رشته دامپزشکی
رشته دامپزشکی جزء زیر شاخه گروه علوم تجربی میباشد و پس از رشته پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی این رشته پرطرفدارترین رشته علوم تجربی می باشد. رشته دامپزشکی به شناخت، درمان و پیشگیری بیماری های حیوانات می پردازد؛ البته لازم است این نکته را بیان کنیم که برخلاف تصور خیلی از افراد رشته دامپزشکی صرفا به مباحث مربوط به بیماری های حیوانات نمی پردازد؛ بلکه این رشته به موضوعات مربوط به بیماری های مشترک انسان و دام نیز پرداخته و راهکارهایی را برای کنترل و جلوگیری از این بیماریها می دهد.
جراحی، درمان آسیب های پوستی حیوانات، شناسایی بیماری های حیوانات و ارائه راهکار برای درمان و کنترل بیماری های آن ها، داروشناسی و تجویز دارو برای بیماری های حیوانات نمونه ای از مهارت های دامپزشکان می باشد. در رشته دامپزشکی آناتومی و فیزیولوژی گونه های متنوع حیوانات بررسی می شود؛ از این جهت دامپزشکان میتوانند در مورد امکان پیوند اعضای بدن حیوانات به انسان مثل امکان پیوند استخوان، مفصل قرنیه چشم و غیره تحقیق نمایند و از حیوانات برای درمان بیماری های انسانها استفاده درمانی نمایند. تلقیح و باروری خیلی از حیوانات توسط دامپزشکان مقدور می باشد.
تاریخچه رشته دامپزشکی
می توان علم رشته دامپزشکی را علمی با پیشینه زیاد نامید؛ چراکه انسان های اولیه با اهلی کردن حیوانان، وارد عرصه دامپزشکی و رسیدگی به دامها شدند. در لوح حمورابی نیز برای افرادی که به معالجه دامها مشغول میشوند، جایگاه ویژگی درنظرگرفته شده است. همینطور اسنادی در مورد دامپزشکی از امپراطوری روم، ایران و هند نیز وجود دارد و اولین مدرسه دامپزشکی در فرانسه تأسیس شد.
در ایران نیز تاریخ دامپزشکی به زمان زرتشت برمیگردد و اسنادی در مورد درمان گاو ها و حیوانات آمده است. اولین دانشکده رشته دامپزشکی در ایران در سال ۱۳۱۱ شمسی تأسیس شد و جمعی از دانشجویان برای آموزش دامپزشکی به فرانسه اعزام شدند. درحال حاضر در ایران دانشکده های دامپزشکی در ایران وجود دارد و توجه فراوانی به حوزه دامپزشکی شده است. همینطور بیمارستان های گوناگون دامپزشکی در ایران بوجود آمده است.
مزایای رشته دامپزشکی
در صورتیکه به حیوانات علاقه دارید، رشته دامپزشکی میتواند برای شما مفید و با درآمد خوبی باشد. به علت وجود مرغ داری ها و دامداری های بزرگ در کشور و ضرورت تولید گوشت، این مراکز به دامپزشکان احتیاج دارند. دامپزشکان میتوانند پس از کسب تجربه و سابقه در این مراکز مشغول بکار شوند.
معایب رشته دامپزشکی
یکی از عیب های رشته دامپزشکی، خطر ابتلا به بیماری های مشترک بین حیوانات و انسان است. همینطور معمولاً دامداری ها و مرغداری ها و ... در خارج از شهر قرار دارد و بُعد مسافت بین محل زندگی و محیط کاری زیاد است. یک دامپزشک نمی توان در هر شهری مشغول بکار شود بلکه مهمترین پارامتر اشتغال او وجود دام و حیوان زیاد در یک شهر است. ازاین گذشته، امکان ضرب دیدگی و آسیب دیدن دامپزشک موقع کار با برخی حیوانات وجود دارد.
توانایی های لازم برای تحصیل در رشته دامپزشکی
یک دانشجوی رشته دامپزشکی باید به زیست شناسی علاقمند بوده، به زبان انگلیسی تسلط داشته و قدرت تجزیه و تحلیل بالایی داشته باشد زیرا بیمار او نمی تواند درد خود را بیان کند و دامپزشک باید خود موفق به شناخت بیماری گردد. بی تردید دانشجوی این رشته باید از سلامت جسمانی هم بهره مند باشد ولی قدرت بدنی در همه بخش های دامپزشکی مطرح نیست.
