از وقتی دونالد ترامپ در آمریکا بر سر کار آمده، هر روز نام جدیدی شنیده می شود که قرار است در انتخابات آینده ریاست جمهوری پا به میدان بگذارد و کاخ سفید را از کابوی دیوانه پس بگیرد. اگر تا چندی پیش از جو بایدن، برنی سندرز و حتی بازگشت دوباره هیلاری کلینتون به میدان انتخابات برای مبارزه با ترامپ نام برده می شد، حالا سلبریتی ها هم یک پای قضیه هستند.
آخرین مورد اپرا وینفری است که ظاهرا سخنرانی اش در مراسم گلدن گلوب به مذاق بسیاری خوش آمده و او را در قامت رییس جمهور آینده آمریکا دیده اند. با این حال وینفری تنها چهره مشهوری نیست که از جهانی بیرون از دنیای سیاست پا به آن می گذارد. جهان رییس جمهورِ نمایش نامه نویس، بازیگر، فوتبالیست و حتی شاعر هم به خود دیده است. در این مطلب جمع و جور ماجرای زمزمه ها در مورد نامزدی وینفری در انتخابات ۲۰۲۰ را می خوانید به همراه داستان چهار نفر دیگر که گذرشان به سیاست افتاد و در این وادی ماندگار هم شدند.
اپرا وارد می شود
آخرین چهره مشهوری که نام او برای ریاست جمهوری مطرح شده اپرا وینفری، مجری تلویزیون و ستاره معروف و پرطرفدار آمریکایی است. این روزها خبرهایی منتشر شده است که او قصد دارد در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ آمریکا نامزد شود. خود وینفری هنوز این خبر را تایید یا تکذیب نکرده است اما رسانه های آمریکا قصد او برای نامزدی را از قول دوستانش در شبکه تلویزیونی سی ان ان نقل کرده اند. برخی رسانه های آمریکایی به نقل از یک دوست نزدیک وینفری که نخواسته نامش فاش شود نوشته اند بلندپروازی سیاسی این مجری تلویزیونی مربوط به امروز نیست و او ماه هاست تصمیم گرفته وارد کارزار سیاسی شده و نامزد ریاست جمهوری آمریکا بشود.
در صفحه توییتر هالیوود ریپورتر هم آمده است که گراهام استدمن، دوست قدیمی اپرا، خبر مربوط به قصد او برای کاندیداتوری را تایید کرده و گفته است: «این بستگی به نظر مردم دارد ولی او قطعا این کار را انجام خواهد داد.» سخنگوی اپرا وینفری درخواست مصاحبه شبکه سی ان ان در این زمینه را رد کرده است. این خبر در حالی پخش می شود که وینفری سخنرانی پرشور در مراسم گلدن گلوب داشت. او که تهیه کننده، هنرپیشه، مجری و نیکوکار معروفی در آمریکاست، شامگاه یکشنبه هنگام دریافت جایزه مهم گلدن گلوب برای یک عمر کار هنری گفت: «من تحت تاثیر همه زنانی قرار گرفتم که به اندازه کافی قوی و توانا بودند که در مورد مسائل شخصی شان در رابطه با آزار جنسی سخن بگویند.»
اشاره او به زنان شرکت کننده در مراسم امسال گلدن گلوب بود که به نشانه اعتراض به آزارهای جنسی در هالیوود با لباس های مشکی در مراسم حضور یافتند. برخی تحلیل گران آمریکایی، این سخنان وینفری را نشانه ای از آغاز تبلیغات او برای حضور در عرصه سیاست و به طور مشخص در رقابت های ریاست جمهوری ۲۰۲۰ در این کشور دانسته اند. هنوز خبر نامزدی وینفری تایید نشده است که ترامپ گفته در رقابت های آتی ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۰ وینفری را شکست خواهدداد.
