حدود دو ماه پیش بود که سازندگان مجموعه کلاه قرمزی اعلام رسمی کردند که بعد از عدم توافق با تلویزیون در روی آنتن فرستادن مجموعه کلاه قرمزی ٩٦ قصد دارند این مجموعه را از طریق شبکه نمایش خانگی توزیع کنند؛ این اتفاق البته در آن روزها رخ نداد.
در جریان کشوقوسهای این ادعا، بهرغم اینکه حسین پارسایی، مدیرکل دفتر نمایش خانگی اعلام کرده بود كه حقوق عروسکهای کلاه قرمزی در سال ٨٨ از طرف شبکه دو به تهیهکننده واگذار شده است، مدیران تلویزیون زیر بار نرفته و عنوان کردند که حقوق عروسکهای کلاه قرمزی متعلق به تلویزیون است؛ و تولیدکنندگان مجموعه نیز با اینکه اظهار داشتند مدارکی را مبنی بر واگذاری حقوق این عروسکها از طرف تلویزیون به تهیهکننده دارند، اما به هر حال نتوانستند در تاریخ موعود کلاه قرمزی را از طریق شبکه نمایش خانگی روانه خانهها کنند.
این داستان با تمام پیچیدگیهایش در حال حاضر دو ماه میشود که ادامه یافته است؛ اما به نظر میرسد کلاف سر در گم این قضیه در حال باز شدن است. درواقع سخنان جدید حسین پارسایی درباره مسائل مختلف مربوط به نمایش خانگی میتواند در روشنشدن سرنوشت پخش کلاه قرمزی ٩٦ موثر افتد. مدیرکل دفتر نمایش خانگی در حالی که قبلا از واگذاری حقوق عروسکهای کلاه قرمزی به تهیهکننده خبر داده بود، در گفتوگوی اخیرش بهصراحت گفته دستور قضائی توزیع این برنامه محبوب را تعلیق کرده است.
پارسایی خبر از پروسهای میدهد که باید طی شود تا سرنوشت این پرونده روشن شود: در حال حاضر بنا به دستور قضائی تا رسیدگی حقوقی، توزیع کلاه قرمزی تعلیق شده است و صدور پروانه نمایش برای کلاه قرمزی تابع شرایط بروکراتیک مابین دو سازمان صداوسیما و امور سینمایی و ابلاغ مجدد قضائی است که در صورت حل اختلاف موارد به شکل مقتضی انجام میشود.
او اظهارنظر قبلی خود درباره واگذاری حقوق عروسکها به تهیهکننده را چنین توجیه میکند: معتقدم مدیریت فرهنگی وظیفه دارد برای میانداری و کمک به حل مشکلاتی از این قبیل و حفظ حرمت هنرمندان و جایگاه عالی نظام، مواردی را به قصد تنویر افکار عمومی بیان کند و البته مصاحبه اینجانب در مورد حقوق عروسکهای کلاه قرمزی با حفظ منافع طرفین صورت گرفت.
این مدیر سازمان سینمایی همچنین در پاسخ به شایعات اخیر مبنی بر کوتاهشدن فیلم ٥٠ کیلو آلبالو برای ورود به شبکه نمایش خانگی و اعلام رسمی اصلاح فیلمهای مادر قلب اتمی و اکسیدان از طرف معاون امور استانهای وزارت ارشاد، سانسور فیلمهای سینمایی در شبکه نمایش خانگی را خیلی طبیعی میداند: این اتفاق خیلی طبیعی است. مدیوم سینما با نمایش خانگی و حتی تلویزیون متفاوت است؛ مسأله حریم خانواده است.
بنابراین نمیتوانیم به شکل فراگیر و عام هر آنچه در سینما اکران میشود، مناسب نمایش خانگی دانست؛ باید در نظر بگیریم چه گروهی در شبکه نمایش خانگی مخاطب هستند. مخاطب در سینما حق انتخاب محض دارد ولی در شبکه نمایش خانگی اعضای یک خانواده در سنین مختلف در کنار هم به تماشای یک اثر مینشینند. بنابراین در شبکه نمایش خانگی بنا به ذوق و سلیقه مخاطبان و البته فراگیری بیشتر و دسترسی آسانتر، این حساسیت و احترام متقابل ضروری است.
- 17
- 5