به گزارش بانی فیلم به نقل از ورایتی، برای مردی که با لحنی نرم و آرام صحبت می کند، تد ساراندوس کلی خبر پرهیاهو می سازد. فقط تیترهایی که او طی چند هفته اخیر با مجموعه ای از قراردادهای عظیم درست کرده را ببینید. او که مسئول ارشد محتوای تولیدی کمپانی نت فلیکس است، شاندا رایمز را از شبکه ای بی سی دزدید، دیوید لترمن بازنشسته را دوباره وارد عرصه تاک شوهای تلویزیونی کرد، کاری کرد برادران کوئن منزوی سریال تلویزیونی بسازند و «میلار ورلد»، امپراتوری کمیک بوک ها که تا به حال عناوینی مثل «میراث ژوپیتر» و «هاک» را تولید کرده را خریداری کرد.
این امکان وجود دارد که نت فلیکس بتواند با سر هم کردن دنیای ابرقهرمانی خودش به رقابت با مارول و دیزنی هم بپردازد. روز نهم آگوست، دو روز بعد از اینکه خبر خرید میلار ورلد منتشر شد، دیزنی هم خبر انفجاری خودش را منتشر کرد و گفت می خواهد یک سرویس استریمینگ به راه بیندازد و در سال ۲۰۱۹ فیلم های برنددار خانوادگی و فیلم های پیکسارش را از دست نت فلیکس بیرون بکشد.
طی آخر هفته ای که گذشت، نت فلیکس هم جواب آتشین خودش را داد و اعلام کرد که قدرتمندترین شورانر تلویزیونی را از شبکه ای بی سی متعلق به دیزنی که مدت ها خانه او بوده، جدا کرده و طرف خودش کشیده است. ساراندون که در منطقه هنکاک پارک تنها چند بلوک آن ورتر از شاندا رایمز زندگی می کند، می گوید: «من و شوندا طی سال ها توانسته ایم یکدیگر را بهتر بشناسیم و من همیشه احترام بسیاری برای او قائل بوده ام. من در مورد پروژه های جدیدمان مستقیما از او درخواست راهنمایی کرده ام و حتی خودم شخصا دی وی دی های شان را در خانه او برده ام.»
رخدادهای دراماتیک چند روز گذشته حاکی از آن هستند که نت فلیکس در یک رقابت بسیار جدی و رو به رشد با دیزنی قرار دارد. این رقابت، در عین حال نبرد بین نت فلیکس و تمام استودیوها و شبکه های تلویزیونی دیگر را جدی می کند، آن هم در حالیکه هالیوود دارد سعی می کند خودش را با تغییرات عظیم به وجود آمده در عرصه های تکنولوژی و همچنین سلیقه مصرف کننده وفق دهد.
ساراندوس می گوید: «به نظرم رابه بین استودیوها و شبکه ها همیشه رابطه ای بوده که هم دوستی و هم دشمنی در خود دارد.» رییس نت فلیکس سعی می کند از اهمیت حرکت دیزنی برای مستقر کردن خودش به عنوان یک رقیب دیگر در عرصه استریمینگ بکاهد و می گوید: «همه تا الان دیگر دارند نسخه خودشان از استریمینگ را پیاده سازی می کنند. آن ها فقط باید تصمیمی برای کمپانی های شان، برندهای شان و سهامداران شان بگیرند که چطور می خواهند آن محتوای مورد نظر را به بهترین نحو ممکن به اشتراک بگذارند.» ساراندوس می گوید مدت خیلی زیادی است که نت فلیکس مشغول آماده سازی خودش برای این واقعیت ناگزیر بوده است. «ما پنج سال پیش شروع به تولید محتوای اوریجینال کردیم و از همان موقع شرط بستیم که چنین اتفاقی خواهد افتاد.»
این روزها، معمولا وقتی که در رسانه ها دود یا آتش دیده می شود، یک انسان انقلابی هم در میان ایستاده و کبریت در دست دارد. این روزها، ساراندوس در مرکز بیشتر خشم، شعف و هیجان صنعت فیلم و تلویزیون قرار دارد؛ کسی که نت فلیکس را که در ابتدا یک کمپانی کرایه دادن دی وی دی ارسال شده از طریق پست بود، به یک استودیوی کاملا بال و پر گرفته تبدیل کرد که حالا دارد دلار به دلار برای به دست آوردن ستاره ها، کارگردان ها، شورانرها و نویسنده های درجه یک هالیوودی با تک تک رقبایش در صنعتی بسیار شلوغ و پر از بازیکن رقابت می کند.