ترامپ البته گفته معتقد است وینفری در انتخابات شرکت نخواهدکرد. ترامپ در نشستی با حضور شماری از قانونگذاران در کاخ سفید خطاب به خبرنگاران گفت: «من اپرا را دوست دارم و او را خیلی خوب می شناسم. فکر نمی کنم قصد رقابت در انتخابات را داشته باشد. حضور اپرا در این رقابت بسیار مایه سرگرمی خواهدبود!» حتما مثل حضور خود ترامپ در انتخابات گذشته و حالا در کاخ سفید! البته این سوال نیز مطرح است که آیا دموکرات ها برای نجات خود به نامزدی سلبریتی نیاز دارند؟
رازهای رونالد
رونالد ریگان، چهلمین رییس جمهور ایالات متحده در تاریخ ششم فوریه سال ۱۹۱۱ میلادی در ایالت ایلی نویز آمریکا به دنیا آمد. او از سنین جوانی وارد فعالیت های سینمایی شد و خیلی زود توانست در فیلم های سینمایی صاحب نقش اول شود. ریگان در سال های فعالیت سینمایی خود در بیش از ۵۰ فیلم ظاهر شد و شهرت فراوانی به دست آورد. او مدتی نیز در برنامه ای رادیویی گوینده بود و بعدها گزارشگر بازی های بیسبال شد. ریگان فعالیت سیاسی خود را به عنوان یک لیبرال دموکرات شروع کرد. او به کمیته های متعدد سیاسی با گرایش شدیدا دست چپی، مثل کمیته کهنه سربازان آمریکا پیوست. او علیه قانون حق کار مورد حمایت جمهوری خواهان مبارزه کرد.
او مدتی نیز دوستانش را علیه کمونیست ها بسیج کرد. ریگان در دهه ۱۹۵۰ میلادی وارد فعالیت های سیاسی شد و با پشتوانه شهرت خود، به فرمانداری ایالت کالیفرنیا دست یافت. او در نهایت، در انتخابات ریاست جمهوری پاییز ۱۹۸۰ میلادی از طرف حزب جمهوری خواه آمریکا، به این مقام دست یافت و به عنوان مسن ترین رییس جمهور تاریخ آمریکا در سن ۷۰ سالگی وارد کاخ سفید شد. ریگان با اتکا به اوج گیری احساسات راست گرایانه در آمریکا در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا سال ۱۹۸۰ به پیروزی رسید. ریگان سه ماه پس از ورود به کاخ سفید مورد سوءقصد قرار گرفت اما جان سالم به در برد.
جرات و جسارت او در مواجهه با این واقعه زمینه محبوبیت بیشتر او در میان افکار عمومی آمریکا را پدید آورد. کنترل تورم و بهبود وضعیت اقتصادی زمینه انتخاب مجدد ریگان را در انتخابات سال ۱۹۸۴ فراهم آورد. او دستور حملات مختلفی را به برخی از کشورها، از جمله جزایر کاراییب، لبنان و لیبی صادر کرد. محبوبیت ریگان پس از رسوایی ایران-کنترا در سال ۱۹۸۶ تنزل یافت. اما ریگان خود را به عنوان رییس جمهوری خلل ناپذیر شناسانده بود. مذاکرات چهار روزه او با میخاییل گورباچف رییس جمهور وقت اتحاد شوروی را باید نقطه عطفی در دوران زندگانی او و تاریخ آمریکا نامید. او در سال ۱۹۹۴ دچار بیماری آلزایمر شد و ۱۰ سال بعد بر اثر همین بیماری درگذشت.
دریبل سیاست
کمتر کسی فکر می کرد ستاره سابق دنیای فوتبال این گونه جدی سر از دنیای سیاست درآورد. با این حال ژرژ وه‌آ، یکی از سرشناس ترین مهاجمان آفریقایی تاریخ فوتبال، در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری لیبریا، به پیروزی رسید. وه‌آ در دور دوم انتخابات رییس جمهوری این کشور بیشترین آرا را به دست آورد. او حالا خودش را آماده می کند تا در کسوت تازه نیز بدرخشد. وه‌آ در دور نخست انتخابات در اکتبر سال ۲۰۱۷ بیش از ۳۸ درصد آرا را کسب کرده بود. در دور دوم او توانست با کسب بیش از ۶۱ درصد آرا به پیروزی قاطع دست یابد. ژرژ وه‌آ را به عنوان یکی از سرشناس ترین مهاجمان آفریقایی تاریخ فوتبال می شناسند.
