جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳
۱۲:۵۶ - ۰۳ مهر ۱۳۹۹ کد خبر: ۹۹۰۷۰۰۱۶۶
تئاتر شهر

گزارشی از معيشت رو به وخامت اصناف و حِرَف مختلف هنرهاي نمايشي

مفتی عقل در اين مساله لايعقل بود

تعطیلی سالن های تئاتری,اخبار تئاتر,خبرهای تئاتر,تئاتر

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در بازه چند ماهه تعطيلي سالن‌هاي تئاتري يا به قولي، خاموشي كامل چراغ فعاليت‌هاي فرهنگي (بخوانيد بيكاري جمع پرشماري از مردم) هيچ گزارش آماري دقيقي در خصوص تعداد هنرمندان و گروه‌هاي تئاتري بيكارشده منتشر نكرد. البته با در نظر گرفتن تعلل دولت در زمينه‌هاي گوناگون حمايتي، غيبت آمار و اطلاعات چندان هم دور از ذهن نبود چون انديشه‌اي كه در رسانه‌ها اعلام مي‌كند «چراغ فعاليت‌هاي فرهنگي در دوران كرونا خاموش نشد» نيازي به جست‌وجو و اهميت دادن به جمعيت بيكاران ندارد. بماند كه مديران فرهنگي و قانون‌گذاران مملكت، اصلا حرفه بازيگري، نويسندگي، كارگرداني يا طراحي چهره، صحنه و لباس را شغل محسوب نمي‌كنند. 

هم‌زمان، در بحبوحه افزايش افسارگسيخته قيمت كالاهاي اساسي و ادامه شرايط ويروسي، گروهي از هنرمندان كشور (مانند اقشار ديگر)، به سختي زير فشار مالي روزگار سپري ‌كردند؛ قشري كه چون كارمند دولت نيست، در هر وضعيتي دريافتي و درآمد ثابت ماهيانه ندارد. از طرفي دستش از ارقام چندصد ميليوني و چند ميلياردي سينما و تلويزيون و شبكه نمايش خانگي كوتاه است. تن به هر كاري نمي‌دهد يا به اين دليل كه توليد آثار تئاتري (كمتر) و سينمايي (بيشتر) در قرق چند چهره محدود هنرمند و يك گروه خاص سرمايه‌گذار است، در سال بيش از چند نوبت محدود شغل ندارد. اين تازه مثالي است درباره بازيگران؛ تصور كنيد با طيف گسترده‌اي از طراحان صحنه (به تبع دستياران و عوامل اجراي صحنه)، طراحان چهره‌پرداز (و دستياران)، طراحان نور، لباس، نويسنده، ‌كارگردان، مسوولان فني و غيره طرف هستيم. جمعيتي كه روح كارمندان وزارت ارشاد و شخص وزير هم خبر ندارد طي هفت ماه‌ اخير چگونه روز را به شب رسانده‌اند. فقط به يك دليل ساده كه در ادامه گزارش از زبان هنرمندان تئاتر بيان مي‌شود، «حقوق كارمندان دولت هر ماه و به ‌صورت ثابت از محل بودجه عمومي واريز مي‌شود»، اينها وام و تسهيلات مي‌گيرند و عمدتا حق مسكن و بيمه و بن خريد كالاي اساسي‌شان نيز از پيش در فيش‌ حقوقي منظور است. 

به اين ترتيب و به گواه نظر جامعه هنري، وزارت عريض و طويل فرهنگ و ارشاد اسلامي پس از شروع بحران، آمادگي و حميت لازم را براي برخورد با مساله‌ كرونا نداشت، در نتيجه جز يكي دو توييت يا يكي دو درخواست از معاونان رييس‌جمهور اتفاق خاصي رخ نداد و نتيجه عملي گفت‌وگوها پشت درهاي بسته اتاق جلسات وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي و معاونانش باقي ماند. (مشابه جلسه‌اي كه در روزهاي پيش از پايان سال ۹۸، بدون دعوت از مدير كل هنرهاي نمايشي - نماينده جامعه تئاتري- و با حضور معاون امور هنري در وزارت ارشاد برگزار شد) بنابراين در شرايطي كه پرداختن به وضعيت معيشت هنرمندان و نگارش گزارش در اين باره به وجود اطلاعات دقيق نياز دارد، راهي نداريم جز اينكه براي روشن كردن نقاط تاريك به آنچه در رسانه‌ها بازتاب يافته مراجعه كنيم. به ويژه پس از آنكه معاون امور هنري چند روز پيش، در جريان مراسم افتتاح يك سالن تئاتري در مكاني كاملا تجاري، به آمار جالب توجهي اشاره كرد. 

