کربوکسی تراپی چیست؟
واژه کربوکسی در حقیقت همان نام علمی گاز کربن دی اکسید است که در این روش پزشکی با استفاده از کربن دی اکسید به درمان مشکلات فرد کمک می شود. درحقیقت کربوکسی تراپی نوعی مزوتراپی محسوب می شود که به جای تزریق مایعات مزوتراپی از گاز کربن دی اکسید استفاده می شود، همین دمیده شدن کربن دی اکسید مانند مزوتراپی در لایه مزودرم یا شایدم هم عمیق تر؛ در لایه زیرپوستی اثر می گذارد.
کربوکسی تراپی توسط سازمان غذا و دارو آمریکا تایید شده است، تاریخچه آن به ۷۰ سال پیش بازمی گردد. برای اولین بار فرانسه از کربوکسی تراپی برای گرفتگی عروق استفاده کرد اما در ایتالیا از سال ۲۰۰۰ برای زیبایی استفاده می شد، در حال حاضر کربوکسی تراپی به شکل گسترده ای با هدف زیبایی در کشورهای آمریکای شمالی و جنوبی همچنین اروپا رواج دارد.
در طول درمان از یک گاز استریل پزشکی دی اکسید کربن روی پوست یا بافت چربی استفاده می شود، در نتیجه این موضوع نشانه های کمبود اکسیژن به مغز ارسال می شوند و ارگان در عرض چند دقیقه کربن دی اکسید را با اکسیژن تعویض می کند. نتیجه درمان با استفاده از کربوکسی تراپی شبیه به اکسیژن پرفشار خواهد بود، اما در کربوکسی تراپی اکسیژن در پوست با غلظت بالا تنها زمانی که داخل آن است وجود دارد.
نحوه انجام کربوکسی تراپی:
مکانیسم بدن انسان به گونه تنظیم شده است که به شکل طبیعی کربن دی اکسید توسط سلول های بدن ما به عنوان محصول متابولسیم تولید شده و وارد جریان خون می شود، از طریق جریان خون وارد ریه ها شده و میزان کربن دی اکسید اضافی بدن را دفع می کند.
پس می توان گفت کربن دی اکسید یک گاز غیر سمی می باشد، حتی اگر به صورت مستقیم هم وارد رگ ها شود نمی تواند منجر به آمبولی شود و به راحتی دفع خواهد شد. در کربوکسی تراپی از این تکنیک استفاده می شود و با تزریق این ماده تعادل را برهم می زنند تا جریان خون زیر پوست افزایش پیدا کند. همین موضوع مویرگ های جدید را افزایش داده و کلاژن و الاستین سازی را در پوست زیاد می کند.
از طریق همین عوامل جوانسازی در پوست صورت خواهد گرفت. این فرآیند با استفاده از دستگاه های مخصوص و کنترل محدود فشار و مقدار گاز که در طول درمان انجام می شود. دستگاه مورد نظر یک مخزن گاز کربن دی اکسید دارد که توسط بخش الکترونیک خروجی دستگاه تنظیم می شود.
سرعت و میزان گاز خروجی با توجه به محل درمان توسط پزشک تنظیم می شود. گاز کربن دی اکسید هم از طریق یک سوزن نازک به پوست تزریق می شود، سپس همین گاز پوست را تحریک کرده و محصولات اکسیژنی بافت ها را ایجاد می کند، از طرفی با تنظیم متابولیسم زیر پوست آن را بهبود می دهد.
مکانیزم اثر کربوکسی تراپی:
بعد از رسیدن به ۳۰ سالگی ۲۵ درصد و تا ۴۰ سالگی ۵۰ درصد از اکسیژن پوست کاهش پیدا می کند، بدن به صورت طبیعی اکسیژن را از طریق تنفس به دست می آورد. اما عواملی از قبیل آلودگی میزان اکسیژن را کاهش می دهد، پس در ابتدا بدن اکسیژن اندام های اصلی را مصرف می کند اما در نهایت به سراغ اکسیژن موجود در پوست می رود.
