سه شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳
۱۱:۳۵ - ۰۴ آبان ۱۳۹۵ کد خبر: ۹۵۰۷۰۱۰۴۸
موسیقی

سیامک عباسی:

همیشه دغدغه کیفیت دارم

اخبار هنرمندان,خبرهای هنرمندان,موسیقی,سیامک عباسی
کمتر کسی فکرش را می‌کرد آن خواننده‌ای که در دهه ۸۰ آهنگ‌هایش را ریمیکس می‌کرد و کلیپ‌هایش انیمیشن‌های نوآورانه‌ای بود، روزی آنقدر فعالیتش استمرار داشته باشد که وقتی مجوز اولین آلبوم رسمی‌اش را گرفت، یکباره در نخستین کنسرتش بلیت‌ها ظرف چند ساعت نایاب شود. اما این اتفاق برای سیامک عباسی، خواننده جوان کشورمان رخ داد.

به گزارش جام جم، کمتر کسی فکرش را می‌کرد آن خواننده‌ای که در دهه ۸۰ آهنگ‌هایش را ریمیکس می‌کرد و کلیپ‌هایش انیمیشن‌های نوآورانه‌ای بود، روزی آنقدر فعالیتش استمرار داشته باشد که وقتی مجوز اولین آلبوم رسمی‌اش را گرفت، یکباره در نخستین کنسرتش بلیت‌ها ظرف چند ساعت نایاب شود. اما این اتفاق برای سیامک عباسی، خواننده جوان کشورمان رخ داد. او که تابستان امسال اولین آلبومش را با نام «خوشبختیت آرزومه» روانه بازار کرد در واپسین روز تابستان و سومین روز پاییز طی دو اجرا در سالن میلاد طرفدارانش را که سال‌ها منتظر فعالیت رسمی او بودند به سالن کشاند.

 

تصویر همیشه دغدغه کیفیت دارم 

در همه این سال‌ها عباسی عکس چهره‌اش را رو نکرد. صبر کرد تا در کنسرتش همه او را برای اولین بار ببینند.

 

عباسی در سه رشته تحصیل کرده است: جدای از موسیقی، کارشناسی ارشد ارتباطات اجتماعی دارد و هم‌اکنون در مقطع دکترای ادبیات غنایی درس می‌خواند. با او درباره آلبومش، انتظارش برای فعالیت رسمی، سبک کاری‌اش و مسائل دیگر به گفت‌وگو نشستیم که مشروحش را در ادامه می‌خوانید.

 

بعد از ۷ سال مجوز گرفتن چه احساسی دارد؟ 

شیرین است، خیلی‌شیرین است. خوشحالم که دیگر می‌توانم فعالیت رسمی داشته باشم و مخاطبانم را از نزدیک ببینم، هرچند خیلی دیر اتفاق افتاد. دستیابی به حق مسلّم، شیرین است، ولی تلخی این هفت سال همیشه با من می‌ماند. آن موقع که برای مجوز اقدام کردم، ۲۴ سالم بود و حالا ۳۰ سال دارم.

 

در تمام این سال‌ها تک‌آهنگ منتشر می‌کردید. چقدر سعی می‌کردید کار با کیفیت ارائه کنید؟ 

همیشه دغدغه اولم کیفیت بوده است؛ چه به لحاظ محتوایی و چه اجرایی. چون برای گوش و هوش مخاطبم احترام قائلم. مخاطب ایرانی را یک مخاطب باهوش می‌دانم که کوچک‌ترین نقصی را متوجه می‌شود و نمی‌توان او را فریب داد. مخاطبان ایرانی آنقدر باهوشند که ایراد را روی هوا می‌زنند. اتفاقا به خاطر همین مساله کیفیت، همیشه کارهایم خیلی پر هزینه درمی‌آمد. مثلا سازها را زنده ضبط می‌کردم. بیشتر کارهای من فول اکوستیک است. از طرفی کلیپ‌های انیمیشن ساختم که ساخت آنها هم زمانبر بود هم پرهزینه. همه اینا برای احترام به مخاطب بوده است.

