محمدمهدی حیدریان در گفت‌وگویی با ایسنا درباره اینکه رسیدگی به فیلم‌های مشکل‌دار در چه مرحله‌ای قرار دارد؟ بیان کرد: فیلم‌ها در جریان طی کردن روند خود هستند. یک کمیته اصلاح تعریف شد و عمده کارهای آنها انجام شده است. البته اینها مساله‌ای نیست و اصل فیلم توقیفی را باید فراموش کرد؛ یک فیلم یا مجاز به نمایش است یا نیست. اگر شرایط اکران داشته باشد که مکانیزم خودش را دارد، یعنی در شورای اکران بررسی می‌شود که متناسب با چه سنی و برای کدام سینما و چه تعداد سینمایی نمایش داده شود.
او افزود: درواقع سازمان سینمایی دو کار انجام می‌دهد؛ اول اینکه ببیند فیلم قابل نمایش است یا خیر، که در آینده نزدیک تا قبل از جشنواره فجر این دستور العمل هم منتشر می‌شود. دوم اینکه همه فیلم‌ها باید رده سنی داشته باشند و ما توصیه می‌کنیم که چه فیلمی را چه کسانی ببینند، دیگر انتخاب با خود افراد است. بقیه مراحل اکران فیلم هم که در بخش خصوصی اتفاق می‌افتد.
بررسی فیلم‌ها یک کار فرهنگی است نه پلیسی
وی با اشاره به اینکه آثاری که در مواجهه با عرضه دچار مشکل می‌شوند، همیشه بوده، هستند و خواهند بود، ادامه داد: تلاش ما این است که این مسائل را به حداقل برسانیم یعنی آثاری که با برآیند و وجه غالب انتظار جامعه همخوانی ندارند به حداقل برسند. این یک کار فرهنگی است و اصلا پلیسی یا پاسبانی نیست.
حیدریان با تاکید بر اینکه «حوزه فرهنگ و هنر حوزه اغنا و آگاهی» است، بیان کرد: وظیفه ما تبدیل داده‌ها به اطلاعات و آگاهی است و البته کار رسانه‌ها هم اطلاع‌رسانی است. ارزش‌گذاری، سطحی‌ترین ناحیه را هدف می‌گیرد و تحریک می‌کند، اما این تحریک اگر متوجه تاثیر باشد، درست‌تر است. درفیلم‌ها هم همینطور است. هر میزانی که یک فیلم بیشتر مطالب قابل تعریف داشته باشد ارزشمندتر است. با این حال بعضی اتفاقات در سینما طبیعی است و ما هم تلاش می‌کنیم آنها را به حداقل برسانیم. البته صفر نمی‌تواند بشود ولی سعی می‌کنیم به حداقل ممکن برسد. هر چقدر تعامل بیشتر باشد آگاهی‌افزایی بیشتری ایجاد می‌شود مثل کارهایی که ما در ایجاد هسته‌ها و گروه‌های تخصصی انجام می‌دهیم و باعث افزایش سطح آگاهی تولیدکنندگان سینمایی می‌شود.
او در ادامه گفت: خواهش من این است که مساله این‌چنین فیلم‌ها، ما را متوقف نکند. باید ببینیم صنعت سینما و تصویر در دنیا کجاست و ما کجاییم. متاسفانه ما در بخش‌هایی از برنامه‌های‌مان در تلویزیون تقریبا ۷۰ درصد مصرف‌کننده تولیدات خارجی شده‌ایم. آیا این خوب است که دیگر بخش‌های حوزه فرهنگ و هنر هم فقط مصرف‌کننده باشند؟ آیا این خطرش کمتر از این است که ما ماشین خارجی به کشور بیاوریم؟ پس باید از این پس از همه مسئولین فرهنگی متوقع باشیم که شما چه برنامه‌ای دارید تا بر تولیدات خودمان مستقر باشیم؟
رییس سازمان سینمایی با اشاره به سابقه حضورش در حوزه‌های فرهنگی کشور تصریح کرد: در ۲۰ - ۳۰ سال گذشته کشور دروازه‌ای داشت که می‌بستیم و نمی‌گذاشتیم کسی فیلمی را به کشور وارد کند و اگر این کار صورت می‌گرفت آن را از او می‌گرفتیم و به فیلمی اجازه ورود نمی‌دادیم. بنابراین باید تولید خودمان را تقویت کنیم و برای رسیدن به آن باید مسیری را طی کنیم تا چیزی که قرار است متولد شود دارای کمترین اعوجاج نسبت به ارزش‌های ما باشد.