در مصاحبه ای با موضوع های گسترده که در یک هتل مرکز شهر منهتن صورت گرفت، ساراندون ۵۳ ساله تخمین می زند که می خواهد سال آینده مبلغ خیره کننده ۷ میلیارد دلار خرج تولید محتوای اوریجینال کند و این در حالی است که طی یک سال گذشته بیش از ۶ میلیارد دلار به این منظور خرج کرده و در سال ۲۰۱۶ هم این رقم ۵ میلیارد دلار بوده است. او می گوید: «البته هنوز هم اکثر محتوای ما محتوایی است که با اخذ اجازه ساخته می شود. هنوز حدود دو سال با زمانی فاصله داریم که ۵۰-۵۰ بشود.»
هیچ شرکت رسانه ای در دنیای امروز وجود ندارد که سریع تر از نت فلیکس رشد کند و بیشتر از همه درباره آن صحبت کنند، از آن تحسین کنند، از آن بترسند و در موردش بحث کنند؛ این کمپانی مدل های سنتی تلویزیون را سر و ته کرده و فرهنگ بینج واچینگ (تماشای پشت سر هم محتوای تلویزیونی) را جا انداخته است. هاروی واینستین می گوید: «آن ها کاری کردند تلویزیون جهانی شود و این مفهومی بود که پیش از آن حتی شنیده هم نشده بود. چه کسی قبل از آن ها به فکر خریدن حقوق رسمی جهانی چیزی شده بود؟ بسته به نظر شخصی افراد، نت فلیکس یا دارد هالیوود را نجات می دهد یا دارد کاری می کند صنعتی که از قبل بی ثبات بوده، رو به نابودی کامل برود.»
نت فلیکس حالا در ۱۹۰ کشور دنیا از ایرلند و ژاپن گرفته تا افغانستان بیش از ۱۰۴ میلیون مشترک دارد. نت فلیکس که زمانی برای عناوین سینمایی و تلویزیونی به شدت روی دیگر استودیوها تکیه می زد، حالا در تمام ژانرها محتوای برنددار خاص خودش را تولید می کند که از جمله آن می توان به سریال «نارنجی سیاه جدید است» برنده چند جایزه امی و دیگر سریال های تلویزیونی درجه یک از «تاج» گرفته تا «ارباب هیچ»، سیتکام های محبوب مثل «فولر هاوس»، تاک شوهایی مثل «چلسی» و تلویزیون واقع گرا مثل «بیست مستر نهایی» اشاره کرد.
نت فلیکس می خواهد سال ۲۰۱۷ سالی به یادماندنی برای فیلم های استریمینگ باشد و دارد فیلم های سینمایی اورجینیال با بودجه هایی عظیم مثل فیلم «روشن» ۹۰ میلیون دلاری با نقش آفرینی ویل اسمیت را بیرون می دهد. البته نت فلیکس شروعی سخت در زمینه فیلم داشت و پروژه هایی ناامیدکننده مثل «سندی وکسلر» امسال با نقش آفرینی آدام سندلر و «ماشین جنگ» با بازی برد پیت را بیرون داد.
این مسئله هم مشخص نیست که تمام رشد نت فلیکس بادوام باشد یا خیر. بعضی از تحلیلگران و افراد آگاه صنعتی نسبت به عادت های خرج کردن این کمپانی بدبین هستند و می گویند سهامش بیش از حد تورمی است (الان به بیش از ۱۷۰ دلار برای هر سهم رسیده و این در حالی است که اوایل ۲۰۱۴ حدود ۵۰ دلار بود). ساراندوس در پاسخ به این ادعا می گوید: «ما پولی که نداریم را خرج نمی کنیم. داریم سودهای مان را خرج می کنیم.» این کمپانی گزارش می دهد که ارزش قرض هایش ۴٫۸ میلیارد دلار است و ۱۵٫۷ میلیارد دلار دیگر هم ارزش تعهدهای محتوای طولانی مدتش با دیگر استودیوهاست. ساراندوس می گوید «ما یکی از پایین ترین درجه های قرض را در تمام این صنعت داریم.»