 

فکر کنم اواسط دهه ۸۰ فقط شما و سعید مدرس کلیپ‌های انیمیشن کار می‌کردید؟ علتش فقط این بود که می‌خواستید چهره شما معلوم نباشد؟ 

این بود، البته همان موقع هم می‌توانستم کلیپی بسازم که چهره‌ام معلوم نباشد، فیلمبرداری بشود و اصلا انیمیشن نباشد. اما من به گرافیک به عنوان یک هنر با نفوذ نگاه می‌کنم و احساس می‌کنم توان آن را دارد که ذهن مخاطب را به چالش بکشد. به ساخت کلیپ‌های انیمیشن از این جهت نگاه کردم و فکر کردم می‌تواند چیزی به موسیقی‌ام اضافه کند. چون ظرفیت انیمیشن برای اثرگذاری بسیار بالاست.

 

چهره شما دیده نشد تا کنسرت شما. چه اصراری داشتید به این دیده نشدن؟ 

ضرورتی وجود نداشت. وقتی می‌شد کلیپ‌هایم را بدون چهره‌ام بسازم، دیگر ضرورتی نمی‌دیدم که چهره خودم را به نمایش بگذارم و خودنمایی کنم. در واقع این ضرورت وجود نداشت، اما برای کنسرت دیگر ضروری بود که روی صحنه حضور پیدا کنم و طبیعتا چهره‌ام نیز دیده می شد. از این بابت خوشحالم که وعده خودم را محقق کردم. همیشه می‌گفتم چهره‌ام نباید دیده شود تا کنسرتم، در نهایت همین اتفاق هم افتاد.

 

فکر می‌کردید در اولین کنسرت‌هایتان این حجم مورد استقبال قرار بگیرد؟ 

بله،کنسرت ۳۱ شهریور ظرف چند ساعت سولد آوت شد. کنسرت سوم مهر هم بسیار پر انرژی بود. سالن پر بود و حتی عده‌ای در راهروها ایستاده بودند. علتش هم این بود که من هفت سال فعالیت می‌کردم ولی هیچ‌وقت کنسرت نداشتم. خب خیلی از مخاطبانم آهنگ‌های مرا شنیده بودند و می‌خواستند آنها را زنده بشنوند. احتمالا عده‌ای هم می‌خواستند ببینند من چه شکلی هستم. عده‌ای هم با هر دو هدف آمده بودند.

 

در آلبوم «خوشبختیت آرزومه» که اولین و تنها آلبوم رسمی شماست، برخی از تک آهنگ‌های قبلی شما هست و برخی نیست. چه تاملی پشت این چینش بود؟ 

به نظر من آهنگ‌هایی که قبلا در اینترنت منتشر شده‌اند، اگر قرار است به طور رسمی به ثبت برسند، باید در قالب آلبوم منتشر شوند تا قابلیت آرشیو شدن پیدا کنند. به همین دلیل تصمیم گرفتم برخی را در این آلبوم و بقیه را بتدریج در آلبوم‌های بعدی قرار دهم. البته در آلبوم‌های جدیدِ آینده، به اندازه یک آلبوم آهنگ جدید وجود خواهد داشت، اما در کنار آنها، آهنگ‌های قبلی هم به عنوان هدیه من به مخاطبان قرار خواهد گرفت.

 

ترانه همه کارها را خودتان می‌گویید؟ 

عمدتا همین طور است. در اکثر موارد، خودم ترانه‌ها و ملودی‌ها را می‌سازم.

 

این موضوع چقدر ریشه در این دارد که پدرتان شاعر بود؟ 

شعر در خانه ما جاری بود. پدرم شاعر بود، برادرانم اهل شعر بودند، خواهرم نیز دانشجوی دکترای ادبیات است. من از بچگی سعدی و حافظ می‌خواندم، حتی یادم است در همان عالم بچگی هم روی اشعار این بزرگواران ملودی می‌گذاشتم و می‌خواندم.

