به گزارش روزنامه صبا, بی‌شک سال ۲۰۱۶ را می‌توان سال بازیگران زن نامید. آنها در بازسازی‌های پرهزینه ۲۰۱۶ نقش‌های محوری را ایفا کردند و مجموع درآمد سالانه بسیار بیشتری نسبت به سال‌های گذشته داشتند. این امر باعث شد حتی لقب «جوخه انتحاری» را به بازیگران زن مطرح سال نسبت دهند زیرا با هر بهایی حاضر به رویارویی در مقابل همتایان مرد خود در سینما و تلویزیون بودند.
اما استون، نائومی هریس، ایزابل هوپر، جنیفر لارنس، روث نگا، جسیکا چستن، ایمی آدامز، میشل ویلیامز، آنت بنینگ و البته ویولا دیویس را فراموش کنید، شما در مقابل خود فهرستی دارید که شامل نقش‌آفرینی‌‌هایی درخشان، پرمخاطره و هنرمندانه است و به‌دلیل ترافیک سنگین هنرنمایی‌های بازیگران زن حتی یک جایزه نیز دریافت نکرده‌اند. زیی که نیاز به آمادگی روحی و جسمانی بسیار بالایی داشته است و هیچ‌گاه از ایفاگران آنها تجلیل نشده است، این مسئله زمانی اهمیت موضوعی بیشتری پیدا می‌کند که بدانیم هرکدام از بازی‌های پیش‌رو اگر در سال دیگری ارائه می‌شد سرنوشتی به‌مراتب متفاوت پیدا می‌کرد.
۱ – ربکا هال در «کریستین»
امسال نزدیک به بیست سال می‌شود که ربکا هال در رشته بازیگری فعالیت می‌کند، از نقش‌آفرینی‌های برجسته وی می‌توان به «ویکی کریستینا بارسلونا» و «حیثیت» اشاره کرد. با این احوال ربکا هال هیچ‌گاه درخشان‌تر از فیلم «کریستین» نبوده است، تازه‌ترین اثر آنتونیو کامپوس که اثر زندگینامه‌ای است در مورد مجری تلویزیونی با نام کریستین چاباک، شخصی که طی یک برنامه زنده در دهه۷۰ و در مقابل دوربین‌های تلویزیونی خودکشی کرد. هال با ظرافت نقش کریستین را ایفا کرده است و شما به‌عنوان مخاطب در جریان کامل تغییر روحیه و تفکرات شخصیت‌محوری فیلم قرار می‌گیرید. هال پرتره‌ای به‌دقت پرجزئیات از نقش زنی ایستاده بر لبه فروپاشی عصبی ارائه داده است.
۲ – سونیا براگا در «آکواریوس»
فرناندا مونته نگرو، آخرین بازیگر زن برزیلی است که در سال ۱۹۹۸ نامزد جایزه اسکار شد، امری که با فیلم «آکواریوس» و بازی تاثیرگذار سونیا براگا به‌راحتی می‌توانست برای او نیز تکرار شود. براگا در این اثر نقش بیوه‌ای ۶۵ ساله با نام کلارا را بازی می‌کند، زنی که زندگی آرام و یکنواختی در خانه قدیمی‌اش دارد و هنگامی که تمام خانه‌های اطرافش فروخته شده و بازسازی می‌شوند او حاضر به دل‌کندن از خانه پرخاطره‌اش نیست. به این ترتیب جنگی سرد میان اهالی محل و کمپانی‌ها با این زن تنها به‌وجود می‌آید. سونیا براگا بیشتر به‌خاطر نامزدی جایزه گلدن گلوب برای فیلم «بوسه زن عنکبوتی» شناخته می‌شود، براگا پس از سه دهه باردیگر نقشی تکان‌دهنده ایفا کرده که حتی لایق کسب جایزه اسکار است.
