به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، گروه وزیری با حضور کیوان ساکت و وحید تاج روز چهارشنبه دهم خرداد ساعت ۲۱:۳۰ در تالار وحدت روی صحنه خواهد رفت. بخشی از عواید حاصل از فروش بلیت این کنسرت به برگزارکننده آن، بنیاد خیریه فیروزنیا تعلق خواهد گرفت که زنان سرپرست خانوار را تحت پوشش دارد.
کیوان ساکت و فرزندش کیارش، وحید تاج و علی‌اکبر خادم نوازنده تنبک و مدیر ارکستری که در این اجرا روی صحنه خواهد رفت به بهانه کنسرت دهم خرداد در خبرگزاری خبرآنلاین مهمان کافه خبر شدند که به زودی مشروح آن را خواهید خواند.
کیوان ساکت آهنگساز، نوازنده تار و سه‌تار در مورد قطعاتی که در کنسرت دهم خرداد گروه وزیری با حضور وحید تاج به عنوان خواننده اجرا خواهد شد گفت: «اگر خاطرتان باشد اجراهایی که من در چند سال اخیر در تهران برگزار کرده‌ام همگی با ارکستر بزرگ یعنی ارکستری شبیه به ارکستر سمفونیک روی صحنه رفته است. به این معنا که تمام سازهای ارکستر سمفونیک به جز بادی، برنجی‌ها در آن بوده‌اند و از سازهای ایرانی هم بهره برده‌ایم؛ یعنی دسته ویولن‌ها، دسته پرکاشن‌ها و کوبه‌ای‌ها به علاوه سازهای ایرانی. ارکستری که تا به حال تمام اجراهای من در تهران را همراهی کرده چنین ترکیبی داشته است با حضور بین ۴۰ تا ۷۰ نوازنده.»
کیوان ساکت در مورد دلیل استفاده از ارکستر بزرگ و چرایی عدم امکان بردن این ارکستر به شهرستان‌ها برای اجرا توضیح داد: «این مسئله هم دلیل دارد. چون من اکثر کارهایم را برای ارکستر بزرگ می‌نویسم. احتمالا می‌دانید هیچ کدام از شهرهای ایران دارای ارکستر بزرگ نیستند که بتوان با آن‌ها کارهای سنگین اجرا کرد و اگر بخواهیم ارکستر را حرکت بدهیم به بودجه‌ای هنگفت نیاز داریم که فقط از عهده یک اسپانسر یا نهاد دولتی برمی‌آید و بس.»
او تاکید کرد: «هیچ وقت ارکسترهای من حمایت دولتی نداشته‌اند و همیشه به صورت خصوصی و با حمایت مردم روی صحنه رفته‌ام و این استقبال مردم بوده که چرخ ارکسترم را چرخانده.»
نویسنده کتاب‌های «حرکت دائمی» (۲۰ اتود برای تار و سه‌تار) و «چرخ نیلوفری» (۲۰ تمرین برای تار و سه‌تار) اضافه کرد: «اجراهایی که ما در شهرستان‌ها داشته‌ایم نه با حضور ارکستر که با حضور گروه بوده است. گروه‌هایی که سازهای مختلف ایرانی در آن نواخته می‌شد و طبیعتا جا‌به‌جایی‌اش از یک ارکستر راحت‌تر است.»
او در ادامه گفت: «در کنسرت دهم خردادمان به پیشنهاد دوستان و از جمله علی‌اکبر خادم مدیر ارکسترمان تصمیم گرفتیم از ترکیبی از سازهای ایرانی به شکلی خاص استفاده کنیم. برای نمونه سال‌هاست که ارکستر بزرگ من، ساز نی نداشته است. به دلیل این که ما آن قدر سازهای بادی و زهی داشتیم که نی عملا کاربرد خود را نشان نمی‌داد. یا ساز عود نداشتیم چون سازهای باس‌مان زیاد بود. این بار اما با ترکیبی کاملا ایرانی و البته با همراهی پیانو روی صحنه می‌رویم.»
او در مورد استفاده از ساز پیانو هم افزود: «ما پیانو را برای اجرای یک سری از هارمونی‌ها استفاده می‌کنیم. هرچند با سازهای ایرانی هم می‌شود هارمونی اجرا کرد ولی بهتر است که نقش اصلی خود یعنی اجرا ملودی را بر عهده داشته باشند چون اساسا ذات ساز ایرانی برای اجرای ملودی مناسب است و نه برای اجرای هارمونی.»