دوشنبه هفته گذشته، مجتبي حسيني معاون امور هنري وزارت ارشاد به اتفاق جمعي از همراهان خود، براي افتتاح سالن‌هاي تئاتر مجتمع تجاري ايران مال راهي غربي‌ترين منطقه پايتخت شد. سفري حدودا پنجاه دقيقه‌اي به نقطه‌اي در سي كيلومتري دفتر محل كارش. اين مسافرت درون‌شهري درست در شرايطي رخ ‌داد كه معاون امور هنري (و البته وزير ارشاد) تا اين لحظه‌ در هيچ‌يك از سالن‌هاي تئاتر غيردولتي ديده نشده‌ و طبيعتا از وضعيت رو به وخامتِ مجموعه‌هاي فرهنگيِ غيرتجاريِ دو خيابان آن‌طرف‌تر از ساختمان محل كار خود بي‌خبر است. 

حسيني در مراسمي كه با حضور مهدي افضلي، مدير عامل كنونيِ «بنياد فرهنگي هنري رودكي»، قادر آشنا «مدير كل هنرهاي نمايشي» و سه چهره هنري برگزار شد، در زمينه وضعيت صدور مجوز و فعاليت‌ نمايشي در سالي كه گذشت عدد و رقم داد. «در سال گذشته ۶۴۱۵ عنوان تئاتر مجوز اجرا گرفته و بيش از ۹۹هزار اجرا به روي صحنه رفته است، در چنين شرايطي حدود ۱۸هزار نفر از هنرمندان تئاتر موفق شدند در يك اثر مشاركت داشته باشند، اما تعداد فعالان، هنرآموختگان و كساني كه در آموزشگاه‌ها مسلط شده و مهارت تئاتري پيدا كردند حداقل ۵برابر تعدادي است كه موفق شدند در آثار هنري مشاركت داشته باشند، اين نشان مي‌دهد كه ما در اجراي تئاتر با كمبود فضا روبرو هستيم بنابراين بايد تعداد سالن‌ها و عرصه‌هاي اجرا ما متناسب با نيروي انساني باشد كه آموزش ديده است.»

با اين حساب، درباره رقمي معادل ۹۰ هزار نيروي آماده فعاليت هنري در سراسر كشور صحبت مي‌كنيم كه به واسطه شرايط ناشي از كرونا و در نتيجه تعطيلي سالن‌ها يا «فقدان زيرساخت لازم» بيكار مانده‌اند.

اگر در نظر بگيريم، هر يك از اين ۶۴۱۵ عنوان نمايش كه طي سال گذشته مجوز دريافت كرده‌اند بين ۳ تا ۵ عضو داشته باشند (درحالي كه بعضي نمايش‌ها با گروه‌هاي افزون بر ۱۰ يا۲۰ نفر روي صحنه مي‌روند) متوجه خواهيم شد رقم مورد نظر چندان هم غيرواقعي نيست. براساس اطلاعاتي كه روابط عمومي «خانه تئاتر» در اختيار «اعتماد» گذاشته اين تشكل به تنهايي چيزي بالغ بر ۳۵۶۲ عضو دارد كه افراد صاحب تجربه يا داراي رزومه قابل اعتنا در زمينه نمايشي را شامل مي‌شود. اگر به اين آمار جمعيت بي‌علاقه به عضويت در تشكيلات صنفي، گروه‌هاي فاقد رزومه لازم براي عضويت در انجمن‌هاي چندگانه «خانه تئاتر» و جاماندگانِ دور از مركز را نيز اضافه كنيم، رقم به ميزان چشمگيري افزايش مي‌يابد.