۳ – سالی هاوکینز در «مائودی»
هاوکینز در سیر صعودی موفقیت‌هایش که از پیروزی گلدن‌گلوب برای اثر مایک لی آغاز شد و به نامزدی اسکار برای حضور در اثر وودی آلن خاتمه یافت در فیلم «مائودی» نقش مائود لوئیس کانادایی را به زیبایی ایفا می‌کند. زندگی واقعی و پر از رنج این هنرمند که از ورم مفاصل روماتوئید رنج می‌برد موقعیت مناسبی برای تجسم پرتره‌ای پرجزئیات از وی را در اختیار هاوکینز قرار داده است. آیزلینگ والش، کارگردانی اثر را برعهده دارد و ایتن هاوک نقش همسر مائودی را ایفا می‌کند. سالی هاوکینز در «مائودی» به‌خوبی ثابت می‌کند که بازیگران بریتانیایی قدرت بی‌نظیری در ارائه نقش‌های برگرفته شده از دنیای واقعی دارند.
۴ – آلیسون جانی در «تالولا»
ادعای دور از ذهنی نیست وقتی می‌گویند آلیسون جانی تا به امروز هیچ نقش‌آفرینی ضعیفی در کارنامه‌اش نداشته است. او در اثر نت فلیکس، «تالولا» یکی از قدرتمندترین نقش‌آفرینی‌های سال را برای طرفداران هنر بازیگری به ارمغان آورده است. جانی در این فیلم نقش زنی خانه‌دار اهل بورلی هیلز را ایفا می‌کند که یک پرستار (الن پیج) برای کودک خردسالش استخدام کرده و سپس شروع به شناخت غریبه‌ای که هر روز در خانه‌اش تردد دارد می‌کند. آلیسون جانی مدت چهار دهه حضور پرکار بر صفحه تلویزیون به‌اندازه‌ای تجربه دارد که می‌توان این نقش‌آفرینی را با بهترین بازیگران زن تاریخ سینما مقایسه کرد، حال اگر جایزه‌ای هم دریافت نکرده است مشکل از فستیوال‌های کوچک و بزرگ است و چیزی از ارزش‌های وی کم نمی‌کند.
۵ – پائولینا گارسیا در «مردان کوچک»
فیلم ایرا ساکز با نام «مردان کوچک» یکی از بهترین فیلم‌های سال است که به‌صورت کلی نادیده گرفته شد و تنها چند منتقد تیزهوش و ریزبین آن را جزو ۱۰ فیلم برتر سال قلمداد کردند. در حقیقت پائولینا گارسیا بازیگر در نقش لئونور، مادر تنهایی که با تمام قوا برای حفظکردن مغازه کوچک لباس‌فروشی‌اش تلاش می‌کند به‌دلیل دیده نشدن فیلم و بی‌کفایتی فستیوال‌های مختلف بدون دریافت جایزه‌ای سال را به‌اتمام می‌رساند. گارسیا که هنوز بازی خیره‌کننده‌اش در «گلوریا» محصول سال ۲۰۱۳ را به‌خاطر داریم باردیگر نقش‌آفرینی جالبی با تمام وجود ارائه داده است که می‌تواند هوش از سر علاقه‌مندان به این رشته برباید.
۶ – جنیفر گارنر در «معجزه‌ای از بهشت»
مدت زمان زیادی می‌شود که جنیفر گارنر از قالب ستاره بودن درآمده و سرمایه‌گذاری بیشتری بر هنر بازیگری‌اش می‌کند. نتیجه این عمل نیز در «معجزه‌ای از بهشت» کاملا مشخص است، فیلم ماجرای دختربچه‌ای بیمار است که چند صباحی بیشتر به‌پایان عمرش نمانده را روایت می‌کند. گارنر در نقش مادر این دختربچه بهترین نقش‌آفرینی کارنامه‌اش را به‌ارمغان می‌آورد و سخت می‌توان تلاش‌ها و اشک‌هایش را برای نجات دختر کوچکش از کام مرگ فراموش کرد. گارنر نیز در کنار زندگی پرحاشیه‌اش می‌توانست یکی از مدعیان اصلی جوایز هنری سال باشد.
