هنرمندان تئاتر موزیکال باید آشنایی کاملی نسبت به حرفه بازیگری و آواز داشته باشندتئاتر موزیکال
به تئاتری که از ترکیب موسیقی، دیالوگ و رقص باشد و بیانگر محتوای مسائل طنز، عشق و نفرت است؛ تئاتر موزیکال میگویند. همچنین خود داستان نیز میتوان از طریق ادای کلمات، موسیقی و حرکت دارای جنبه های سرگرمی باشد.
تاریخچه تئاتر
معنای کلمه ی تئاتر که برگرفته از یک واژه ی یونانی است؛ چیزی است که به آن نگاه می کنند. تئاتر در زبان فارسی، تحت عنوان نمایش یا تماشا شناخته میشود. تئاتر در ابتدا قبل از میلاد مسیح در یونان باستان و رم بوجود آمد و به عنوان یکی از هنر های هفت گانه شناخته میشود که مبداء آن را در آیین ها می دانند. مثل مراسم عروسی در ایران و مراسم رقص های مخصوص در کشور های دیگر.عقیده و باور برخی اینست که تئاتر، برگرفته از حرکات ضربی و ژیمناستیک یا رقص می باشد.
از اواخر قرن نوزدهم، درک و علاقه ی مردم نسبت به تئاتر، زیاد شد و قدمت این هنر در ایران نیز طولانی است. نمایش ایران برطبق کتاب تاریخ بخارا برخاسته از آئین اسطوره و شعایر است. مکان برگزاری نخستین تئاتر ایران در شهر رشت بود.
ویژگی های تئاتر موزیکال
سایر ویژگی های تئاتر موزیکال عبارتست از:
>> هنرمندان تئاتر موزیکال باید آشنایی کاملی نسبت به حرفه بازیگری و آواز داشته باشند.
هنرمندان تئاتر موزیکال باید هم با حرفه بازیگری و هم آواز آشنا باشند>> رهبر ارکستر و کارگردان در تئاتر موزیکال، ملزم به همکاری با یکدیگر هستند و در مواردی روایت موسیقی به حدی کامل است که کارگردان، ناچار به حذف دیالوگ ها یا تغيير بخشی از میزانسن میشود. همچنین گاهی موسیقی تحت تأثیر نمایش قرار می گیرد.
>> نخستین تئاتر موزیکال برطبق اسناد موجود در سال ۱۸۶۶ اجرا شد. نمایش یا تئاتر موزیکال در قرن بیستم در آمریکا به اوج رسید و باعث جذب طرفداران و مخاطبان بسیاری شد.
>> تئاتر موزیکال از نظر برخی از افراد، همان اپرا است که احتمالا چنین شباهتی بخاطر یکسان بودن اجرای موسیقی و کلام در آنها می باشد.
محتوای تئاتر های موزیکال
تئاتر های موزیکال، محتوایی همچون مسال طنز، عشق یا نفرت، یا حتی مسائل جدی و غم انگیز را دربر میگیرند و ارائه ی داستان آن به مخاطب از طریق ادای کلملات و موسیقی می باشد.
زیر شاخه های تئاتر
تئاتر، انواع مختلفی دارد که باتوجه به نوع اجرای بازیگرانش و محتوای آن تعيين میشود و مهم ترین آن عبارتند از:
- پانتومیم( بی کلام):
به نمایشی که بازیگران در آن از هیچ کلامی استفاده نمی کنند و به ارائه ی داستان در سکوت می پردازند؛ پانتومیم می گویند.
- نمایش عروسکی:
در نمایش عروسکی از عروسک استفاده می شود و در واقع عروسک ها به عنوان بازیگران صحنه می باشند که توسط عروسک گردان به حرکت در می آیند.( به افرادی« عروسک گردان» میگویند که این عروسک ها را به حرکت درمی آورند) نمایش عروسکی هم کارگردان دارد.
- نمایش روحوضی:
در زمان های قدیم، نمایش روحوضی رواج داشته است و بازیگران در این نمایش بر روی یک حوض پوشیده شده از الوار و فرش، داستان نمایش را اجرا می کنند.