 

پدر کتاب هم منتشر کرده بودند؟ 

به اندازه چندین کتاب، شعر داشتند. ولی هم خودشان پیگیر چاپ اشعارشان نبودند و هم خیلی زود فوت کردند و فرصت نیافتند. حالا اگر بشود برنامه دارم بعدها گزیده‌ای از کارهایشان را در قالب یک کتاب منتشر کنم.

 

با توجه به این‌که می‌گویند دنیای امروز تخصصی است، فکر نمی‌کنید این‌که هم ترانه می‌گویید، هم ملودی می‌نویسید و هم می‌خوانید در درازمدت ممکن است به کار شما ضربه بزند؟ 

من با این گفته کاملا مخالفم. این گفته درباره موسیقی تجاری و مصرفی صادق است. در جهان امروز، ترانه‌سرا (Songwriter) به کسی می‌گویند که خودش همه‌کاره خودش است. اگر قرار است موسیقی ما از این ورطه تکرار که به آن گرفتار است، نجات پیدا کند یا باید هنرمندها به شکل گروه در بیایند و به عنوان یک Band فعالیت کنند یا باید کسانی پیدا بشوند که قادر باشند هم ترانه بنویسند و هم آهنگ بسازند. حالا چه بهتر اگر کسی باشد که ترانه و آهنگ بنویسد و همزمان خودش هم آواز بخواند.

 

این باعث می‌شود طعم کارش منحصر به فرد شود. وقتی می‌رویم در یک آلبوم از چندین شاعر مختلف ترانه می‌گیریم آن آلبوم یکدست نمی‌شود، چون چندین سلیقه ادبی مختلف در آن حضور دارد. ولی اگر مؤلف آلبوم یک نفر باشد، آن آلبوم یک رنگ و بوی مشخص پیدا می کند. حالا اگر مخاطب از این طعم خسته بشود و تنوع بخواهد، می‌تواند برود سراغ هنرمند دیگری که او هم مؤلف است. نه این‌که یک آلبوم، یک خواننده داشته باشد با ۲۰ نفر شاعر و آهنگساز مختلف!

 

جهان‌بینی و سلیقه آن ۲۰ نفر حتماً با هم متفاوت است. حتماً آن آلبوم انسجام محتوایی و حتی ساختاری نخواهد داشت. اگر سانگ رایترها زیاد بشوند، تنوع بین هنرمندان و سبک‌هایشان در مارکت زیاد می‌شود. الان می بینیم که یک هنرمند در آلبومش چندین آهنگ با سبک‌های بی‌ربط به هم دارد و یک هنرمند دیگر هم دقیقاً آهنگ هایی با همان سبک‌ها دارد. چون اینها می‌روند سراغ شاعران و آهنگسازان مشترک. خب این‌گونه به تکرار می رسیم. آثار همه خواننده‌ها شبیه هم می شود. چیزی که امروز شاهدش هستیم. اما این اتفاق درباره من و دیگر خواننده – ترانه‌ساز - آهنگسازان (singer songwriter) نمی‌افتد. در جهان موفق‌ترین افراد و گروه‌ها مانند، باب دیلن، باب مارلی، بیتلز، پینک فلوید، متالیکا و... همه خودشان مؤلف بوده‌اند. اما در تولید موسیقی‌های مصرفی و پولساز، روند تولید جور دیگری است. یعنی ترانه‌سراها کار خودشان را می‌کنند، آهنگسازان کار خودشان را می‌کنند و خواننده هم فقط می‌خواند. بریتنی اسپیرز، نیکی میناژ و امثالهم، محصولات همین موسیقی مصرفی و تجاری هستند.

 

شما هم در موسیقی تحصیلات آکادمیک دارید و هم در رشته ارتباطات اجتماعی. در واقع دو مدرک دارید؟ 

من سه رشته خواندم. موسیقی، ارتباطات اجتماعی و در حال حاضر هم دانشجوی دکترای ادبیات غنایی هستم.