او در فاصله سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ برای باشگاه های معتبر اروپایی مانند موناکو، پاری سن ژرمن، میلان، چلسی، منچستر سیتی و مارسی بازی کرد. وی از محبوبیت بالایی در میان مردم لیبریا برخوردار است و بسیاری از او به عنوان نماد مبارزه با فساد یاد می کنند. این نخستین بار در تاریخ سیاسی این کشور است که فردی برآمده از طبقه فرودست جامعه رییس جمهور می شود. ژرژ وه‌آ در کارزارهای انتخاباتی خود وعده مبارزه با فساد، رایگان کردن مدرسه و توسعه زیرساخت های بهداشت را داده است. هواداران ژرژ وه‌آ با اعلام نتایج شمارش آرا به خیابان ها ریخته و جشن گرفتند. وه‌آ بازیکن سرشناس باشگاه های بزرگی مثل آث میلان، چلسی و پاری سن ژرمن بود و تنها فوتبالیست آفریقایی است که عنوان مرد سال فوتبال فیفا و توپ طلا را برد.
او از سال ۲۰۰۲ وارد دنیای سیاست شد و پیش از انتخابات ریاست جمهوری عضو مجلس سنا بود. رییس جمهور شدن وه‌آ اولین انتقال مسالمت آمیز قدرت در لیبریا از سال ۱۹۴۴ است. ژرژ وه‌آ، ۵۱ ساله، جانشین آلن جانسون سیرلیف می شود که اولین رییس جمهور زن در آفریقا بود. سیرلیف به جنگ های داخلی ۱۴ ساله پایان داد و بحران ابولا در سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۴ را که باعث مرگ حدود پنج هزار نفر از اهالی این کشور شد مدیریت کرد. وه‌آ اولین فوتبالیستی نیست که وارد عرصه سیاست شده ولی باید دید که با قبول چنین مسئولیت سنگینی چطور عمل خواهدکرد.
رییس جمهوری نمایشنامه نویس
واتسلاو هاول، نماد مبارزه با سلطه شوروی در سال ۱۹۳۶ میلادی در خانواده ای بورژوا در پراگ به دنیا آمد؛ درست کمی پس از اشغال کشورش توسط ارتش آلمان. چندی پس از آزادی چکسلواکی از سلطه آلمان در ۱۹۴۵، شوروی در جریان کودتای سال ۱۹۴۸، قدرت را در این کشور به دست گرفت. در پی این رویداد، تمام دارایی های خانواده این مبارز مصادره و هاول جوان نیز از ادامه تحصیل در دانشگاه محروم شد. او کم ک به نویسندگی روی آورد و از سال ۱۹۵۶ اشعار و نمایشنامه هایش را منتشر کرد. سال های دهه ۶۰، از دوران خوش زندگی او محسوب می شود.
در ۱۹۶۴، واتسلاو هاول با اولگا ازدواج کرد و در این سال ها از نسیم آزادی که در این کشور شروع به وزیدن گرفته بود، بهره فراوان برد. نمایشنامه های اولیه او که در تئاتر پراگ به روی صحنه می رفتند، همگی با بیانی آغشته به هزل، ایدئولوژی کمونیسم را مورد تاخت و تاز قرار می داد. سرانجام در ۱۹۶۸؛ تانک های شوروی بهاین بهار پایان بخشیدند. نمایشنامه های هاول ممنوع شد و نویسنده جوان فعال در این زمان شش مقاله سیاسی نوشت که به بازداشت او انجامید. هاول به پنج سال زندان محکوم شد. از این زمان به بعد بود که و به یکی از معروف ترین چهره های مخالف بلوک شرق تبدیل شد.