پشت تمام این خرج ها، تصویری از ساراندوس به عنوان مردی مشتاق و با انگیزه وجود دارد که به طور مداوم روی یک تردمیل می دود و سعی دارد از رقبایش سریع تر برود. به عنوان یک مدیر اجرایی جوان که در چند کمپانی کرایه ویدیو کار می کرد، او دست اول دید که وقتی بلاکباسترها به اندازه کافی با سرعت دست به نوآوری نمی زنند، چه اتفاقی می افتد. او می گوید: «بلاکباسترها چهار سال بعد از نت فلیکس صبر کردند تا دی وی دی جا به جا کنند. آن ها نه به یک کمپانی فیلم بلکه به یک کمپانی پخش نوار تبدیل شدند. به همین خاطر است که باید حواس مان به تکنولوژی باشد.»
در مکالمه، ساراندوس به تیره ترین ترسش اشاره می کند و می گوید: «هرچقدر که ما موفق تر می شویم، من هم همانقدر در مورد این مسئله مضطرب تر می شوم که شاید شبکه ها نخواهند اجازه پخش محتوای شان را به ما بدهند. به همین دلیل است که محتوای اوریجینال حیاتی است، تا مشترکان حس کنند نمی توانند بدون نت فلیکس زندگی کنند.»
یک منطقه که نت فلیکس هنوز نتوانسته آن را فتح کند چین است. در پاسخ به اینکه انتظار می رود کی نت فلیکس بتواند آنجا هم به فعالیت بپردازد، ساراندوس می گوید «به این زودی ها نه» و فعلا هدفش را جای دیگری تعیین کرده است. او می گوید: «آمریکای لاتین برای ما مثل یک سفینه فضایی بوده است. اروپای غربی دارد به خوبی رشد می کند. داریم به تازگی وارد آسیا می شویم. کلی رشد جلوی مان داریم. روی این متمرکز هستیم که چطور کاری کنیم که افرادی که در کره زندگی می کنند هم به اندازه افرادی که در کانزاس زندگی می کنند از ما خوششان بیاید؟» پاسخ این سوال کلید آینده نت فلیکس است.
در سمت تلویزیون، نت فلیکس تبدیل به پک من شده و هرچیزی که در دست دارد را می جود. پنج سال پیش، وقتی که ساراندوس داشت به تهیه کنندگان ایده آوردن پروژه های شان به نت فلیکس را می داد، نمی توانست تضمین کند که سریال های تلویزیونی استریمینگ می توانند جوایز امی دریافت کنند. او می گوید: «اگر بهترین کاری که در زندگی تان کرده اید را برای ما انجام بدهید، ممکن است یک وبی ببرید!»
«اما وقتی که به عمق قضیه زدیم، متوجه شدیم که از نظر تکنیکی اجازه دریافت نامزدی جوایز امی را داریم. با این حال، اینکه از آنجا به وضعیت فعلی رسیدیم خیلی باحال است» و این حرف را در اشاره به این حقیقت می زند که نت فلیکس امسال ۹۲ نامزدی امی دریافت کرده که در مقایسه با ۵۴ نامزدی پارسال به طور چشمگیری رشد داشته است. این غول استریمینگ جهان توانسته با سریال های تابستانی به شدت محبوبش از جمله «خانه پوشالی»، «کیمی اشمیت شکست ناپذیر» و «چیزهای عجیب» به موفقیت عظیمی برسد.
نت فلیکس عملیات تلویزیونی اش را به چند بخش تقسیم کرده و سیندی هالند که معاون ارشد محتوای این کمپانی است، چند قسمت آن را در دست گرفته است. او می گوید: «هر سال، ما گستره و انواع سریال هایی که می سازیم را بیشتر می کنیم.»
وقتی بخش سریال های فیلمنامه دار نت فلیکس در سال ۲۰۱۲ به راه افتاد، این کمپانی در حالیکه حقوق رسمی استریمینگ محتوایش را حفظ کرده بود، با دیگر استودیوها شریک شد. حالا، تعداد بیشتر و بیشتری از سریال هایش مثل «چیزهای عجیب» به طور کامل توسط نت فلیکس تامین سرمایه می شوند و به طور کامل متعلق به این کمپانی هستند. برای خوشحال نگه داشتن مشترکان خارجی، این سرویس استریمینگ امسال ۱۷ سریال محلی تولید می کند که از جمله آن ها می توان به «۳ درصد» برای برزیل و «تیره» برای آلمان اشاره کرد. به گفته ساراندوس «این تعداد به ۷۰ تا ۱۰۰ سریال طی دو سال آینده گسترش پیدا خواهد کرد.»