در صورتی که اکسیژن کافی به پوست نرسد این اندام در برابر پیری، جوش و آکنه، قرمزی، تحریک و لکههای پیری آسیب پذیر خواهد شد. در کربوکسی تراپی کربن دی اکسید را دقیقا زیر سطح پوست تزریق می کنند، بدن افزایش این ماده را برابر با کمبود اکسیژن تلقی می کند در نتیجه جریان خون و عوامل رشدی به این کمبود واکنش می دهند، موجی از اکسیژن همراه با مواد مغذی به سمت ناحیه تحت درمان فرستاده می شود، در نهایت گردش خون بهبود پیدا می کنند، سلول ها ترمیم می شوند، مشکل احتباس آب درمان شده و... اما مهمترین مزیت تزریق کربن دی اکسید افزایش جریان خون به پوست و در پی آن تحریک کلاژن سازی است، درنتیجه کلاژن سازی چین و چروکها و سیاهی دور چشم کمتر خواهد شد.
در صورتی که هدف از کربوکسی تراپی لاغری موضعی باشد مانند از بین رفتن غبغب؛ حجم زیادی از گاز گرم شده و به شکل عمقی در چربی موجود تزریق می شود؛ در نتیجه این اقدام سلول های چربی متلاشی می شوند و رگ های جدید برای جوانسازی ناحیه شکل می گیرند.
به طور علمی تر ۲ عامل بعد از تزریق C02 در بدن می افتد:
گشادشدن رگ و افزایش جریان خون:
بعد از ورود کربن دی اکسید به بافت مورد نظر هموگلبین به دلیل تمایل بیشتر به دی اکسید کربن، اکسیژن را آزاد کرده و به این مولکول وصل می شود. این رویداد تراکم اکسیژن را افزایش می دهد و جریان خون را افزایش می دهد، مویرگ های جدید ساخته می شود و تولید و بازسازی تارهای کلاژن و الاستین در همان محل افزایش می یابند.
تجزیه چربی انباشته شده:
در محلی که گاز کربن دی اکسید تزریق می شود رگ های کوچک خونی ساخته می شوند در نتیجه غلظت اکسیژن افزایش پیدا می کند که می تواند چربی های ذخیره شده ناشی از اکسیده شدن را تجزیه کند. از طرفی فشار بافتی بعد از حضور C02 سلسله فعالیت هایی را به صورت آبشاری ایجاد می کند که نتیجه آنها تجزیه چربی خواهد بود.
کاندیدای مناسب کربوکسی تراپی:
با توجه به اینکه کربوکسی تراپی تهاجمی نیست عوارض خاصی را به دنبال ندارد و انجام آن برای گروه زیادی از افراد بدون مانع است، اما اگر داروی خاصی مصرف می کنید بهتر است پیش از انجام کربوکسی تراپی با پزشک خود مشورت داشته باشید.
کاربردهای کربوکسی تراپی:
در پزشکی از کربوکسی تراپی استفاده های زیادی می شود، در درمان های زیبایی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- رفع تیرگی و چروکهای دور چشم
- جوانسازی بخشهای مختلف بدن مانند گردن، دلکته و پشت دست
- کاهش سلولیت و چربیهای موضعی
- درمان استرچ مارک یا ترکهای پوستی ناشی از حاملگی یا چاقی
- بهبود نتایج لیپوساکشن
- بهبود انعطاف پذیری و درمان شل شدگی و افتادگی پوست
- رفع آثار پیر پوستی و جوانسازی پوست
- برطرف کردن جای زخم و آثار آکنه
- موثر در درمان ریزش مو
- برطرف کردن چین و چروکهای صورت
- کربوکسی تراپی را میتوان در بخشهای مختلف بدن شامل پلکها، صورت، گردن، دستها، شکم، باسن و پاها استفاده کرد.
کربوکسی تراپی دور چشم:
یکی از تاثیرگذار ترین موارد بر زیبایی قطعا شفافیت دور چشم ها است. گودی و تیرگی دور چشم می تواند نشاط صورت را از بین ببرد، این مسئه خیلی به پیری مربوط نیست و افراد زیادی با آن درگیر هستند. از کربوکسی تراپی برای رفع گودی و تیرگی زیرچشم بسیار استفاده می شود.
درصورتی که نگران عوارض ناشی از این فرآیند در زیر چشم هستید باید اشاره کنیم عوارض چندانی نخواهد داشت و سلامتی را تهدید نمی کند.
کربوکسی تراپی جای جوش:
همانطور که اشاره شد از کربوکسی تراپی می توان برای از بین بردن جای جوش استفاده کرد، آکنه، جای زخم و جای جوش با استفاده از کربوکسی تراپی از بین می روند. این فرآیند یک روش بدون عارضه و مطمئن خواهد بود. برای افزایش نتیجه این موضوع می توانید روش های دیگری را هم در کنار کربوکسی تراپی استفاده کنید.
