به گزارش فرادید، وس اندرسون، کارگردان نامدار آمریکایی، امسال بر اساس قراردادی با نتفلیکس، چند داستان کوتاه از رولد دال (نویسندۀ آمریکایی) را در قالب فیلم کوتاه جلوی دوربین برده است. یکی از این فیلم‌ها یک اثر تقریبا ۴۰ دقیقه‌ای به نام «داستان شگفت‌انگیز هنری شوگر» است؛ فیلمی متفاوت، جذاب و میخکوب‌کننده که مثل یک جواهر کم‌یاب در بین فیلم‌های امسال می‌درخشد.
شیوۀ روایت فیلم بسیار منحصر به فرد است؛ درست شبیه تعریف کردن یک قصه؛ از آن قصه‌هایی که بلافاصله مخاطب را مجذوب می‌کنند و شیرینی‌شان تا مدت‌ها در ذائقه باقی می‌ماند. راوی‌های مختلفی مرحله به مرحله این قصه را روایت می‌کنند و هر بار که راوی عوض می‌شود در واقع ما یک قدم بیشتر به درون ماجرا کشیده می‌شویم.
داستان دربارۀ مردی ثروتمند به نام هنری شوگر (با بازی بندیکت کامبربچ) است که نمی‌داند جز مهمانی رفتن و پول درآوردن چه کاری می‌تواند انجام بدهد. او یک روز در کتابخانۀ یکی از دوستانش با یک دفترچه یادداشت برخورد می‌کند؛ در این دفترچه گزارش یک پزشک دربارۀ موردی استثنایی و خارق‌العاده نوشته شده؛ این گزارش دربارۀ مردی هندی (با بازی بن کینگزلی) است که توانسته بود با تمرینِ تمرکز به توانایی «دیدن با چشم بسته» دست پیدا کند.
شوگر بعد از مطالعۀ این دفترچه تصمیم می‌گیرد که تمریناتی را برای دست‌یابی به این توانایی آغاز کند؛ و خیلی زود معلوم می‌شود که او اتفاقا در این مورد بسیار هم با استعداد است. اما او با این توانایی قرار است چه کاری انجام بدهد و چه سرنوشتی برای او رقم خواهد خورد؟
به قول یکی از منتقدان، این اثر را (به خاطر شیوۀ متفاوت روایت و مدت زمان کوتاهش) به زحمت می‌توان یک «فیلم» نامید و در عین‌حال باید گفت این یکی از بهترین فیلم‌هایی است که دیده‌ایم! شاید بشود گفت وس اندرسون با این فیلم یک راه و شیوۀ متفاوت را به سینما معرفی کرده است؛ شیوه‌ای تازه که از قضا بسیار شبیه شیوۀ قصه گفتن مادربزرگ‌ها است.
خلاصۀ کلام اینکه اگر از ریتم‌های کند، داستان‌های کلیشه‌ای، زمان‌های طولانی و فراز و نشیب‌های حوصله‌سربر فیلم‌های معمولی دلزده شده‌اید، وس اندرسون این قطعه جواهر زیبا را مخصوص شما تراشیده است.
- 13
- 6