با وجود اینکه سریال واقع گرای جدیدش «بیست مستر نهایی» که یک سریال رقابتی تهیه شده توسط سیلوستر استالونه است خیلی با موفقیت مواجه نشده، برای فصل دوم تمدید شده است. و این تازه آغاز کار است. نت فلیکس دارد به سرعت پروژه هایش در این ژانر را گسترش می دهد و یک بخش کاملا جدا برای سریال های تلویزیونی بدون فیلمنامه و واقع گرا شکل داده است که حالا شامل برنامه جدید دیوید لترمن و «کمدین ها که در ماشین قهوه می خرند» ساخته جری ساینفلد هم می شود. چیزی حدود ۵۰ برنامه این چنینی جدید که در حال حاضر در مراحل تهیه و توسعه به سر می برند، از اوایل سال آینده از طریق این سرویس استریمینگ در دسترس خواهند بود. ساراندوس می گوید: «مردم عاشق این نوع برنامه ها هستند و می خواهند آن ها را تماشا کنند. ما باید بیشتر تکیه پذیر باشیم.»
وقتی نت فلیکس سریالی را می خرد، این کار را همانجا در اتاق و بدون درخواست فیلمبرداری یک صحنه می کند. شاون لیوای، یکی از تهیه کنندگان «چیزهای عجیب» می گوید: «حذف کردن سیستم پایلوت خارق العاده است. نت فلیکس واقعا نخستین خریداری است که حاضر بود پولش را جایی که باورش است قرار بدهد.»
تا به حال، نت فلیکس تا حدی ولع داشته که نمی خواسته سریالی را کنسل کند. با این حال، همینطور که تصمیم های برنامه ریزی بیشتری گرفته می شوند، این کمپانی سریال های سال اولی بیشتری مثل «دختر رییس» و «کولی» با بازی نائومی واتس را کنسل کرده است. ساراندوس می گوید «قضیه این نبود که ما ناگهان می خواستیم سریال های بیشتری را کنسل کنیم. بلکه ایده مان این بود که بپرسیم آیا شما به اندازه کافی ریسک می کنید؟ نکته بد تمدید کردن سریال هایی که تماشا نمی شوند این است که باعث به وجود آمدن هزینه ای برای فرصت های جدید می شود. در عین حال، هوادارانی که سعی دارند چیزی پیدا کنند که حقیقتا آن را دوست دارند هم فرصت های بسیاری را از دست می دهند.»
او می گوید ترجیح نت فلیکس این است که به شورانرها اجازه بدهد سریال های شان را ناتمام نگذارند. وقتی مشخص شد که این کمپانی می خواهد سریال «Sense8» برادران واچفسکی را کنسل کند، به آن اجازه داد یک اپیزود نهایی دو ساعته برایش بسازد که در ابتدا این پیشنهاد رد شد. با این حال بعد از موجی از انتقادها در رسانه های اجتماعی نسبت به توقف این سریال، لانا واچفسکی نظرش را عوض کرد. ساراندوس می گوید: «تاثیر هواداران بسیار به ما کمک کرده است. باعث شد اشتیاق او برای به پایان رساندن سریال افزایش پیدا کند.»
متود منتشر کردن تمام اپیزودهای یک سریال تلویزیونی در آن واحد ممکن است به طور ناخودآگاه از دوران کودکی خود ساراندوس نشات گرفته باشد. او عاشق برنامه «مری هارتمن، مری هارتمن» بود که یکشنبه شب ها در یک بازه دو و نیم ساعته دوباره روی آنتن می رفت. او می گوید: «این نخستین باری بود که من برنامه ای را بینج واچ می کردم.» و اینطور شد که سال ها بعد، وقتی که نت فلیکس وارد عرصه برنامه های اوریجینال شد، او ایده متحول کننده پخش کردن تمام اپیزودهای یک فصل از یک سریال در آن واحد را مطرح کرد. او می گوید: «ایده کاربردی ای بود. مگه دیگر چطور می توان این کار را کرد؟»
- 9
- 4