دوره تحصیل کارشناسی رشته دامپزشکی
برای ادامه تحصیل در رشته دامپزشکی دو راه پیش روی داوطلبان و متقاضیان دانشگاه وجود دارد. آنها میتوانند به دو صورت کاردانی و کارشناسی وارد رشته دامپزشکی شوند:
۱- کاردانی رشته دامپزشکی:
مدت زمان کاردانی رشته دامپزشکی دوسال است و دانشجویان کاردانی دامپزشکی پس از دوره کاردانی با شرکت در کنکور یا سوابق تحصیلی میتوانند مدرک لیسانس دامپزشکی، علوم آزمایشگاهی دامپزشکی، بهداشت یار دامپزشکی، تکنسین دامپزشکی و بهداشت مواد غذایی با منشأ دامی را اخذ کنند. چنین افرادی معمولا در دوره دبیرستان در مدرسه های فنی و حرفه ای مشغول به تحصیل بوده اند. آن ها بعد از اخذ مدرک کاردانی دامپزشکی میتوانند در جایگاه تکنیسین دامپزشکی شناخته شوند.
۲- دکتری عمومی رشته دامپزشکی:
داوطلبان کنکور سراسری تجربی پس از گذراندن دوره دبیرستان، با کسب نمره کافی میتوانند وارد مقطع کارشناسی رشته دامپزشکی شوند. دوره کارشناسی رشته دامپزشکی ۶ ساله است و ۱۲ ترم به طول می انجامد. از سال چهارم تحصیلی رشته دامپزشکی، دانشجویان وارد مرحله عملی و کارآموزی می شوند.
درس های رشته دامپزشکی در طول تحصیل
>> دروس پایه رشته دامپزشکی:
دروس پایه رشته دامپزشکی شامل فیزیک پزشکی، بیوشیمی، فیزیولوژی، ژنتیک حیوانی، جانورشناسی عمومی، آمار حیاتی میباشد.
>> دروس اصلی رشته دامپزشکی:
دروس اصلی رشته دامپزشکی شامل اصول همه گیرشناسی، اصول تغذیه دام، تغذیه اختصاصی دام، تغذیه اختصاصی طیور، آسیب شناسی عمومی، آسیب شناسی اختصاصی، باکتری شناسی عمومی، باکتری شناسی اختصاصی و بیماری های باکتریایی، کالبدشناسی پایه، کالبدشناسی مقایسه ای ، انگل شناسی و بیماری های انگلی، قارچ شناسی و بیماری های قارچی، ویروس شناسی و بیماری های ویروسی، ایمن شناسی و سرم شناسی، سم شناسی، فارماکولوژی، ماهی شناسی عمومی، جنین شناسی نظری، اصول انتخاب و تلقیح مصنوعی دام، بهداشت و پرورش دام، بهداشت و پرورش طیور، تکثیر و پرورش ماهی، پرورش و بیماری های زنبور عسل، اصول اصلاح نژاد دام، اصول هوشبری نظری، اصول کالبدگشایی و نمونه برداری، اصول معاینه دام است.
>> دروس تخصصی رشته دامپزشکی:
دروس تخصصی رشته دامپزشکی شامل بیماری های اندام های حرکتی، بیماری های متابولیک دام، بیماری های درونی دام های بزرگ، بیماری های درونی دام های کوچک، بیماری های تولید مثل دام، بیماری های طیور، بیماری های ماهی، بیماری های مشترک انسان و دام، رادیولوژی دامپزشکی، جراحی عمومی دام های بزرگ، جراحی عمومی دام های کوچک، مسمومیت های دام، مامایی دامپزشکی، کلینیکال پاتولوژی، بهداشت و صنایع شیر، کنترل کیفی و بهداشتی مواد غذایی ، صنایع مواد غذایی با منشاء دامی نظری، زبان تخصصی است.
>> دروس بالینی رشته دامپزشکی:
دروس بالینی رشته دامپزشکی شامل عملیات درمانگاهی دام های بزرگ، عملیات درمانگاهی دام های کوچک، عملیات درمانگاهی مامایی، عملیات درمانگاهی طیور، کارآموزی است.
بازار کار و آینده شغلی رشته دامپزشکی
در مورد بازار کار رشته دامپزشکی لازم است بدانید که فارغ التحصیلان رشته دامپزشکی می توانند در مراکز مختلفی من جمله شرکتهای تولید دارو و فرآورده های دامی، شرکتهای تولید مواد غذایی با فرآورده های دامی، سازمان دامپزشکی، مؤسسه تحقیقات و تولید واکسن رازی، واحدهای دامپروری دولتی و خصوصی و آزمایشگاه های تشخیص بیماری های دامی و بیماری های انسانی، شرکت های تولید دارو و فرآورده های دامی، وزارت جهاد کشاورزی، سازمان تحقیقات و ترویج کشاورزی، اشتغال به کارهای درمانی در بخش های طیور، آبزیان، دامهای بزرگ، دریافت مجوز و تأسیس داروخانه دامپزشکی، راه اندازی مـراکـز مشـاوره و دامـداری و طیور، فعالیت در کارخانه های مواد غذایی مثل سوسیس و کالباس سازی و … مشغول بکار شوند. همچنین فارغ التحصیلان رشته دامپزشکی میتوانند برای تأسیس کلینیک دامپزشکی اقدام نمایند و به معالجه حیوانات بیمار بپردازند.
گردآوری: بخش دانشگاه سرپوش
- 18
- 6