 ششم آذر سال گذشته، يكي از خبرگزاري‌هاي رسمي كشور در گزارشي به تحليل پاره‌اي ارقام منتشر شده از سوي معاونت امور هنري وزارت فرهنگ ارشاد اسلامي پرداخت. در اين گزارش اطلاعات حداقلي وجود داشت كه براي ادامه گزارش راهگشا به نظر مي‌رسد. «در سال ۱۳۹۶ به ازاي ۱۰۱هزار و ۸۸۸ نوبت اجرا، ۶۹۳۰ نمايش متفاوت روي صحنه رفته است. يعني سهم هر اجرا به‌طور متوسط برابر با ۱۴.۷ نوبت اجراست. اين رقم در سال ۱۳۹۷ با افت چشمگيري مواجه شده است. در اين سال به ازاي ۸۵هزار و ۹۷۷ نوبت اجرا، ۷۱۹۸ نمايش متفاوت روي صحنه رفته است. به عبارتي توليد تئاتر برخلاف رقم اعلامي با ۲۰درصد كاهش نسبت به سال ۹۶ روبرو بوده. البته جدول نمايش‌هاي مجوز گرفته به تفكيك اعلام نشده اما مي‌توان حدس زد جلسات نمايشنامه‌خواني يا حتي اجراهاي محيطي نيز در اين زمينه به آمار ارشاد اضافه شده است.»

براين اساس، گروه‌هاي تئاتري كشور در سال ۹۷ معادل ۸۵ هزار و ۹۷۷ نوبت نمايش اجرا رفته‌اند (كه البته به معني حضور ۸۵ هزار گروه روي صحنه‌ نيست)؛ معاون امور هنري هم كه در آخرين اظهارات خود گفته سال گذشته ۶۴۱۵ مجوز اجرا صادر شده، پس به سادگي مي‌توان پيش‌بيني كرد آمار اجراها و هنرمنداني كه ظرف شش ماه ابتدايي سال ۹۹ موفق به فعاليت هنري و احيانا كسب درآمد از اين محل شده‌اند، سقوط آزاد فاجعه‌باري را نشان خواهد داد؛ چيزي نزديك به صفر.

الهام شعباني از جمله هنرمنداني است كه هم‌زمان به عنوان طراح لباس و بازيگر با گروه‌هاي نمايشي همكاري مي‌كند. نظر او را به عنوان نماينده طراحان لباس تئاتر ‌جويا شده‌ايم و پرسيده‌ايم در نتيجه تعطيلي سالن‌هاي نمايشي، چه ميزان خسارت ديده و اصولا از مسوولان انتظار حمايت داشته يا نه. «بعد از اين همه سال كار، در چند ماه اخير حتي يك ريال هم از تئاتر درآمد نداشتم. تازه در نظر بگيريد اداره كل هنرهاي نمايشي سال گذشته جلوي نمايشم را گرفت و حدود ۵۰ ميليون تومان ضرر مالي به من زد. آقاي كرمي گفت نمايش را سال بعد اجرا كن! و قرار شد خسارت مادي وارده را هم جبران كنند.

در نهايت نوبت اجرا در تئاترشهر تعيين شد كه به دليل شيوع كرونا نتوانستيم كار را روي صحنه ببريم. حالا در اين شرايط نه از جبران خسارتي كه خودشان به من وارد كردند خبري هست، نه به چند ماه بيكاري ما توجه مي‌كنند. تازه من شانس داشتم كه موفق شدم به عنوان طراح لباس با يك سريال قرارداد ببندم و هزينه‌هاي جاري زندگي را بپردازم بچه‌هاي ديگر شايد همين امكان را هم نداشته باشند. حالا جانشين شهرام كرمي از اول سال چندبار آمده ببيند آن دسته از بچه‌هاي تئاتر كه امكان كار در سريال‌ها و فيلم‌هاي سينمايي ندارند، چطور زندگي مي‌كنند؟ آقايان وزارت ارشاد از اولين روز قرنطينه و شروع كرونا حقوق ماه به ماه‌شان را گرفته‌اند و به اين جمعيت بيكار اهميت نمي‌دهند. من سال گذشته جزو پركارترين طراحان لباس و بازيگري بودم ولي تا امروز كه هفت ماه از سال گذشته، يك ريال از تئاتر درآمد نداشتم. آقايان وزارت ارشاد هيچ‌وقت به فكر ما نيستند. من اگر غير از بازيگري حرفه ديگري بلد نبودم امروز بايد چه كار مي‌كردم؟ كاسه گدايي دست مي‌گرفتم؟»