حیدریان با تاکید بر اینکه «من اعتقادی ندارم که تخاصمی بین ارزش‌های ما و تولیدکننده فرهنگی وجود دارد»، اظهار کرد: در ساخت آثار هنری دو اتفاق می‌افتد؛ یا کم‌اطلاعی سازنده است یا اشتباه گرفتن یک موضوع و متوقف شدن به سیگنال‌های سطحی و پرداختن به آن در عمقی که دیگر حقیقت ندارد. این می‌تواند به بیننده آدرس اشتباه بدهد و حق فرهنگی مخاطب نیست.
او اضافه کرد: برای این کار باید از ابتدا شروع کنیم و شرایط مطلع شدن و ایجاد آگاهی به تولیدکننده را فراهم کنیم. اصل کار ما این است که به اینجاها برسیم و درواقع سلیقه شخصی من این است که امیدوارم به این مهم دست پیدا کنیم. حق مردم نیست که از برداشت غلط شخصی من به عنوان یک فیلمساز آسیب ببینند.
انتشار دفترچه سیاست‌های سینمایی
رئیس سازمان سینمایی در ادامه در پاسخ به اینکه آیا دفترچه سیاست‌های سازمان را به طور رسمی منتشر خواهد کرد؟ گفت: اولین چیزی که باید منتشر می‌کردیم برنامه جامع سینما بود، همچنین سیاست‌ها و برش‌های سالانه، اما اساسا نگاه ما در زیرساخت‌ها تهیه شده و آن را به تعداد کثیری از دست‌اندرکاران و انجمن‌ها فرستاده‌ایم و وقتی نظرات را بگیریم اول آنها را منتشر خواهیم کرد. قاعدتا پس از آن برش سالانه را هم منتشر می‌کنیم.
زمان جشنواره جهانی فجر تغییر می‌کند؟
حیدریان همچنین در پاسخ به اینکه آیا زمان برگزاری جشنواره جهانی فجر که پیش‌تر گفته بود احتمال بررسی و برگزاری آن در زمانی نزدیک به جشنواره ملی هست مشخص شده یا خیر؟ گفت: جمع‌بندی‌ای که تاکنون انجام شده این است که باید یک سیر ارزیابی بین‌المللی طی شود و باید دو سال متمادی پشت سر هم اتفاق بیفتد. یک سال آن انجام شده و سال آینده هم بخش دوم آن انجام می‌شود. از آنجا که در این ارزیابی بین‌المللی یکی از نکات، ثبات در زمان است پس امسال برگزاری جشنواره در جای خودش یعنی اردیبهشت‌ماه خواهد بود تا مرحله رتبه‌بندی (گرید) بین‌المللی انجام شود و بعد از آن هرچه را به نفعمان هست انجام می‌دهیم.
او در پایان با اشاره به برگزاری نمایشگاه مطبوعات بیان کرد: این نمایشگاه زمینه حس فرهنگی مشترک را ایجاد و از کدورت‌ها کم می‌کند. اینجا مثل یک چهارراه فرهنگی است و با حضور در آن می‌فهمیم که دعوای جدی بین رسانه‌های کشور وجود ندارد؛ هرچند به نظرم اختلاف نظر باید وجود داشته باشد، چون وجود اختلاف نظرها به گونه‌ای برکت است و حضور نداشتن تعدادی از رسانه‌ها در نمایشگاه، هم به ضرر خودشان و هم به ضرر همه ماست. حضور تمام رسانه‌ها در این فضا باعث تعدیل شدن نمایشگاه می‌شود و اگر کسی حرفی برای گفتن داشته باشد نباید از حضور نگران باشد.
- 17
- 1