- پرده خوانی:
به نمایشی که در آن تصاویری بر روی پرده نقاشی شده است، پرده خوانی میگویند و یک راوی طبق این پرده نمایش را نقل میکند. این نوع نمایش در زمان های قدیم به نمایش قهوه خانه ای مرسوم بوده است.
- تئاتر موزیکال:
هنرمندان تئاتر موزیکال باید آشنایی کاملی نسبت به حرفه بازیگری و آواز داشته باشند. رهبر ارکستر و کارگردان در تئاتر موزیکال باید با هم همکاری کنند و روایت موسیقی در برخی از موارد به حدی کامل است که کارگردان، ناچار به حذف دیالوگ ها یا تغيير بخشی از میزانسن میشود.
رومی ها و هنر موزیکال
رومی ها پس از کپی کردن فرم ها و سنت های تئاتر یونان، آن را گسترش دادند. در قرن سوم قبل از میلاد به یک نوع آهنگ و رقص معمولی، کمدی های پلاتوس می گویند که اجرای آن با همراهی ارکستر بود. بازیگران رومی، تراشه های فلزی به نام “سابیلا” را به کفش های صحنه خود متصل میکردند تا مراحل رقص را بیشتر بشنوند. گرچه در سازه های چوبی محصور بسیار کوچک تر از تئاترهای یونانی اجرا میشود ، ولی تأکید هنرهای صحنه رومی بر نمایش و جلوه های ویژه است.
مهارت های مورد نیاز اجرای تئاتر موزیکال
افراد علاقه مند به یک حرفه در هنرهای نمایشی، باید مهارت و استعداد خاصی را نشان دهند. بازیگر یا موسیقیدانی دچار شکست می شود که این مهارت ها و استعداد ها را نداشته باشد. مهارت هایی که افراد، ارزو دارد در عرصه ی هنرهای نمایشی بعنوان هنرمند، گام بردارند؛ عبارتست از:
* مهارت اجرایی( بازیگری، رقص، خوانندگی):
برخی از افراد، فقط به دنبال تخصص در یک رشته ی خاص هستند در حالی که بعضی دیگر به دنبال کسب چندین مهارت در سطح عالی هستند. افراد محصل در این زمینه ها، طیف وسیعی از این مهارت های اجرایی را دارند ولی افرادی که اموزش حرفه ای ندیده اند باید در مورد نقش هایشان، گزینشی تر عمل کنند.
امادگی جسمانی مناسب، لازمه ی اجرای یک تئاتر موزیکال در سطح خوب میباشد و هنرجو باید در این روش، نسبت به یادگیری راه‌های افزایش انعطاف بدن اقدام کند.
* اعتماد به نفس:
فرد باید اعتماد به نفس زیادی برای اجرا در مقابل افراد دیگر داشته باشد. با اینکه احتمال عصبی شدن فرد، پیش از حضور در مقابل گروهی از مردم وجود دارد ولی شخصی که کار اجرا را بر عهده دارد باید توانایی تسلط بر اعصابش را داشته باشد.
* یادگیری سریع:
اجراکنندگان باید توانایی یادگیری سریع قطعات ادبی را داشته باشند و همچنین بتوانند آن قطعات را بدون نیاز به دریافت نشانه ای، اجرا کنند. برخی از این افراد باید در طول مدت چند ساعت، قطعاتی را یاد بگیرند یا باید سریعا با پرده ای از نمایش، رابطه برقرار کنند. گاهی اوقات نمایش نامه نویس یا کارگردان در این هنگام ، تصمیم به تعویض پرده ای از نمایش میگیرد. از این رو فرد باید سریعا تفاوت های ایجاد شده را دوباره یاد بگیرد و به ذهن بسپارد.
در تئاتر موزیکال رهبر ارکستر و کارگردان باید با هم همکاری کنندگردآوری: بخش هنر و سینما سرپوش
- 17
- 6