 كانون كاركنان فني هنري «خانه تئاتر» در تهران ۱۴۰ نفر عضو دارد كه از خياطان و نورپردازان گرفته تا نجاران، آهنگران، كلاهدوزان و غيره را شامل مي‌شود. حسين طاهربخش رييس هيات‌مديره كانون، در شرح خود از وضعيت اعضا در دوران تعطيلي سالن‌ها به نوعي گفته‌هاي شعباني را تاييد مي‌كند. «از اسفند ماه گذشته و شروع كرونا، آن دسته از اعضاي كانون كه به صورت پروژه‌اي با گروه‌ها و سالن‌ها همكاري مي‌كردند با مشكلات بسيار زيادي مواجه شدند. به هرحال يك عده‌اي كارمند و حقوق‌بگير دولت هستند ولي يك دكورسازِ پروژه‌اي يا آهنگر فقط با گروه‌ها همكاري مي‌كند كه با شروع كرونا ديگر شغل ندارد.

براي نمونه خودم را مثال شاهد مي‌گيرم؛ من كارگاهي داشتم كه بايد بابت اجاره‌اش در ماه چهارميليون تومان مي‌پرداختم، يك ميليون تومان بابت آب، برق، گاز و ماليات هزينه مي‌شد و چهارنفر نيرو هم داشتم كه بايد به هركدام بين ۲ تا ۳ ميليون تومان حقوق مي‌دادم. اين كارگاه در وضعيت پيش‌آمده در خردادماه تعطيل شد؛ چرا؟ چون تعطيلي براي صاحب ملك معنا ندارد و فقط اجاره مي‌خواهد.»

او مي‌گويد شايد در ماه‌هاي ابتدايي سال كورسوي اميدي وجود داشت، اما از اين به بعد با قرمز اعلام شدن وضعيت تمام كشور «اميدها نقش بر آب شده» چون ممكن است كرونا تا بهمن سال آينده ادامه پيدا كند. «چرا دولت كنار مي‌كشد و بنياد مستضعفان بايد بيايد به هنرمندان كمك كند؟ الان وضعيتي داريم كه عده‌اي به شكل نگران‌كننده در تنگنا قرار گرفته‌اند.» طاهربخش پيش‌بيني مي‌كند با افزايش هزينه‌هاي ساخت دكور «گروه‌ها هر چه بيشتر به سمت حذف دكور حركت كنند» كه به قيمت بيكاري طولاني‌مدت نيروهاي فني تمام خواهد شد. «از وزارت ارشاد، تامين اجتماعي، وزارت كار و هر نهاد ديگري خواهش مي‌كنم به وضعيت فعالان فني هنري توجه كنند.» 

عليرضا ميرانجم كه در زمينه طراحي نور فعاليت مي‌كند در اين باره به «اعتماد» مي‌گويد «نمايش ما روي صحنه بود كه سالن‌ها تعطيل شدند و اين اولين ضرر مالي است. بعد از آنكه وضعيت بيكاري حاكم شد، اگر كسي توانست مثلا پروژه سينمايي بگيرد باز ميزاني درآمد كسب كرد ولي افراد زيادي چنين امكاني ندارند. در طول اين هفت ماه از وزارت ارشاد هيچ خبري نبود ولي گاهي از طرف صنف بحث وام مطرح مي‌شد كه يا پيش‌نيازهاي سخت داشت، يا مبلغ به قدري نازل بود كه به هيچ دردي نمي‌خورد. حتي بعيد مي‌دانم همان هم به دست ما مي‌رسيد.» 

