فرهاد قائمی از نقشش در سریال سّر دلبران می گوید

به گزارش جام جم،وقتی کارنامه تلویزیونی او را بررسی می‌کنیم، تعداد کارهایش به انگشتان دو دست نمی‌رسد؛ در این باره می‌توان به سریال‌های وفا، شوق پرواز، سرزمین کهن، تعبیر وارونه یک رویا، نردبام آسمان، یادآوری و زمانی برای عاشقی اشاره کرد. او در یک سریال نقش جاسوسی به نام خرچنگ را بازی می‌کرد و در یک مجموعه تاریخی نقش ترخان را به عهده داشت و در اثر دیگری نقش پلیس خاصی را ایفا می‌کرد. قائمیان این روزها در سریال تلویزیونی «سر دلبران» به کارگردانی محمدحسین لطیفی در یزد مشغول بازی است. او نقش بهمن را به‌عهده دارد. همین بهانه‌ای شد تا با او گپ و گفت صمیمانه‌ای داشته باشیم.

آقای قائمیان مخاطب همیشه شما را در یک شخصیت تازه می‌بیند. در سریال سر دلبران چه نقشی را بازی می‌کنید؟

نقش بهمن را بازی می‌کنم که برایم خیلی هم جذاب است.

درباره بهمن توضیح می‌دهید که چگونه شخصیتی است؟

(با خنده) مثل خودم خیلی شیرین است!

حال به غیر از شیرین بودن، مثبت است یا منفی؟

حیف است پاسخ این پرسش را بدهم. بهتر است صبر کنید تا مجموعه پخش شود.

با توجه به این‌که سعی می‌کنید در هر اثر یک شخصیت متفاوت ارائه دهید، چه چیزی شما را برای بازی در سریال سر دلبران وسوسه کرد. حضور لطیفی در کسوت کارگردان یا فیلمنامه؟

ما از چند ماه پیش در دمای ۵۲ درجه یزد، سریال سر دلبران را کار می‌کنیم. فقط می‌توانم بگویم همه بی‌تکلف در این مجموعه فعالیت می‌کنند. سریال سردلبران پر از حرف‌هایی است که برگرفته از خود نهج‌البلاغه و مسیری است که بزرگان رفته‌اند. مفاهیم سریال، دغدغه شخصی خودم هم است و این برایم مهم بود.

روزی که می‌خواستم سر صحنه سردلبران بیایم فقط سه تا چهار قسمت فیلمنامه آماده بود، حتی انتهای ماجرا را هم نمی‌دانستم؛ فقط می‌دانستم که می‌خواهم نقش بهمن را بازی کنم. چهارچوب کار خیلی شکل نگرفته بود و به خاطر اعتمادی که به لطیفی داشتم، پیذیرفتم. ضمن این‌که مفاهیم کار را خیلی دوست داشتم.

یکی دیگر از ویژگی‌های این سریال، حضور بازیگران ابرقدرت سینما و تلویزیون در آن است و افتخار می‌کنم کنار این بزرگان بازی می‌کنم. واقعا باید از قلم حسین حسنی، فیلمنامه‌نویس سریال تشکر کنم که بسیار زیبا قصه را نوشته است. انگار قصه برای یزد نوشته شده، در حالی که از ابتدا قرار بود تهران کار شود، اما بعد ماجرا تغییر کرد. مطمئنم اگر داستان این سریال در هر شهر دیگری اتفاق می‌افتاد، به این خوبی از کار درنمی‌آمد.

اشاره کردید مفاهیم سریال برگرفته از نهج‌البلاغه است. در این باره توضیح بیشتری می‌دهید؟

مفاهیم نهج‌البلاغه در کار مستتر است، نه این‌که شعار بدهیم؛ بلکه زیرپوستی به آن پرداخته شده است. به همین دلیل تاکید کردم که نویسنده، متن را شیرین و بی تکلف نوشته و در کنار هدایت کارگردان باعث شده شاهد یک کار دلچسب باشیم. یکی از لوکیشن‌های اصلی سریال، مسجد است و می‌توانم بگویم شخصیت قصه است. در سکانس‌هایی که در مسجد می‌گیریم، احساس می‌کنم هر شب در مسجد محله‌مان نماز می‌خوانم.

ما به ازایی هم برای شخصیت بهمن داشتید؟

نه، هیچ ما به ازایی نداشتم. سعی می‌کنم با توجه به هدایت کارگردان، کاراکتر را بازی کنم. از کلیشه شدن فراری هستم و می‌توانم بگویم نقش بهمن خیلی در لبه مرز قرار دارد. به همین دلیل چنین نقش‌هایی کار را سخت می‌کند و من با افتخار انجام دادم. از تهیه‌کننده و کارگردان تشکر می‌کنم، چون تولید چنین سریالی کار راحتی نیست.

همچنین به سهم خودم از اهالی یزد تشکر می‌کنم که نهایت همکاری را با گروه داشتند. در این مجموعه برزو ارجمند هم نقش یک روحانی را بازی می‌کند که کاراکترش را خیلی دوست‌داشتنی بازی کرده است.

بازی در مجموعه سر دلبران، پنچمین همکاری شما با محمدحسین لطیفی است. بعد از این چند تجربه او را به لحاظ کارگردانی چگونه توصیف می‌کنید؟

آقای لطیفی فضایی ایجاد می‌کند که هنرمند با تمام وجود برای نقشش انرژی می‌گذارد و خیلی خوب بازیگر را راهنمایی می‌کند و همین باعث می‌شود خروجی کار لذت‌بخش باشد. واقعا از همکاری با او لذت می‌برم.

این مجموعه ابتدا قرار بود ماه رمضان امسال پخش شود، اما به تعویق افتاد. مناسبتی بودن این مجموعه عاملی بود که شما را برای آن ترغیب کند؟

نه. مناسبتی بودن مرا وسوسه نکرد، بلکه مضمون اصلی برایم اهیمت داشت. خودتان می‌دانید که من بندرت کاری را می‌پذیرم و حتما قصه چیزی داشت که مرا برای بازی جذب کرد. البته منظورم این نیست که متفاوت هستم، اما ترجیح می‌دهم کارهایم قابل دفاع باشد. به هرحال سازندگان آثار نمایشی در تلویزیون باید در کار دقت بیشتری داشته باشند، چون مخاطبان این رسانه از همه اقشار هستند و ضمن این‌که سریال‌های طولانی باید آنقدر تعلیق داشته باشند تا بتوانند مخاطب را تا انتها جذب کنند.

برایتان فرقی نمی‌کند در سینما بازی کنید یا در تلویزیون و تئاتر؟

نه، تفاوت ندارد. هر یک از مدیوم‌های سینما، تئاتر و تلویزیون ویژگی‌های خاص خودشان را دارند و آنچه اهمیت دارد این است که بازیگر نقشش را درست اجرا کند. اصل مهم، خوب بودن متن و کاراکتری است که پیشنهاد می‌شود. دوست دارم نقشی که می‌پذیرم با نقش‌های قبلی ام تفاوت داشته باشد. این برای من اهمیت دارد. از نقش‌هایی که مرا به چالش می‌کشاند، استقبال بیشتری می‌کنم. باید حواسمان در هر مدیومی به مخاطب باشد و بدانیم که چگونه نظر او را تامین کنیم.