 

چرا ادبیات غنایی؟ 

ادبیات غنایی شاخه‌ای از ادبیات است که آثار موزون با محتوای عاشقانه را بررسی می کند. فکر می‌کنم کلمه عامیانه ادبیات غنایی می‌شود همان «ترانه» خودمان. وقتی که برای مصاحبه حضوری رفته بودم دانشگاه، کارم را که برای اعضای هیات علمی تشریح کردم، مصاحبه‌ام زیاد طول نکشید. مدیر گروه گفت ادبیات غنایی، یعنی همین کاری که شما می‌کنید.

 

خودتان به منظومه‌های عاشقانه علاقه دارید؟ 

بسیار زیاد. ادبیات کلاسیک ایران از رودکی تا مشروطه را می شناسم. به ادبیات معاصر هم بشدت علاقه مندم. فکر می‌کنم یکی از دلایل موفقیتم (البته اگر موفقیتی بوده باشد) همین شناختم از شعر فارسی است؛ چون می‌توانم شعر خوب را از بد تفکیک کنم.

 

برنامه‌تان برای آینده چیست؟ 

پرکار بودن در حوزه موسیقی و ادبیات.

 

آلبوم، کنسرت، تک‌آهنگ، کتاب، پژوهش و...

 

البته یک برنامه دیگر هم دارم. بزودی فیلمسازی را دنبال می‌کنم. سال‌هاست پیگیر کارگردانی هستم. طی این چند سال اخیر، دوره‌های تئوری و عملی کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی را طی کردم و حالا که اجازه فعالیت رسمی یافتم، می‌خواهم جدی‌تر به این موضوع بپردازم. در واقع از سال‌های ممنوع‌الکاری برای یاد گرفتن مقوله سینما استفاده کردم.

 

 

 

 

  • 14
  • 2
۵۰%
همه چیز درباره
نظر شما چیست؟
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی:۰
غیر قابل انتشار: ۰
جدیدترین
قدیمی ترین
مشاهده کامنت های بیشتر
هیثم بن طارق آل سعید بیوگرافی هیثم بن طارق آل سعید؛ حاکم عمان

تاریخ تولد: ۱۱ اکتبر ۱۹۵۵ 

محل تولد: مسقط، مسقط و عمان

محل زندگی: مسقط

حرفه: سلطان و نخست وزیر کشور عمان

سلطنت: ۱۱ ژانویه ۲۰۲۰

پیشین: قابوس بن سعید

ادامه
بزرگمهر بختگان زندگینامه بزرگمهر بختگان حکیم بزرگ ساسانی

تاریخ تولد: ۱۸ دی ماه د ۵۱۱ سال پیش از میلاد

محل تولد: خروسان

لقب: بزرگمهر

حرفه: حکیم و وزیر

دوران زندگی: دوران ساسانیان، پادشاهی خسرو انوشیروان

ادامه
صبا آذرپیک بیوگرافی صبا آذرپیک روزنامه نگار سیاسی و ماجرای دستگیری وی

تاریخ تولد: ۱۳۶۰

ملیت: ایرانی

نام مستعار: صبا آذرپیک

حرفه: روزنامه نگار و خبرنگار گروه سیاسی روزنامه اعتماد

آغاز فعالیت: سال ۱۳۸۰ تاکنون

ادامه
یاشار سلطانی بیوگرافی روزنامه نگار سیاسی؛ یاشار سلطانی و حواشی وی

ملیت: ایرانی

حرفه: روزنامه نگار فرهنگی - سیاسی، مدیر مسئول وبگاه معماری نیوز

وبگاه: yasharsoltani.com

شغل های دولتی: کاندید انتخابات شورای شهر تهران سال ۱۳۹۶

حزب سیاسی: اصلاح طلب

ادامه
زندگینامه امام زاده صالح زندگینامه امامزاده صالح تهران و محل دفن ایشان

نام پدر: اما موسی کاظم (ع)