حميدرضا نعيمي نيز مدتي پيش درباره وام‌هايي كه قرار بود به هنرمندان تئاتر اختصاص يابد، گفت «در اين سال‌ها مركز هنرهاي نمايشي و ساير نهادهاي مسوول در زمينه معيشت هنرمندان هيچ قدم درست و درماني براي هنر و هنرمندان برنداشته‌اند. در ماجراي كرونا هيچ هنرمندي تاكنون ريالي وام دريافت نكرده است. اين وام‌ها و تخصيص اعتبارها صرفا در حرف‌ها و گفته‌هاي مسوولان است.

در صورت اعطاي وام نيز سوال اين است كه آيا وام كوچك كفاف هفت ماه زندگي يك خانواده را خواهد داد؟» و احتمالا بايد پرسش ديگري را هم به پرسش‌هاي اين كارگردان تئاتر اضافه كنيم؛ «گيرم وام بزرگ هم پرداخت شود، فرد بيكار چگونه بايد اقساط ۱۲ تا ۱۸ درصدي اين وام را بپردازد؟»

ششم مرداد ۱۳۹۹، هيات‌مديره و مديرعامل با قادر آشنا مدير كل هنرهاي نمايشي جلسه‌اي فوق‌العاده برگزار كردند و هيات‌مديره در اين جلسه ۳ ساعته، ضمن شنيدن گزارشي درباره گروه‌هاي متضرر، بيانيه‌اي پيرامون مطالبه‌گري و بيان اوضاع نامناسب معيشتي جامعه بزرگ تئاتر ايران صادر كرد. «بي‌شك خسارت‌هاي ناشي از شيوع ويروس كرونا مختص همگان بوده و جامعه تئاتر خود را تافته جدا بافته از ديگران نمي‌داند اما در شرايطي كه تقريبا همه حرف و صنوف (با سختي‌ها و ناآرامي‌ها و با وجود سوداگراني كه در اين شرايط بحراني و مرگبار دست از اختلاس و تضييع حقوق ملت برنمي‌دارند) به كار و فعاليت مشغول شده‌اند، سكوت و بي‌توجهي دولتمردان به تئاتر به هيچ‌وجه پذيرفتني نيست. چگونه مي‌شود كه دولت براي همه امور و مشاغل، خود را موظف به برنامه‌ريزي بداند اما از سرنوشت و آينده كاري جامعه فرهيخته تئاتر غافل باشد؟ خانه تئاتر، ضمن همياري و همكاري با اداره كل هنرهاي نمايشي و ديگر نهادها و سازمان‌هايي كه بتوانند بخشي از مشكلات زيربنايي و ساختاري تئاتر كشور را برطرف كنند از دولت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، مطالبات بحق و مشروع هنرمندان تئاتر را خواستار است.»

بيانيه «خانه تئاتر» درحالي منتشر شد كه مسوولان وزارت ارشاد و دولتمردان پيش‌تر نيز اخطارهايي در اين باره دريافت كرده بودند، اما تا لحظه نگارش اين گزارش همچنان هيچ اتفاق خاصي رخ نداده و مسوولان گام ملموسي در جهت كاهش سختي‌هاي جامعه تئاتري برنداشته‌اند. در نتيجه كوتاهي دولت و بي‌خيالي بعضي مديران شرايط دست‌اندركاران هنرهاي نمايشي در تمام زمينه‌ها روز به روز وخيم‌تر مي‌شود. 

سخني با مدير جوان

در پايان مي‌ماند تذكري به مدير جواني كه در مراسم افتتاحيه سالن تئاتر از توجه هميشگي تجار ايراني به فرهنگ و هنر گفت و حسين ملِك، معروف به «حاج حسين‌آقا ملك»، موسس كتابخانه ملك را شاهد مثال خود گرفت. تاجر و سرمايه‌داري كه نسل اندر نسل در ميان تجار بانفوذ تبريز شناخته ‌شده‌اند.

