به گزارش ایران آرت، پنه‌لوپه کروز در جشنواره فیلم ونیز هفتاد و هشتم نقش خود در فیلم «مادران موازی» (Madres Paralelas) «پدرو آلمودوار» را «یکی از دشوارترین شخصیت‌ها» کارنامه بازیگری و کارگردان فیلم را «پناه» خود می‌خواند و می‌گوید: «او می‌تواند از من بخواهد کاری انجام دهم که واقعاً ترسناک است اما می‌دانم که در کنار من خواهد ماند.»
داستان فیلم در مورد سه مادر با بازی کروز، «میلنا اسمیت» و «آیتانا سانچز خیخون» است. دو مادر به نام‌های جانیس و آنا که در اتاق یک بیمارستان در آستانه به دنیا آوردن فرزندشان هستند و هر دو مجرد و ناخواسته باردار شده‌اند. جانیس یک زن میان‌سال است و از باردار شدن پشیمان نیست. زن دیگر آنا هراسان و بی‌قرار است و جانیس سعی دارد او را آرام کند در حالی که به همراه یکدیگر مثل خواب‌گردها در بیمارستان پرسه می‌زنند.
آلمودوار اضافه می‌کند: «حالا به مادران ناکامل علاقه‌مند شده‌ام، مادرانی که رنج و عذاب را تجربه می‌کنند. مادرانی که در فیلم‌های قبلی‌ام به تصویر کشیده‌ام متفاوت بودند و آن‌ها را از زنان قدرتمندی که در زندگی ملاقات کرده بودم الهام گرفتم.»
این کارگردان در بخشی از فیلمش به سیاست ورود می‌کند و به ناپدید شدن افراد در زمان ظهور ژنرال فرانکو در اسپانیا ارجاع می‌دهد. آلمودوار می‌گوید اسپانیا «رابطه سختی» با گذشته خود دارد در حالی که راست‌گرایان افراطی این کشور «به هر چیزی واکنش نشان می‌دهند.» او تأکید می‌کند که «اسپانیا یک دین اخلاقی سنگین به خانواده‌های افراد ناپدید شده دارد.»
کروز در ادامه می‌گوید: «احساس می‌کنم که خوشبخت‌ترین دختر دنیا هستم که این همه سال با آلمودوار همکاری کرده‌ام… او فرصت‌های بی‌نظیر، و شخصیت‌های چالش‌برانگیز و زیبایی در اختیار من گذاشته – همگی آن‌ها نسبت به یکدیگر و نسبت به خود من متفاوتند.»
کروز اضافه می‌کند که علت روی آوردنش به بازیگری در سن ۱۶ سالگی آلمودوار و فیلم «من را ببند» (Tie Me Up, Tie Me Down) او بوده است: «او به‌شدت بر روی فیلمبرداری متمرکز است و هیچوقت نمی‌بینید که گوشی موبایل به دست گرفته باشد یا با کسی حرف بزند.»
- 15
- 5