در پی رنگ باختن سوسیالیسم انسانی الکساندر دوبچک و تحقق اتحاد جماهیر برژنف، چکسلواکی برای ۲۱ سال زیر سلطه شوروی رفت. اما در پایان دهه ۸۰، نشانه های آزادی خواهی در این کشور هویدا شد. در سال ۱۹۸۹ بود که واتسلاو هاول طعم شیرین دموکراسی را آن طور که سودایش را در سر داشت، به کشورش چشانید: انقلاب مخملی چکسلواکی. این گونه بود که هاول با رای مجلس کمونیستی چکسلواکی، رییس جمهور این کشور شد و سال بعد نیز در انتخاباتی آزاد، مردم دوباره او را به عنوان رییس جمهور انتخاب کردند. فروپاشی کمونیسم موجب بیداری حرکت های ملی گرایی شد.
در ۱۹۹۲، به دنبال تظاهرات متعدد در چکسلواکی، تقسیم این کشور به جمهوری جک و اسلواکی به صورتی آرام و بدون خشونت انجام گرفت. از آنجایی که هاول موافق این جدایی نبود، از ریاست جمهوری کناره گیری کرد. اما مردم کناره گیری وی را نپذیرفتند و در یک همه پرسی دوباره به او رای دادند و او برای پنج سال دیگر رییس دولت کشور جمهوری چک شد. انقلاب مخملی، میراثی است باقیمانده از واتسلاو هاول، رییس جمهور شاعرپیشه که سراسر زندگی اش را وقف این موضوع کرد.
پاریس هیلتون روسیه
کسنیا سوبچک چهره مشهور برنامه های سرگرمی در روسیه یکی دیگر از کسانی است که خود را برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۸ در روسیه آماده می کند. این انتخابات قرار است در ماه مارس برگزار شود و انتظار می رود ولادیمیر پوتین، رییس جمهوری روسیه، بار دیگر پیروز انتخابات شود. سوبچک گفته است او یک نامزد معمولی نیست و از الکسی ناوالنی از رهبران مخالف این کشور که از شرکت در انتخابات منع شده حمایت می کند. این در حالی است که ناوالنی به او توصیه کرده است از شرکت در انتخابات رای مخالفان را بشکند. کرملین اما از نامزدی سوبچک استقبال کرده و آن را کاملا قانونی دانسته است.
ناوالنی هم اکنون در حال سپری کردن حکم ۲۰ سال زندان به خاطر کمک به سازمان دادن اعتراضات بدون مجوز است. او در ارتباط با کلاهبرداری از شرکت در انتخابات منع شده؛ اتهامی که خود و طرفدارانش آن را ساختگی می خوانند. سوبچک که خبرنگار و مجری تلویزیونی است، خواستار رفع این ممنوعیت علیه ناوالنی شده است. او گفته می خواهد سخنگوی کسانی باشد که نمی توانند نامزد شوند. سوبچک در نامه ای که در وب سایت اخبار اقتصادی و دوموستی منتشر شد نوشت: «من مخالف انقلابم اما یک واسط و سازمان دهنده خوب هستم.» مبارزات انتخاباتی روسیه اوایل ماه دسامبر شروع خواهدشد.
زمانی که احزاب سیاسی برای معرفی نامزد گردهمایی های خود را برگزار می کنند. شهروندان روسیه که مورد حمایت یک حزب خاص سیاسی نباشند می توانند به عنوان نامزد مستقل در انتخابات شرکت کنند به شرطی که ۳۰۰ هزار امضا جمع کرده باشند. پوتین که ابتدا در سال ۲۰۰۰ رییس جمهور شد رسما نامزدی خود را برای شرکت در انتخابات اعلام کرده است. سوبچک ۳۵ سال دارد و دختر آناتولی سوبچک شهردار فقید سن پترزبورگ است که زمانی یک مامور کمتر شناخته شده سابق کی جی بی به نام ولادیمیر پوتین را در استخدام داشت. او که پاریس هیلتون روسیه لقب گرفته، با اجرای یک برنامه پرطرفدار زوج یابی معروف شد. سوبچک در سال ۲۰۱۲ با پیوستن به اعتراضات مخالفان علیه پوتین در ارتباط با ادعاهای تقلب در رای گیری باعث تعجب خیلی ها شد.
روزنامه هفت صبح
- 13
- 4