پدرش مرحوم حاج محمدكاظم «ملك‌التجار» از بازرگانان صاحب‌نام ايران و پدربزرگش آقامحمدمهدي تبريزي، از دوستان نزديك ميرزا تقي‌خان اميرنظام «اميركبير» بود كه سراي امير در بازار تهران را به احترام او بنا كرد. قدرت و نفوذ پدربزرگ حسين خان ملك در ميان تجار و سياست‌مداران عهد قاجار به حدي بوده كه نقل است اميرنظام صدهزار تومان از او قرض گرفت تا ناصرالدين ميرزا (ناصرالدين‌شاه) را براي نشستن بر تخت شاهي راهي تهران كند. حالا مقايسه كنيد با ملكي كه معاون وزير براي افتتاح سالن تئاتر در آن از مركز شهر به غربي‌ترين نقطه مسافرت مي‌كند.

مكاني تجاري كه به گواه گزارش‌هاي منتشرشده، براي ساخت آن چيزي بيش از ۳۲ هزار ميليارد تومان از بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران استقراض شده و اين يعني چاپ اسكناس و تزريق نقدينگي به بازار و افزايش تورم در جامعه؛ عاملي كه در نتيجه‌اش اصناف گوناگون فرهنگي و غيرفرهنگي از كار افتاده‌اند و فشار اقتصادي روي دوش مردم را چند برابر كرده. همواره خوانده‌ايم، مطالعه دقيق‌ تاريخ چراغ راه آينده و موجب جلوگيري از تكرار تجربه‌هاي اشتباه گذشته است. حالا بايد به اين گزاره تكمله‌اي اضافه كنيم كه مطالعه تاريخ در مديريت صحيح امروز نيز به مديران جوان ياري مي‌رساند. حداقل اگر شيوه مديريت در جنگ هشت‌ساله را هم به درستي مطالعه مي‌كرديد، امروز در مراقبت از جامعه هنرمندان و فعالان تئاتر چنين مغلوب نمي‌شديد.

etemadnewspaper.ir
  • 12
  • 1
۵۰%
همه چیز درباره
نظر شما چیست؟
انتشار یافته: ۰
در انتظار بررسی:۰
غیر قابل انتشار: ۰
جدیدترین
قدیمی ترین
مشاهده کامنت های بیشتر
هیثم بن طارق آل سعید بیوگرافی هیثم بن طارق آل سعید؛ حاکم عمان

تاریخ تولد: ۱۱ اکتبر ۱۹۵۵ 

محل تولد: مسقط، مسقط و عمان

محل زندگی: مسقط

حرفه: سلطان و نخست وزیر کشور عمان

سلطنت: ۱۱ ژانویه ۲۰۲۰

پیشین: قابوس بن سعید

ادامه
بزرگمهر بختگان زندگینامه بزرگمهر بختگان حکیم بزرگ ساسانی

تاریخ تولد: ۱۸ دی ماه د ۵۱۱ سال پیش از میلاد

محل تولد: خروسان

لقب: بزرگمهر

حرفه: حکیم و وزیر

دوران زندگی: دوران ساسانیان، پادشاهی خسرو انوشیروان

ادامه
صبا آذرپیک بیوگرافی صبا آذرپیک روزنامه نگار سیاسی و ماجرای دستگیری وی

تاریخ تولد: ۱۳۶۰

ملیت: ایرانی

نام مستعار: صبا آذرپیک

حرفه: روزنامه نگار و خبرنگار گروه سیاسی روزنامه اعتماد

آغاز فعالیت: سال ۱۳۸۰ تاکنون

ادامه
یاشار سلطانی بیوگرافی روزنامه نگار سیاسی؛ یاشار سلطانی و حواشی وی

ملیت: ایرانی

حرفه: روزنامه نگار فرهنگی - سیاسی، مدیر مسئول وبگاه معماری نیوز

وبگاه: yasharsoltani.com

شغل های دولتی: کاندید انتخابات شورای شهر تهران سال ۱۳۹۶

حزب سیاسی: اصلاح طلب

ادامه
زندگینامه امام زاده صالح زندگینامه امامزاده صالح تهران و محل دفن ایشان

نام پدر: اما موسی کاظم (ع)