محل دفن: تهران، شهرستان شمیرانات، شهر تجریش

تاریخ تاسیس بارگاه: قرن پنجم هجری قمری

روز بزرگداشت: ۵ ذیقعده

خویشاوندان : فرزند موسی کاظم و برادر علی بن موسی الرضا و برادر فاطمه معصومه

ادامه
شاه نعمت الله ولی زندگینامه شاه نعمت الله ولی؛ عارف نامدار و شاعر پرآوازه

تاریخ تولد: ۷۳۰ تا ۷۳۱ هجری قمری

محل تولد: کوهبنان یا حلب سوریه

حرفه: شاعر و عارف ایرانی

دیگر نام ها: شاه نعمت‌الله، شاه نعمت‌الله ولی، رئیس‌السلسله

آثار: رساله‌های شاه نعمت‌الله ولی، شرح لمعات

درگذشت: ۸۳۲ تا ۸۳۴ هجری قمری

ادامه
نیلوفر اردلان بیوگرافی نیلوفر اردلان؛ سرمربی فوتسال و فوتبال بانوان ایران

تاریخ تولد: ۸ خرداد ۱۳۶۴

محل تولد: تهران 

حرفه: بازیکن سابق فوتبال و فوتسال، سرمربی تیم ملی فوتبال و فوتسال بانوان

سال های فعالیت: ۱۳۸۵ تاکنون

قد: ۱ متر و ۷۲ سانتی متر

تحصیلات: فوق لیسانس مدیریت ورزشی

ادامه
حمیدرضا آذرنگ بیوگرافی حمیدرضا آذرنگ؛ بازیگر سینما و تلویزیون ایران

تاریخ تولد: تهران

محل تولد: ۲ خرداد ۱۳۵۱ 

حرفه: بازیگر، نویسنده، کارگردان و صداپیشه

تحصیلات: روان‌شناسی بالینی از دانشگاه آزاد رودهن 

همسر: ساناز بیان

ادامه
محمدعلی جمال زاده بیوگرافی محمدعلی جمال زاده؛ پدر داستان های کوتاه فارسی

تاریخ تولد: ۲۳ دی ۱۲۷۰

محل تولد: اصفهان، ایران

حرفه: نویسنده و مترجم

سال های فعالیت: ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۴

درگذشت: ۲۴ دی ۱۳۷۶

آرامگاه: قبرستان پتی ساکونه ژنو

ادامه
دیالوگ های ماندگار درباره خدا

دیالوگ های ماندگار درباره خدا دیالوگ های ماندگار درباره خدا پنجره ای به دنیای درون انسان می گشایند و راز و نیاز او با خالق هستی را به تصویر می کشند. در این مقاله از سرپوش به بررسی این دیالوگ ها در ادیان مختلف، ادبیات فارسی و سینمای جهان می پردازیم و نمونه هایی از دیالوگ های ماندگار درباره خدا را ارائه می دهیم. دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا همیشه در تاریکی سینما طنین انداز شده اند و ردی عمیق بر جان تماشاگران بر جای گذاشته اند. این دیالوگ ها می توانند دریچه ای به سوی دنیای معنویت و ایمان بگشایند و پرسش های بنیادین بشری درباره هستی و آفریننده آن را به چالش بکشند. دیالوگ های ماندگار و زیبا درباره خدا نمونه دیالوگ درباره خدا به دلیل قدرت شگفت انگیز سینما در به تصویر کشیدن احساسات و مفاهیم عمیق انسانی، از تاثیرگذاری بالایی برخوردار هستند. نمونه هایی از دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا در اینجا به چند نمونه از دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا اشاره می کنیم: فیلم رستگاری در شاوشنک (۱۹۹۴): رد: "امید چیز خوبیه، شاید بهترین چیز. و یه چیز مطمئنه، هیچ چیز قوی تر از امید نیست." این دیالوگ به ایمان به