۷ – آنا گان در «انصاف»
او را از مجموعه مشهور «افسارگسیختگی» در نقش همسر والتر وایت به‌خاطر داریم، گان در این سال‌ها اثر قابل‌ملاحظه دیگری در کارنامه‌اش ندارد و حتی فیلم «انصاف» را نمی‌توان اثر برجسته‌ای به‌حساب آورد. تنها نقطه مثبت فیلم، بی‌شک نقش‌آفرینی آنا گان در قالب یک بانکدار و سرمایه‌گذار به‌شدت ظالم است. یک شاهکار به تمام معنا که گان با مطالعه‌ای ویژه موفق به بازآفرینی آن شده است، زبان بدن و شیوه نقش‌آفرینی آنا گان به‌درستی مدیران بی‌رحم و سلطه‌جوی وال‌استریت را به‌خاطر می‌آورد.
۸ – کیت بکینسل در «عشق و دوستی»
یکی از نکات مشترک اکثر فهرست‌های نادیده گرفته‌شده‌ها در سالی که گذشت، نقش‌آفرینی پراحساس کیت بکینسل در فیلم «عشق و دوستی» است. رویدادی که کمتر کسی پس از بازی‌های تکراری بکینسل در بلاک‌باسترهای خون‌آشامی انتظار آن را می‌کشید. بکینسل که با بازی در آثار اقتباسی از رمان‌های انگلیسی بیگانه نیست، پس از سال‌ها به پایگاه اصلی‌اش بازگشته و در اثر جین آستن به‌زیبایی نقش خانم سوزان ورنون را ایفا می‌کند. نقش‌آفرینی پراحساس، شوخ‌طبعانه و قدرتمند بکینسل می‌تواند مسیر وی برای بازگشت به آثار ارزشمند را باز کند.
۹ – مالی شانن در «آدم‌های دیگر»
مالی شانن؛ کمدین برنامه‌های زنده تلویزیونی است که این‌بار در داستانی بامزه توانسته چشم‌های مخاطبان سینما را نیز خیره کند. شانن که مدت‌هاست در دنیای سینما و سرگرمی فعالیت می‌کند در موقعیتی مناسب و در جای صحیح قرار گرفته است و علاوه بر درخشش در «آدم‌های دیگر» سطح فیلم را نیز بالا برده است. فیلم ماجرای کمدین خسته‌ای را بازی می‌کند که پس از تجربه کردن شکست‌های مختلف در طول یک‌سال مجبور می‌شود به خانه بازگردد و از مادر بیمار و در حال مرگش مراقبت کند. کمدی سیاه فیلم که در حقیقت اتوبیوگرافی از فیلمساز اثر کریس کلی است به‌خوبی شانن را در بهترین حالت یک بازیگر در اثری که همزمان خنده و گریه را عرضه می‌دارد به‌تصویر می‌کشد.
۱۰ – بلیک لایولی در «اعماق کم»
کلیت داستان فیلم «اعماق کم» را می‌توان به بازیگر محوری‌اش، بلیک لایولی ربط داد؛ به این ترتیب همان‌گونه که شخصیت اصلی فیلم که موج‌سواری تنهاست و می‌تواند از شر کوسه‌ای خشن و سختگیر جان سالم به‌در ببرد، لایولی نیز از چنین نقش‌آفرینی دشواری پیروزمندانه بیرون آمده است. لایولی همواره جذبه و کاریزماتیک بودنش را جایگزین هنر بازیگری کرده و هیچ زمان نمی‌توان او را ناموفق قلمداد کرد. اما قضیه «اعماق کم» متفاوت است. فیلم به‌صورت کلی نادیده گرفته شد و علاوه بر بازی خیره‌کننده و درخشان لایولی می‌توان از نادیده‌گرفتن فیلمبرداری به‌شدت هنرمندانه فلاویو مارتینز لابیانو نیز گلایه کرد.
- 13
- 3
