استاد ناظری یکی از خواننده‌هایی است که از روزهای ابتدایی که موضوع کنسرت خیابانی مطرح شد، به آن واکنش نشان داد. او ابتدا اعلام کرد که کنسرت خیابانی نمی‌تواند مشکلات مردم جامعه را برطرف کند ولی بعد پیشنهاد وسوسه‌انگیز اجرا در ورزشگاه صدهزارنفری آزادی را مطرح کرد. استاد ناظری که همچنان به برگزاری کنسرت‌های خیابانی امیدی ندارد، در گفت‌وگو با روزنامه صبا در این باره صحبت کرده است که این گفت وگو را در ادامه می خوانید.
استاد! آیا ماجرای کنسرت در فضای باز را که پیشتر اعلام کرده بودید و اصلا پیشنهاد ورزشگاه صد هزار نفری آزادی را مطرح کردید و متقاضی آن بودید، به طور رسمی پیگیری کرده اید یا خیر؟
بله. ولی طبیعتا همان طور که پیشتر هم اعلام کردم خیلی دورنمای درست و روشنی از این موضوع ندارم؛ ولی ما هم مثل شما منتظریم ببینیم مسئولان چه می کنند که اگر بشود فی نفسه اتفاق خوبی است. البته من درباره برگزاری کنسرت در فضای باز چشمم خیلی آب نمی خورد که این اتفاق شدنی باشد و به نظر می رسد شعاری بیش نیست یعنی در حد همان حرف است؛ نظر من بیشتر روی همان ورزشگاه صد هزار نفری آزادی است که برای کنسرت در اختیار ما بگذارند تا اجرا به یک مکان نامعلوم و موهوم موکول نشود. به این معنا که در یک مکان معلوم با تعداد افراد مشخص برگزار شود.
دو روز پیش که با مدیر کل دفتر موسیقی صحبت می کردیم، می گفتند که هنرمندان باید نامه ای از مدیریت مکان مد نظر یا خود شهرداری ارائه کنند تا ما هم به سرعت برای صدور مجوز اقدام کنیم. شما یا شرکت برگزار کننده کنسرت تان، آیا اقدامی در این زمینه انجام داده اید؟
پیشتر هم گفتم؛ من با صحبت هایی که انجام داده و بررسی هایی که کرده ام فکر می کنم فعلا این موضوع یعنی برگزاری کنسرت در فضاهای باز و شهری شدنی و امکان پذیر نیست؛ چون معمولا ابتدا به ساکن همه می گویند که موافق هستیم و این اتفاق امکان پذیر است و چنین و چنان، ولی حتی اگر خود وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم موافقت کند، امکان دارد نهادها و سازمان های دیگر مخالفت کنند. این در حالی است که دوستان دفتر موسیقی و وزارت ارشاد و به ویژه مدیریت جدید نشان داده اند که در ارتباط با موسیقی حسن نیت دارند ولی برخی امور از اراده ایشان هم خارج است.
با توجه به این که کمتر پیش آمده است مردم به این شکل رها و آزاد و در فضای باز، موسیقی را از نزدیک لمس کنند، فکر می کنید تاثیر آن روی مردم چگونه باشد و چه پژواکی در میان مردم داشته باشد؟
تاثیرش روی مردم را واقعا نمی دانم اما باز هم تاکید می کنم که دورنمای مطلوبی از این موضوع ندارم. اگر مردم چنین برنامه هایی را دوست داشته باشند ما هم با کمال میل حاضر هستیم برای شان اجرا کنیم؛ چه چیزی بهتر از این می تواند برای یک هنرمند باشد؟ ولی من به شخصه نظرم این است که کنسرت خیابانی در ایران و در شرایط حاضر معنی اش چیست؟ آیا بهتر نیست در یک ورزشگاه بزرگ باشد که هم مردم صندلی داشته باشند و هم، همه چیز مرتب و منظم باشد؟ ضمن این که این گونه دیگر حالت خیابانی هم نخواهد داشت.
اما پژواکش در میان مردم را باید روان شناسان اجتماعی یا جامعه شناسان به طور دقیق بگویند چون من هیچ کدام از این تخصص ها را ندارم. یعنی نه روان شناس هستم و نه جامعه شناس. از سوی دیگر خود شما به خوبی ایران، مردمش و شکل و شمایل جامعه و وضعیت اجتماعی فعلی را می شناسید و لازم نیست دیگر من چیزی بگویم... بنابراین من در این موارد چیزی نگویم بهتر است.
ما همچون یک مطالبه از شما به عنوان هنرمند می خواهیم که شما به طور رسمی اقدامش را انجام دهید. مطالبه زیادی است؟
نه مطالبه زیادی نیست. ما هم اقدام می کنیم و فکر می کنم وزارت ارشاد هم حرفی و ایرادی نداشته باشد ولی به احتمال زیاد نهادهای دیگری هستند که ایراداتی وارد می کنند و ممانعت هایی به وجود می آورند.
به امید خدا اگر دفتر موسیقی مجوزش را صادر کند، نهادهای دیگر هم همکاری می کنند.
ما که همه تلاشمان همراهی با مردم بوده، هست و خواهد بود و از خدایمان است که آن نهادهای دیگر هم همراهی کنند. اما بارها و بارها با مجوز ارشاد در مکان های مختلف خواستیم کنسرت برگزار کنیم ولی به ما اعلام شده که مجوز ارشاد را قبول نداریم و نباید مجوز می داده است و گفته اند از این جا بروید. آن ها این مجوزها را قبول ندارند، از این روست که می گویم خیلی دورنمای خوبی از این موضوع ندارم. معلوم است که خودمان خوشحال می شویم چنین برنامه هایی را برگزار کنیم.
از آثار جدیدتان چه خبر؟ یادم هست اعلام کرده بودید که مشغول یک پروژه مهم هستید و چند اثر آماده انتشار دارید، درست است؟
بله، فعلا مشغول هستیم. اگر دل و دماغ و حس و حالی باشد ادامه اش می دهیم تا ببینیم به کجا می رسد. شرایط اگر مناسب باشد آن برنامه هایی که به دنبالش هستیم انجام می شود و آثار به دست و گوش آن هایی که باید برسد، می رسد.
- 10
- 5
