این روزها از هر تین‌ایجری بپرسی كه چه فیلم و سریالی می‌بینی لیست امتیازهای سریال‌ها را برایت ردیف می‌کند و از تاریخ ریلیز فیلم‌هایش می‌گوید. اما بعضی از مادرها این‌طور نیستند. آنها شاخص‌ترین درامی که دیده‌اند لحظه‌ای بود که بازیگر در سریال شاید برای شما هم اتفاق بیفتد نگاهی به دست‌های پیر پدربزرگش می‌کند، متحول می‌شود و به قتل‌های زنجیره‌ای اعتراف می‌کند. از آن طرف هرچه از بدساخت بودن سریال برای مادر بگویی به تو می‌گویند که چقدر سنگ دلی و از احساسات هیچ نمی‌فهمی.
اي بعضی از مادران! کاری به سلیقه ندارم که فیلم‌های اصغر فرهادی را حوصله‌سربر می‌دانید ولی به عنوان جایگزین، فیلم هندی را انتخاب نکنید. در همه این فیلم‌ها پسر عاشق با موز دشمن‌هایش را می‌کشد. وقتی به موز دیگر احتیاج نداشت آن را می‌خورد و به دنبال عشقش می‌گردد. درست است که سلیقه هرکس محترم است ولی وقتی سر سفره غذا همه مجبوریم فیلمی ببینیم که در آن پدر می‌گوید «دیگه مزاحم دختر من نشو». و از آن طرف پسر می‌گوید: «ولی من عاشقشم».
و اشتهای‌مان را کور می‌کند دیگر قابل تحمل نیست. در این فیلم‌های هندی سپس یک ربع نمایش حرکات موزون پسر عاشق را می‌بینیم. پسر عاشق این کارها را می‌کند تا نشان دهد اگر دخترشان را ندهند تا صبح مخ پدر را می‌خورد. وقتی یک فیلم را برای مادرها می‌گذاری و از آن تعریف می‌کنی، چند دقیقه بعد می‌گویند بیا ببینم این چیه گذاشتی برام! هرچقدر هم كه به خودت فشار می‌آوری اصلا این فیلم کودک و نوجوان است و نباید سکانس نامناسبی داشته باشد، می‌فهمی مادر بسیار ناراحت شده که در این فیلم پدر و مادر جلوی فرزند با هم دعوا کردند و فیلم را غیر اخلاقی می‌داند.
بعضی از پدرها تلویزیون را شبکه‌های خبری می‌دانند که به اشتباه چند کانال دیگر هم دارد. ولی بین زمان‌های پخش خبر باید زمان‌شان را پر کنند. همین می‌شود که مجبور می‌شوند پای فیلم و سریال بنشینند.
باباها معدود افراد کره زمین هستند که بدون دیدن فیلم می‌توانند اسپویلش کنند. هنوز فیلم شروع نشده می‌گویند: «این فیلمه آخه؟ معلومه دیگه این طرف قاتله.» می‌گویم «پدر من این تبلیغات قبل فیلمه» اما همچنان حرف خودشان را می‌زنند و می‌گویند یک روز به حرفم می‌رسی.
البته باید به این هم توجه کرد که اصلا به ما چه که والدین چه سلیقه‌ای در فیلم و سریال دارند و به تاریخ ریلیز فیلم‌های خودمان برسیم.
بهراد معینی
- 10
- 1