کیوان ساکت در مورد ترکیب نوازندگانش هم گفت: «نوازندگان سرشناسی که پیش از این هم با من همکاری کرده‌اند این بار نیز بر سرم منت گذاشته و در کنارم حضور خواهند داشت. اسحاق چگینی از نوازندگان بسیار خوب نی، محمد دلنوازی از بربط نوازان و عودنوازان معروف، علی‌اکبر خادم نوازنده تنبک، مهدی غلامی نوازنده دف، سروش عازمی‌خواه نوازنده پیانو، سالار زمانی نوازنده تار، اشکان مرادی نوازنده کمانچه و پسرم کیارش نوازنده تار از این جمله‌اند.»
ساکت در مورد قطعاتی که در کنسرت دهم خرداد گروه وزیری اجرا خواهد شد گفت: «کاری که این بار ارائه خواهیم کرد در دو بخش خواهد بود. بخش اول تک‌نوازی سه‌تار توسط من با همراهی پیانوی بهنام ابوالقاسم خواهد بود که از بهترین پیانیست‌های جوان و آینده‌دار است و از شش، هفت سالگی در تار و موسیقی ایرانی شاگرد من بوده و به همین خاطر هم موسیقی ایرانی می‌داند و هم با جمله‌بندی‌های من و کارم آشناست و چیزی حدود ۱۷، ۱۸ سال است که با هم روی صحنه می‌رویم.»
او در مورد جزئیات بخش اول اجرا افزود: «در بخش اول کاملا بر پایه بداهه حرکت می‌کنیم و البته طراحی‌هایی کلی برای آن داریم اما کل روند کار بداهه است.»
ساکت در مورد قسمت دوم اجرا هم توضیح داد: «قسمت دوم آن طور که طراحی کرده‌ایم شامل بخش‌هایی در آواز شوشتری است. دوستانم علاقه‌مند بودند که این بخش را به یاد ایرج بسطامی اجرا کنیم. بسطامی اولین خواننده‌ای بود که من در تهران با او کار کردم و هر دو در یک زمان در تهران پا به عرصه کار موسیقی گذاشتیم.»
او تصریح کرد: «بسطامی آلبوم «فسانه» را بسیار دوست داشت و ما «فسانه» را به یاد او اجرا خواهیم کرد و بعد از آن شور و شوشتری و دشتی خواهیم داشت. پایان بخش کارمان نیز ملودی‌ای است که شاید بشود گفت دوستانم هم آن را نشنیده‌اند و تاکنون برایشان نزده‌ام؛ یک سه گاه که چیزی بسیار بدیع و کاملا شرقی است.»
سرپرست گروه موسیقی وزیری ادامه داد: «مهمترین چیزی که من، هم در اجرا و هم در کنسرت‌ها به آن اندیشیده‌ام این است که در عین حال که تمام حالات و لطایف موسیقی را بیان می‌کنیم مردم عنصر دیگری را کنار اجراها احساس کنند و بشنوند.»
او افزود: «اگر برگردید و کارهای دوره «گل‌ها» را که به نظرم دوره طلایی موسیقی ایرانی بوده بشنوید از پیانو مرتضی محجوبی تا تنظیم‌های روح‌اله خالقی و صدای غلامحسین بنان و شعر رهی معیری، یک عنصر مشترک در همه‌شان می‌بینید و آن شرافتمندی، آرامش و صداقت نهفته در لا‌به‌لای نت‌هاست. ما نیز سعی می‌کنیم کارمان همیشه این گونه باشد. یعنی سعی‌مان بر این است که آن معرفتی را که در موسیقی ایرانی نهان است نشان دهیم. یعنی صدف موسیقی ایرانی را باز کنیم و مرواریدش را نشان دهیم.»
او در پایان گفت: «من به جای واژه شاد از واژه نشاط‌انگیز استفاده می‌کنم چون کلمه شاد با بار معنایی منفی همراه است. ما اگر موسیقی نشاط‌انگیز می‌زنیم که شور و حال و شیدایی و واله‌گی دارد یا موسیقی‌ای که غم و اندوه و حزن دارد یا موسیقی حماسی و آرمانی، یک عنصر باید در همگی این‌ها رعایت شود و آن غرور ایرانی بودن و فخر ایرانی بودن است همان غروری که در سازهای تخت جمشید هم است.»
- 17
- 6
