین‌المللی المپیک و فدراسیون جهانی مذاکره کند تا این امتیاز را برای زنان بگیرد.
نایب رئیس فدراسیون جهانی، گزینه دیگری است که می‌توان با او تعامل بیشتری برقرار کرد. او مدتی قبل مصاحبه کرد و با تأکید بر اینکه رشد زنان وزنهبردار ایران ستودنی است، گفت که ایران تنها جایی است که تا این حد در بخش‌های مختلف توانسته نیروی کارآمد زن تربیت کند. این نگاه مثبت نباید فقط به یک مصاحبه ختم شود و شاید بتوان از این نیروی تأثیرگذار در فدراسیون جهانی استفاده کرد تا برای زنان ایران یک وایلد کارت گرفت.
قانون کمیته بین‌المللی المپیک به این صورت است که سهمیه‌های وایلد کارت بیشتر به کشورهایی تعلق می‌گیرد که در هیچ رشته‌ای سهمیه نگرفته‌اند یا تعداد کمی شرکت کننده دارند، در این شرایط ممکن است از سهمیه‌های وایلد کارت ایران سهمیه نداشته باشد اما این موضوع به رشته‌های دیگر مربوط می‌شود و الان فرصت خوبی است که برای وزنه‌برداری ایران این سهمیه را گرفت. شاید در دوره بعد نتوان این استدلال را آورد؛ چراکه الان وزنه‌برداری زنان نوپاست و می‌توان ایجاد انگیزه برای علاقه‌مندی بیشتر دختران را بهانه کرد و با این استدلال وایلد کارت گرفت.
به هر حال یکی – دو ماه حیاتی پیش روی مسئولان فدراسیون وزنه‌برداری و البته کمیته ملی المپیک است تا بتوانند مذاکره‌های لازم را انجام دهند؛ باید دید آیا توان گرفتن این سهمیه وجود دارد؟
رضا عباسپور
- 17
- 1