محل دفن: تهران، شهرستان شمیرانات، شهر تجریش

تاریخ تاسیس بارگاه: قرن پنجم هجری قمری

روز بزرگداشت: ۵ ذیقعده

خویشاوندان : فرزند موسی کاظم و برادر علی بن موسی الرضا و برادر فاطمه معصومه

ادامه
شاه نعمت الله ولی زندگینامه شاه نعمت الله ولی؛ عارف نامدار و شاعر پرآوازه

تاریخ تولد: ۷۳۰ تا ۷۳۱ هجری قمری

محل تولد: کوهبنان یا حلب سوریه

حرفه: شاعر و عارف ایرانی

دیگر نام ها: شاه نعمت‌الله، شاه نعمت‌الله ولی، رئیس‌السلسله

آثار: رساله‌های شاه نعمت‌الله ولی، شرح لمعات

درگذشت: ۸۳۲ تا ۸۳۴ هجری قمری

ادامه
نیلوفر اردلان بیوگرافی نیلوفر اردلان؛ سرمربی فوتسال و فوتبال بانوان ایران

تاریخ تولد: ۸ خرداد ۱۳۶۴

محل تولد: تهران 

حرفه: بازیکن سابق فوتبال و فوتسال، سرمربی تیم ملی فوتبال و فوتسال بانوان

سال های فعالیت: ۱۳۸۵ تاکنون

قد: ۱ متر و ۷۲ سانتی متر

تحصیلات: فوق لیسانس مدیریت ورزشی

ادامه
حمیدرضا آذرنگ بیوگرافی حمیدرضا آذرنگ؛ بازیگر سینما و تلویزیون ایران

تاریخ تولد: تهران

محل تولد: ۲ خرداد ۱۳۵۱ 

حرفه: بازیگر، نویسنده، کارگردان و صداپیشه

تحصیلات: روان‌شناسی بالینی از دانشگاه آزاد رودهن 

همسر: ساناز بیان

ادامه
محمدعلی جمال زاده بیوگرافی محمدعلی جمال زاده؛ پدر داستان های کوتاه فارسی

تاریخ تولد: ۲۳ دی ۱۲۷۰

محل تولد: اصفهان، ایران

حرفه: نویسنده و مترجم

سال های فعالیت: ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۴

درگذشت: ۲۴ دی ۱۳۷۶

آرامگاه: قبرستان پتی ساکونه ژنو

ادامه
دیالوگ های ماندگار درباره خدا

دیالوگ های ماندگار درباره خدا دیالوگ های ماندگار درباره خدا پنجره ای به دنیای درون انسان می گشایند و راز و نیاز او با خالق هستی را به تصویر می کشند. در این مقاله از سرپوش به بررسی این دیالوگ ها در ادیان مختلف، ادبیات فارسی و سینمای جهان می پردازیم و نمونه هایی از دیالوگ های ماندگار درباره خدا را ارائه می دهیم. دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا همیشه در تاریکی سینما طنین انداز شده اند و ردی عمیق بر جان تماشاگران بر جای گذاشته اند. این دیالوگ ها می توانند دریچه ای به سوی دنیای معنویت و ایمان بگشایند و پرسش های بنیادین بشری درباره هستی و آفریننده آن را به چالش بکشند. دیالوگ های ماندگار و زیبا درباره خدا نمونه دیالوگ درباره خدا به دلیل قدرت شگفت انگیز سینما در به تصویر کشیدن احساسات و مفاهیم عمیق انسانی، از تاثیرگذاری بالایی برخوردار هستند. نمونه هایی از دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا در اینجا به چند نمونه از دیالوگ های سینمایی معروف درباره خدا اشاره می کنیم: فیلم رستگاری در شاوشنک (۱۹۹۴): رد: "امید چیز خوبیه، شاید بهترین چیز. و یه چیز مطمئنه، هیچ چیز قوی تر از امید نیست." این دیالوگ به ایمان به خدا و قدرت