تراشکاری یکی از مشاغل فنی و هنری محسوب میشود تراشکاری
در شغل تراشکاری، به ابزار مهمی نیاز است که یکی از آن ها دستگاه تراش می باشد. در این شغل، فلزات مختلف را با استفاده از ماشین تراشکار، برش می دهند. فرم دهی و شکل دهی به فلزات، یکی از وظایف تراشکار به شمار می رود. امروزه کنترل آن با استفاده از دستگاه های مجهز با استفاده از کامپیوتر صورت می گیرد. البته در بازارها هم چنان می توانید دستگاه های سنتی و قدیمی را تهیه و از آن ها استفاده کنید. یک تراشکار، برای کار با دستگاه های جدید باید از تسلط کافی به دستگاه های تراش سنتی برخوردار باشد. ابزارهای ماشین تراش مورد استفاده در تراشکاری، شامل ماشین سری تراشی، ماشین عمودی، ماشین پیشانی ماشین مرغک دار، می باشد.
تاریخچه ماشین تراش
ماشینهای تراش، ابتداییترین نوع ماشینهای افزار به شمار میروند که برای نخستین بار در بین قرن ۱۷ و ۱۸ بوجود آمدند و تراشیدن چوب به وسیله درخت به عنوان معمولیترین و یا قدیمیترین روش تراش می باشد؛ در این روش، شخص باید با قرار دادن دو سر چوب در بین دو درخت و بستن یک طناب به شاخه درخت، آن را در اطراف چوب مورد نظرش بپیچید و شخص دیگری طرف دیگر طناب را بگیرد و با دستش به حرکت درآورد. شخص دوم برای تراشیدن چوب باید در طرف مقابل قرار بگیرد و با استفاده از رنده، این کار را انجام دهد. با گذشت زمان، این روش تکامل یافت.
در سال ۱۷۴۰ میلادی، ماشینِ تراش برای اولین بار در کشور فرانسه ساخته شد. در تراشکاری، فلزات را به وسیله ماشینِ تراش از طریق براده برداری، شکل میدهند و عمل برداشتن براده از روی فلزات را، با به چرخش درآمدن فلز و حرکت تیغه های تعبیه شده بر روی دستگاه تراشکاری انجام می دهند. حرکت دستگاه در تراشکاری با استفاده از دست می باشد.
فردی به نام فری تند در سال ۱۷۹۶ میلادی، موفق به ساخت دستگاهی شد که چرخ دنده ها روی محور، قابلیت تراش انواع پیچ ها را فراهم می کردند. دستگاه دیگری در سال ۱۷۹۶ مجدداً اختراع شد که حرکت محور در این دستگاه با استفاده از پدال، صورت می گرفت. دستگاه تراش دیگری با بدنه ی چوبی و پایه ی آهنی، پس از سال ۱۷۹۶ طراحی شد. به تدریج ، ماشین های بسیار مدرنی اختراع شد. آن ماشینِ تراش، قابلیت تراش انواع پیچ های گوناگون را داشت.
هدف از رشته تراشکاری
رشته تراشکاری به این منظور بوجود آمد تا کارشناسان، برای کار در زمینه ساخت و تولید ماشین آلات و صنایع( کشاورزی، نظامی، ماشین سازی، ابزارسازی، خودروسازی و …) با به کاربردن تکنولوژی مربوط به ابزارسازی، جوشکاری، فرم دادن فلزات، ریخته گری، طرح کارگاه یا کارخانه های تولیدی، آمادگی لازم را پیدا کنند. فارغ التحصیلان رشته تراشکاری، مجوز کار در صنایع گوناگونی را دارند که از آن ها می توان به ماشین سازی، خودروسازی، ابزارسازی، صنایع کشاورزی، طراحی کارگاه و یا کارخانه تولیدی، صنایع هوایی و تسلیحاتی به ساخت و تولید ماشین آلات، نظارت و بهره برداری و اجرای صحیح طرح ها اشاره کرد.
دستگاه تراش ابزار مهمی در شغل تراشکاری محسوب می شودنحوه ی ورود به شغل تراشکاری
افراد علاقه مند به شغل تراشکاری به دو صورت می توانند در این حیطه فعالیت کنند. گروهی از افراد می توانند رشته مرتبط با تراشکاری را در هنرستان انتخاب کنند و مهارت های لازم را یاد بگیرند درحالیکه بعضی دیگر از افراد می توانند تجربه و اموزش های لازم را با کار کردن در کنار استاد کارشان یاد بگیرند. بنابراین افراد می توانند روش اموزش خود را نسبت به موقعیتشان انتخاب کنند.
وظایف و مهارت های شغل تراشکار
* یک تراشکار باید برای انجام فلزکاری از توانایی های لازم برخوردار باشد.