خدا و قدرت امید در شرایط سخت زندگی اشاره دارد. فیلم فهرست شیندلر (۱۹۹۳): اسکار شیندلر: "من فقط می خواستم زندگی یک نفر را نجات دهم." این دیالوگ به ارزش ذاتی انسان و اهمیت نجات جان انسان ها از دیدگاه خداوند اشاره دارد. فیلم سکوت بره ها (۱۹۹۱): دکتر هانیبال لکتر: "خداوند در جزئیات است." این دیالوگ به ظرافت و زیبایی خلقت خداوند در دنیای پیرامون ما اشاره دارد. پارادیزو (۱۹۸۸): آلفردو: خسته شدی پدر؟ پدر روحانی: آره. موقع رفتن سرازیریه خدا کمک می کنه اما موقع برگشتن خدا فقط نگاه می کنه. الماس خونین (۲۰۰۶): بعضی وقتا این سوال برام پیش میاد که خدا مارو به خاطر بلاهایی که سر همدیگه میاریم می بخشه؟ ولی بعد به دور و برم نگاه می کنم و به ذهنم می رسه که خدا خیلی وقته اینجارو ترک کرده. نجات سربازان رایان: فرمانده: برید جلو خدا با ماست ... سرباز: اگه خدا با ماست پس کی با اوناست که مارو دارن تیکه و پاره می کنن؟ بوی خوش یک زن (۱۹۹۲): زنها ... تا حالا به زن ها فکر کردی؟ کی خلقشون کرده؟ خدا باید یه نابغه بوده باشه ... زیر نور ماه: خدا خیلی بزرگتر از اونه که بشه با گناه کردن ازش دور شد ... ستایش: حشمت فردوس: پیش خدا هم که باشی، وقتی مادرت زنگ می زنه باید جوابشو بدی. مارمولک: شاید درهای زندان به روی شما بسته باشد، اما درهای رحمت خدا همیشه روی شما باز است و اینقدر به فکر راه دروها نباشید. خدا که فقط متعلق به آدم های خوب نیست. خدا خدای آدم خلافکار هم هست. فقط خود خداست که بین بندگانش فرقی نمی گذارد. او اند لطافت، اند بخشش، بیخیال شدن، اند چشم پوشی و رفاقت است. دیالوگ های ماندگار درباره خدا؛ دیالوگ فیلم مارمولک رامبو (۱۹۸۸): موسی گانی: خدا آدمای دیوونه رو دوس داره! رمبو: چرا؟ موسی گانی: چون از اونا زیاد آفریده. سوپر نچرال: واقعا به خدا ایمان داری؟ چون اون میتونه آرامش بخش باشه. دین: ایمان دارم یه خدایی هست ولی مطمئن نیستم که اون هنوز به ما ایمان داره یا نه. کشوری برای پیرمردها نیست: تو زندگیم همیشه منتظر بودم که خدا، از یه جایی وارد زندگیم بشه ولی اون هیچوقت نیومد، البته اگر منم جای اون بودم خودمو قاطی همچین چیزی نمی کردم! دیالوگ های ماندگار درباره خدا؛ دیالوگ فیلم کشوری برای پیرمردها نیست سخن پایانی درباره دیالوگ های ماندگار درباره خدا دیالوگ های ماندگار درباره خدا در هر قالبی که باشند، چه در متون کهن مذهبی، چه در اشعار و سروده ها و چه در فیلم های سینمایی، همواره گنجینه ای ارزشمند از حکمت و معرفت را به مخاطبان خود ارائه می دهند. این دیالوگ ها به ما یادآور می شوند که در جستجوی معنای زندگی و یافتن پاسخ سوالات خود، تنها نیستیم و همواره می توانیم با خالق هستی راز و نیاز کرده و از او یاری و راهنمایی بطلبیم. دیالوگ های ماندگار سینمای جهان درباره خدا گردآوری: بخش هنر و سینمای سرپوش

ویژه سرپوش