امید در شرایط سخت زندگی اشاره دارد. فیلم فهرست شیندلر (۱۹۹۳): اسکار شیندلر: "من فقط می خواستم زندگی یک نفر را نجات دهم." این دیالوگ به ارزش ذاتی انسان و اهمیت نجات جان انسان ها از دیدگاه خداوند اشاره دارد. فیلم سکوت بره ها (۱۹۹۱): دکتر هانیبال لکتر: "خداوند در جزئیات است." این دیالوگ به ظرافت و زیبایی خلقت خداوند در دنیای پیرامون ما اشاره دارد. پارادیزو (۱۹۸۸): آلفردو: خسته شدی پدر؟ پدر روحانی: آره. موقع رفتن سرازیریه خدا کمک می کنه اما موقع برگشتن خدا فقط نگاه می کنه. الماس خونین (۲۰۰۶): بعضی وقتا این سوال برام پیش میاد که خدا مارو به خاطر بلاهایی که سر همدیگه میاریم می بخشه؟ ولی بعد به دور و برم نگاه می کنم و به ذهنم می رسه که خدا خیلی وقته اینجارو ترک کرده. نجات سربازان رایان: فرمانده: برید جلو خدا با ماست ... سرباز: اگه خدا با ماست پس کی با اوناست که مارو دارن تیکه و پاره می کنن؟ بوی خوش یک زن (۱۹۹۲): زنها ... تا حالا به زن ها فکر کردی؟ کی خلقشون کرده؟ خدا باید یه نابغه بوده باشه ... زیر نور ماه: خدا خیلی بزرگتر از اونه که بشه با گناه کردن ازش دور شد ... ستایش: حشمت فردوس: پیش خدا هم که باشی، وقتی مادرت زنگ می زنه باید جوابشو بدی. مارمولک: شاید درهای زندان به روی شما بسته باشد، اما درهای رحمت خدا همیشه روی شما باز است و اینقدر به فکر راه دروها نباشید. خدا که فقط متعلق به آدم های خوب نیست. خدا خدای آدم خلافکار هم هست. فقط خود خداست که بین بندگانش فرقی نمی گذارد. او اند لطافت، اند بخشش، بیخیال شدن، اند چشم پوشی و رفاقت است. دیالوگ های ماندگار درباره خدا؛ دیالوگ فیلم مارمولک رامبو (۱۹۸۸): موسی گانی: خدا آدمای دیوونه رو دوس داره! رمبو: چرا؟ موسی گانی: چون از اونا زیاد آفریده. سوپر نچرال: واقعا به خدا ایمان داری؟ چون اون میتونه آرامش بخش باشه. دین: ایمان دارم یه خدایی هست ولی مطمئن نیستم که اون هنوز به ما ایمان داره یا نه. کشوری برای پیرمردها نیست: تو زندگیم همیشه منتظر بودم که خدا، از یه جایی وارد زندگیم بشه ولی اون هیچوقت نیومد، البته اگر منم جای اون بودم خودمو قاطی همچین چیزی نمی کردم! دیالوگ های ماندگار درباره خدا؛ دیالوگ فیلم کشوری برای پیرمردها نیست سخن پایانی درباره دیالوگ های ماندگار درباره خدا دیالوگ های ماندگار درباره خدا در هر قالبی که باشند، چه در متون کهن مذهبی، چه در اشعار و سروده ها و چه در فیلم های سینمایی، همواره گنجینه ای ارزشمند از حکمت و معرفت را به مخاطبان خود ارائه می دهند. این دیالوگ ها به ما یادآور می شوند که در جستجوی معنای زندگی و یافتن پاسخ سوالات خود، تنها نیستیم و همواره می توانیم با خالق هستی راز و نیاز کرده و از او یاری و راهنمایی بطلبیم. دیالوگ های ماندگار سینمای جهان درباره خدا گردآوری: بخش هنر و سینمای سرپوش

ویژه سرپوش