* از دیگر ویژگی های یک تراشکار می توان به توانایی انجام نقشه خوانی و نقشه کشی اشاره کرد.
* توانایی سرویس دهی دستگاه تراش از وظایف یک فارغ التحصیل رشته تراشکاری به شمار می رود.
* تراشکار موظف است که کارهای جوشکاری را انجام دهد.
* وظیفه ی فارغ التحصیل رشته تراشکاری اینست که قطعات را آج بزند.
* یک تراشکار باید از این توانایی برخوردار باشد که به صورت پیشرفته، نقشه کشی کند.
* یکی از مسئولیت های یک تراشکار ماهر، انجام کارهای سخت می باشد.
* یک تراشکار باید قادر به شناسایی مواد باشد.
* فارغ التحصیل رشته تراشکاری باید این مهارت را داشته باشد که با دستگاه های مختلف کار کند.
خصوصیات تراشکار
۱. تجسم فضایی و تمرکز بالایی دارند :
تراشکار باید از قدرت تجسم فضایی و تمرکز بالا برای تبدیل نقشه های دو بعدی به سه بعدی و تراش قطعات مطابق نقشه برخوردار باشد.
۲. سرعت عمل بالایی دارند :
داشتن هماهنگی دست ها و سرعت عمل بالا در کار با ماشین های تراش از لازمه های شغل تراشکاری به شمار میرود .
۳. صبور و دقیق هستند:
یک تراشکار، برای حفظ و بالا بردن دقتش باید صبور باشد تا بتواند قطعات ظریفی را با شمار بالا تولید کند.
افراد مناسب شغل تراشکاری
لازمه ی ورود به هر شغلی، داشتن علاقه و اطلاعات کافی و آشنایی با آن شغل می باشد. افرادی که قصد آشنایی با مشاغل مختلف از جمله تراشکاری را دارند و در این زمینه به تحقیق می پردازند؛ میتوانند به تحصیل در رشته تراشکاری در دوره ی هنرستان بپردازند. به طورکلی افرادی با خصوصیات زیر، می توانند در رشته تراشکاری تحصیل کنند:
> درصورت علاقه مند بودن به کار فنی می توانید وارد حرفه تراشکاری شوید.
> کسانی برای تحصیل در رشته تراشکاری، مناسب هستند که بتواند کارهای سخت انجام دهند و اجسام را جابه جا کنند و از توانایی جسمانی خوب برخوردار باشند.
> افراد در صورت علاقمند بودن به دست ورزی با فلزات می توانند وارد شغل تراشکاری شوند.
تراشکار وظیفه فرم دهی و شکل دهی به فلزات را دارد > اگر فکر می کنید میتوانید ابزارآلاتی را در عرصه تولید در رشته تراشکاری خلق کنید، می توانید وارد حرفه تراشکاری شوید.
فرصت های شغلی تراشکاری
فارغ التحصیل رشته تراشکاری، پس از این که دوره اموزشی خود را گذراند؛ مجوز فعالیت در یکی از موارد زیر را دارد:
- تمام کارخانه های خودروسازی
- تولید وسایل خانگی
- کارخانه های ماشین سازی
- تولید ابزار و ماشین آلات کشاورزی
- کارگاه های قالب سازی
- قطعه سازی
- تراشکاری
- فرزکاری
- چرخ دنده تراشی
- سنگ زنی خدماتی
درآمد شغل تراشکاری
افراد علاقمند به کار تراشکاری میتوانند به این حرفه از طریق کارگر نیمه ماهر و کارگر ماهر وارد شوند و در کارگاه براساس قابلیت و توانایی هایشان حاضر شوند. قطعاً میزان حقوق هر فردی در این شغل با فرد دیگری فرق دارد؛ بدین دلیل که وظایف و تجارب هرکس، منحصر به فرد است. از این رو نمیتوان میزان حقوق ثابتی را برای این شغل، اعلام کرد. البته این نکته را در نظر داشته باشید که وزارت کار در هر سال موظف است که پایه حقوقی کارگر را اعلام کند.
محدودیت های شغل تراشکاری
>> در شغل تراشکاری، اگر در هنگام استفاده از دستگاه ها بی احتیاطی و بی دقتی به خرج دهید؛ ممکن است که دچار قطع عضو یا از دست دادن بینایی شوید.
>> در بعضی از کارگاه های تراشکاری، صدای بلند ماشین آلات تراش در دراز مدت ، باعث بروز مشکلاتی همچون اسیب به شنوایی تراشکار میشود.
در تراشکاری از ابزار های ماشین تراش استفاده می شود گردآوری: بخش کار و کارگر سرپوش
- 9
- 4