کربوکسی تراپی صورت برای رفع اثرات پیری:
بدون شک یکی از مهمترین عوامل در زیبایی انسان صورت او است. پیری صورت گاهی زودتر از سن شما اتفاق می افتد که نتیجه به بی توجهی به پوست است. قرار گرفتن در معرض نور آفتاب، سرما و محیط های خشن؛ ظهور لک و چین و چروک در پوست را به همراه خواهد داشت. با استفاده از کربوکسی تراپی می توان لک صورت، چین و چروک های اطراف چشم ، چروک اطراف لب ها و دهان را تحت درمان قرار داد.
کربوکسی تراپی واژن:
از آنجایی که کربوکسی تراپی منجر به جوانسازی پوست می شود برای سایر اندام های بدن غیر از صورت هم کاربرد دارد، برای مثال از این روش برای جوانسازی واژن استفاده می شود که درخواست بسیاری از بانوان می باشد، زیباسازی این ناحیه علاوه بر افزایش اعتماد به نفس، کیفیت رابطه جنسی را نیز افزایش می دهد.
کربوکسی تراپی شکم:
کربوکسی تراپی برای شکم و پهلوها به جهت چند منظور استفاده می شود برای مثال؛ کاهش چربی زیر پوستی و درمان آستریا و ترک های پوستی تعدادی از این موارد هستند. برای بسیاری از خانم هایی که اخیرا حامله بوده اند این روش بسیار مناسب است زیرا می تواند ترک پوستی در بارداری را از بین ببرد، اما باید توجه داشت عمر این ترک ها در نتیجه حاصل بسیار تاثیرگذار خواهد بود.
برخی اعتقاد دارند این روش برای لاغری چندان موثر نخواهد بود پس روش های دیگری را پیشنهاد می دهند.
کربوکسی تراپی مو:
کربوکسی تراپی تا حد زیادی از ریزش موها جلوگیری می کند، اما باید توجه داشت و تحریک فولیکوها مو برای رشد دوباره مو بسته به میزان پیشرفت ریزش مو می باشد. با این وجود بیشترین کاربرد را برای متوقف کردن ریزش مو یا حداقل کند کردن آن دارد. استفاده از این روش در کیلینیک های درمانی بسیاری دیده می شود اما باید به مکانی کاملا قابل اعتماد مراجعه کرد.
مزایای کربوکسی تراپی چیست؟
بدون شک یکی از کاربردی ترین و نتیجه بخش ترین روش های درمانی کربوکسی تراپی است که در زمینه های مختلفی استفاده می شد. از مزایای استفاده از کربوکسی تراپی می توان به بدون درد و عارضه بودن آن اشاره کرد، از طرفی هزینه نسبتا کم، بهبود بافت پوست، اثربخشی فوری آن بسیار مورد توجه است.
کربوکسی تراپی به چه افرادی توصیه نمی شود؟
همانطور که اشاره شد بیشتر مردم می توانند این روش درمانی را امتحان کنند اما استثناء هم وجود دارد، برخی از گروه هایی که نمی توانند این روش درمانی استفاده کنند در ادامه آورده شده است:
- بیماران مبتلا به سرطان
- افرادی که پس از جراحی خون فعال در محل زخم دارند
- اشخاصی که تحت دیالیز می باشند
- افراد مبتلا به کم خونی شدید
- بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی
- بانوان باردار
- اشخاصی که تحت درمان شیمی درمانی اند
- بیماران مبتلا به آب سیاه یا گلوکوم
- اشخاصی که صرع دارند
- بیماران مبتلا به بیماری مغزی
- بیماران مبتلا به صرع
عوارض کربوکسی تراپی چیست؟
کربوکسی تراپی روش تقریبا بدون درد است اما ممکن است برخی افراد همزمان با آزاد شدن گاز در بافت ها کمی احساس درد، فشار یا سوزش را تنها حین انجام کربوکسی تراپی داشته باشند، البته این سوزش بلافاصله بعد از فرآیند به اتمام خواهد رسید و نیازی به مصرف هیچ داروی مسکنی وجود ندارد.
همین دلیل موجب می شود که پزشکان متخصص قبل از انجام فرآیند و جلسات درمانی استفاده از بی حسی های موضعی را توصیه کنند.
گردآوری: بخش مراقبت و زیبایی سرپوش
- 13
- 1