گفت و گو با بردلی کوپر و لیدی گاگا، بازیگران ستاره ای متولد می شود

از همان آغاز به کار دوستان به بردلی کوپر هشدار دادند، گفتند بازیگر «تک تیرانداز آمریکایی» بهتر است به عنوان اولین فیلم اش در مقام کارگردانی از ساخت «ستاره ای متولد می شود» صرفنظر کند. به این خاطر که پیش از آن سه بار مختلف این قصه تلخ عاشقانه فیلم شده بود و دیگر کافی به نظر می رسید. کوپر گفته بود: «همه بهم همین را می گفتند. خواهش می کنیم این فیلم را نساز! واقعاً هم می دانستم که این کار ممکن است پایان همه چیز برایم باشد. بعد هم می گفتند این آدم کیست که می خواهد چهارمین نسخه این اثر کلاسیک را بسازد؟ می دانید نمی توانستم هم انکار کنم چون حقیقتاً نگران و دلواپس بودم. شاید هم این فیلم یک جورهایی در وجودم مرا وسوسه می کرد».

«ستاره» بردلی کوپر به ماجرای یک ستاره راک دایم الخمر به اسم «جکسن مین» می پردازد که با آشنایی و رابطه با یک خواننده و شاعر به نام «الی» (با بازی لیدی گاگا) بیش و بیشتر به درون مشروبخواری در می غلتد اما در عوض سبب اشتهار و محبوبیت «الی» می شود.

به هنگام نمایش «ستاره ای متولد می شود» گفت و گویی با بردلی کوپر و لیدی گاگا به وسیله مجله «اینترتیمنت» انجام پذیرفته که ترجمه آن را در این جا می خوانید:

آیا قبل از شروع کار روی «ستاره ای متولد می شود»، همدیگر را می شناختید؟

بردلی کوپر: نه. ما فقط یک بار از کنار هم زمان برنامه تلویزیونی «شنبه شب زنده» رد شده بودیم.

لیدی گاگا: وقتی عکس آن موقع را دیدیم خنده مان گرفت. دو قدم با هم فاصله داشتیم ولی یک کلمه هم با هم حرف نزده بودیم.

کوپر: مضحک است واقعاً زندگی چه می کند، این که پس از نزدیک به پنج سال بعد ما دو تا کاملاً به هم نزدیک شویم.

لیدی گاگا، شما برای بازی نقش «الی» تست هم دادید؟

گاگا: بله. برای بازی در فیلم ازم تست گرفتند.

کوپر: ما ۱۰ صفحه از سناریو را یک روز در خانه اش گرفتیم. چشم هایمان برق زد و دیدیم در نقش فرو رفته. فکر نمی کنم کسی به این سرعت می توانست چنین کاری کند. ۱۰ صفحه طی ۸ ساعت.

گاگا: ما نشستیم پشت پیانو در خانه ام و او شروع کرد به خواندن و من از نواختن دست کشیدم و گفتم «بردلی، می تونی بخونی؟» و بعدش هم ادامه دادیم. آن وقت بود که حس کردیم با یکدیگر هماهنگی داریم. از این تکه هم فیلم گرفتیم.

کوپر: نگاهش کردم و به خودم گفتم «خدای من، چه طور این قدر راحت قبول کرده؟ راستش من آن قدرها خوب نبودم».

لیدی گاگا، آیا شما بردلی را وادار کردید که به جلد یک ستاره راک برود و نقش «جکسن» را بازی کند؟

گاگا: نه، چنین کاری نکردم اما او خودش می دانست چه کند. تمام مدت در استودیو با ما بود و گاهی هم بدون من و آن چه دلم می خواست این بود که واقعاً حس کند یک آوازخوان است.

کوپر: من همیشه عاشق موسیقی بودم و با موسیقی بزرگ شدم. همیشه هم می گفتم من شش شخصیت دارم که یکی از آن ها یک آوازخوان است. اغلب برای خودم و در خلوت می خواندم. فکر می کردم یک روزی بالاخره به دردم خواهد خورد.

بردلی، با این همه چه گونه توانستید به جای «جکسن» آواز بخوانید؟

کوپر: می دانستم که باید روی صدایم کار کنم. بنابراین همان اوایل کار متخصص صدا تام مونیک را استخدام کردم حتی یک سال قبل از این که فیلم مقابل دوربین برود. او به لس آنجلس آمد و پنج روز در هفته و چهار ساعت در هر روز روی صدایم به کار پرداختیم. کار وحشتناکی بود. ماه ها و ماه ها. بعد هم سم الیوت- به نقش «بابی» برادر «جکسن»- را به کمک گرفتیم چون نمی خواستم که جکسن تنها آوازخوان موسیقی کانتری باشد و با لهجه بخواند. الیوت در کالیفرنیا بزرگ شده بود و مادرش اهل تگزاس بود و بنابراین به نوعی صدای دو رگه ای داشت.

