روایت متفاوت لیلا اوتادی از دیکته دوران کودکی

به گزارش سرپوش، لیلا اوتادی در صفحه شخصی اینستاگرام خود نوشت:

اولین امتحان سختیکه در کودکی با آن روبرو شدم،دیکته بود.

امتحانی که در آن، نادانسته های یک کودک بی دفاع، مورد قضاوت دانسته های معلم قرار  می گرفت. امتحانی که در آن با غلط هاقضاوت می شد نه با درست ها.

اگر دهها صفحه هم درست می نوشتم، معلم به سادگی از کنار آنها می گذشت اما به محض دیدن اولین غلط دور آن را با خودکار قرمز جوری خط می کشید که درست هایم رنگ می باخت.

جوری که در برگه امتحانم آنچه خود نمایی می کرد غلط هایم بود.

دیگر برای خودم هم عادی شده بود که آنچه مهم است داشته ها و توانایی هانیست بلکه نداشته ها و ضعف هاست.

آن روزها نمی دانستم که گرچه نوشتن را می آموزم اما ...

بعدها وقتی به کوچکترهادیکته می گفتم همان گونه قضاوت کردم که با من شد وحتی بدتر.

آنقدر سخت دیکته می گفتم و آنقدر ادامه می دادم تا دور غلط هاخط بکشم. نمی دانم قضاوتهای غلط با ما چه کرد که امروز از کنار صفحه صفحه مهربانی و معرفت و محبت هم می گذریم اما با دیدن کوچکترین خطا چنان دورش خط می کشیم که ثابت کنیم تو همانی که نمی دانی، که نمی توانی.

کاش آن روزها معلم، چیز مهمتری از نوشتن به من می آموخت.

این روز ها خیلی سعی می کنم دور غلط های دیگران خط نکشم.

این روز ها خیلی سعی می کنم که وقتی به دیگران می اندیشم

خوبیهاشان را ورق ورق مرور کنم آخر هفته تون خوش و شاد