در زمانی که بردلی به موقعیت چشم گیری دست یافته بود، شما لیدی گاگا باید نقش خواننده ای را داشته باشید که هنوز موقعیتی نیافته است. چه گونه به این نقش رسیدید؟

گاگا: اول این که بردلی از من خواست بدون گریم و آرایش ظاهر شوم و ما هم همین کار را کردیم. بعد هم رنگ موهایم را از آن چه بود، تغییر داد و رنگ قهوه ای را برای «الی» انتخاب کرد. باید اعتراف کنم که واقعاً می ترسیدم با «جکسن مین» روی صحنه بروم زیرا حس نمی کردم با بردلی کوپر هستم.

چه گونه صحنه های جشنواره در «گلستونبری» و «کوچلا» را گرفتید؟

کوپر: واقعیت این است که ما فیلمی می ساختیم با هزینه ای اندک ولی می خواستیم آن را با شکوه و مجلل نشان دهیم، مثلاً محل «کوچلا» را فقط برای پنج روز در اختیار داشتیم. برایم حیرت انگیز بود که با لیدی گاگا نخستین بار روی صحنه آواز می خواندم.

گاگا: صحنه زنده بود و همه آوازها را همان جا اجرا کردیم. همیشه دوست داشتم که موسیقی و آواز زنده اجرا گردد و نه بعداً آهنگ ها با دهان خواننده سینک شود.

کوپر: صحنه ها خیلی سخت بود. بازی مقابل ۸۰ هزار جمعیت. کریس کریستفرسن هم فقط چهار دقیقه روی صحنه بود [کریستوفرسن با باربارا استرایسند در «ستاره ای متولد می شود» ۱۹۷۶ بازی داشتند]. من می خواندم و گیتار می زدم و بعد گفتم «خانم ها و آقایان، کریس کریستوفرسن».

او و بازیگر دیگر فیلم باربارا استرایسند هم سر صحنه ها آمدند؟

کوپر: کریس یک بار آمد و صحنه اش را گرفتیم و پنج ساعت با همسرش آن جا ماند.

گاگا: من وقتی او را دیدم زدم زیر گریه. باربارا آمد سرصحنه و کمی از فیلم را تماشا کرد.

کوپر: همه از دیدن او هیجان زده شده بودند.

لحظه آوازخوانی «الی» در صحنه لس آنجلس بی نظیر و زیبا بود. اندکی درباره اش بگویید.

گاگا: یکی از عزیزترین دوستان من در آن روز بر اثر سرطان درگذشت. ما در حال آماده کردن آن صحنه بودیم که شوهرش به من خبر داد و من بلافاصله به خانه آن ها رفتم اما فقط ۱۵ دقیقه دیر رسیدم و او مُرده بود. حالم بسیار گرفته شده بود و متأثر برگشتم سرصحنه و بردلی مهربان بود و احساس مرا در آن لحظه درک کرد و آواز را خواندم و او دید که انگار راضی نیستم اما گفت: «لازم نیست که دوباره تکرارش کنی. خیلی هم خوب است». حواسم همه اش به آواز بود و آن روز را فراموش نمی کنم.

این فیلم یک قصه عاشقانه است اما از سوی دیگر تصویری قوی از مردی است که با اعتیاد و افسردگی به چالش برخاسته. هر دو موضوع کاملاً به هم پیوسته اند. امید دارید مردم آن را درک کنند؟

کوپر: امیدم بیشتر این است که آن حس را درک کنند چون به هر حال حسی انسانی در آن است. می دانم که چرا خواسته ام این قصه را بازگو کنم زیرا می بایستی اول خودم آن را درک می کردم. در حقیقت، ضربه روحی و اتفاقات تکان دهنده ای که پیش می آمد خاصه در زمان کودکی و اوایل زندگی، و اگر با آن مقابله نشود و درمان نگردد فاجعه های زیادی به بار خواهد آورد.

لیدی گاگا شما همیشه در مورد چالش های خود با دردهای مزمن و ضربان نامرتب قلب، راستگو و صادق بوده اید. در جریان فیلم برداری پیش نیامد؟

گاگا: چرا، بالا و پایین بود ولی باید بگویم که من یک کارگردان و دوست و بازیگر در کنارم داشتم و در تمام مدت مواظبم بود.

آیا این فیلم می تواند همکاری بین شما دو نفر باشد مثل اسپنسر تریسی و کاترین هپبرن؟

کوپر: اگر بشود، اعجاب آورست.

گاگا: اگر من به قدر کافی خوش شانس باشم.