درمان ایدز رایگان است

افرادی که احتمال می‌دهند به بیماری ایدز مبتلا هستند اگر به مراکز درمانی مراجعه کنند و بیماری ایدز درباره آنها تشخیص داده شود، از نظر درمانی و بهداشتی به مشکل نمی‌‌خورند، چرا که داروها و آزمایشات بیماری ایدز رایگان است و حتی کلینیک‌هایی در سراسر ایران وجود دارند که تمام پزشکان آنها آموزش دیده‌اند.

بنابراین وقتی مبتلایان ایدز درمان می‌شوند به زندگی عادی برمی‌گردند و مشکلی برای آنها پیش نمی‌آید. مهم این است که افراد مبتلا به کلینیک‌ها مراجعه کرده و تحت درمان قرار گیرند. حدود ۱۶۰ درمانگاه فعال در سراسر ایران ویژه رسیدگی به بیماران ایدز وجود دارد که خدمات درمانی ارائه می‌دهند.

بیمه بیماران ایدز

برای بیمه بیماران مبتلا به ایدز امیدواریم که اتفاقات خوبی بیفتد. برخی زنان مبتلا به ایدز به علت فوت همسر احتیاج به کمک اقتصادی و اجتماعی دارند، ولی هنوز برخی ارگان‌ها در این راستا کاری انجام نمی‌دهند. با وجود این، وزارت بهداشت از ابتدا وظیفه خود را به خوبی در حوزه درمانی و مراقب پزشکی انجام داد.

با تمام این اقدامات بیماران ایدز نیازمند حمایت بیشتری هستند که باید در دستور کار دولت قرار گیرد. البته در این میان باید به بیمه پزشکان و پرستاران نیز اشاره کرد، چرا که در همه جای دنیا پزشکان و پرستاران بیمه هستند و اگر به دلیل شغل خود به بیماری مبتلا شوند، از آنها حمایت می‌شود، در حالی که هیچ‌کدام از پرستاران و پزشکان در کشور ما بیمه درستی در این زمینه ندارند و اگر هنگام جراحی مبتلا به ایدز شوند، کسی به آنها رسیدگی نمی‌کند.

از این رو ممکن است برخی پزشکان از پذیرش بیماران مبتلا به ایدز امتناع کنند و به این بیماران خدمات ارائه ندهند. در واقع یکی از مشکلات عمده مبتلایان به ایدز خدمات درمانی دندان است که معمولا دندانپزشکان در این زمینه کم کاری می‌کنند که البته باید این نقایص از طریق پوشش بیمه‌ای برطرف شود.

از سوی دیگر، میزان آگاهی درباره بیماری ایدز، حتی در گروه پزشکی و تخصصی بالا نیست. در حال حاضر بعضی از بیمارستان‌‌ها و پزشکان، جراحی بیماران مبتلا به ایدز را قبول می‌‌کنند، ولی هنوز همگانی نیست. پزشک فقط باید مراقب باشد که سوزن در دستش فرو نرود، وقتی آگاهی آن‌چنان کامل نبوده که نگرش آنها به این قضیه مثبت باشد، بسیاری از افراد ممکن است از مراقبت آنها سرباز زنند. در عین حال بخشنامه‌ای نیز در این مورد وجود دارد که پزشک نمی‌تواند این کار را انجام دهد.

افزایش بیماری ایدز با ناآگاهی

البته باید بگویم که از نظر درمانی و بهداشتی کاستی‌ای در حوزه بیماری ایدز وجود ندارد، اما مشکل عمده ناآگاهی است، به گونه‌ای که تعداد مبتلایان رو به افزایش است و عمده راه انتقال از طریق رابطه جنسی است، چون جوانان در این زمینه اطلاعی ندارند.

از سوی دیگر، رادیو و تلویزیون هم در این زمینه آن‌چنان که باید و شاید اطلاع‌رسانی نمی‌کنند و حتی وزارت آموزش و پرورش هم درباره آسیب‌های اجتماعی به جوانان آموزش نمی‌دهد. تنها مسئولان به مصاحبه کردن بسنده می‌کنند. باید ارگان‌های دیگر نیز در این راستا همکاری کنند و موجب آگاهی بخشی باشند. این در حالی است که آموزش، مشاوره و درمان کاملا رایگان است، ولی عده‌ای هنوز از آن بی خبرند.

در واقع آگاهی جامعه کافی نیست. بنده به خیلی از کشورهای غربی سفر کرده ام. این کشورها دائما از ایدز در رادیو و تلویزیون حرف می‌زنند، اما در ایران چند سال یک دفعه سریالی با این مضمون درست می‌کنند؛ در واقع خلأ اصلی این موارد است. همان‌طور که عنوان شد وزارت بهداشت تا جایی که توانسته مشکل درمانی و بهداشتی بیماری ایدز را برطرف کرده است، اما مشکل اصلی مبتلایان، اجتماعی است.

باید متولیان امر با هم هماهنگ باشند تا بتوانند شرایط بیماران ایدز را بهبود ببخشند. از سوی دیگر، ما بارها و بارها از ارگان‌های دیگر تقاضای همکاری داشته ایم، اما انگار نمی‌‌خواهند در این زمینه فعالیت انجام دهند. برخی سیاستگذاران ما می‌خواهند مساله مهم ایدز را انکار کنند.

برنامه استراتژیک ایدز هر چهار سال یک بار نوشته می‌شود، دولت تصویب می‌کند، به امضای ریاست‌جمهوری می‌رسد، اما اجرا نمی‌شود. اکنون سرعت ایدز از عدم آگاهی و نگرش منفی مدیران بیشتر است و ما نسبت به شتاب ایدز از تحقق برنامه جا مانده‌ایم. بنابراین نباید وقت را از دست بدهیم و باید هر چه زودتر با بیماری ایدز همگام شویم.

انگ زدن ممنوع

در ابتدا باید با اطلاع‌رسانی از بیماری ایدز پیشگیری کنیم، اما بعد از آن عمده‌ترین مساله مبتلایان ایدز انگ جامعه است. آنها همواره از قضاوت‌های دیگران اذیت می‌شوند، حتی برخی مبتلایان بیماری خود را از نزدیکان درجه یک پنهان می‌کنند، چون برچسب می‌خورند. آنها حق زندگی دارند و نمی‌خواهند این حق را از خود بگیرند.

از سوی دیگر، برخی کارفرمایان هم به محض اطلاع از بیماری فرد مبتلا او را از کار بیکار می‌کنند، در حالی که این بیماری اصلا مسری نیست. باید به شهروندان آگاهی دهیم تا بیماران ایدز راحت زندگی کنند. این در حالی است که بیماری ایدز کشنده نیست و بنده بیماری دارم که حدود ۲۰ سالی است که مبتلا به ایدز است و اکنون دکترای داروسازی دارد.

آنها هم مانند عموم جامعه زندگی می‌کنند. فقط باید از نظر اجتماعی شرایطشان بهتر شود، چرا که هنوز برخی مردم از مبتلایان به ایدز می‌ترسند. باید این بیماران را بپذیریم و با آنها همکار شویم. در واقع مساله مبتلایان رسیدگی و درمان نیست. اگر تعدادی از آنها هم مشکل معیشتی دارند به این علت است که بیکارند. در پایان دوباره تاکید می‌کنم خدمات درمانی به بیماران ایدز قابل ارائه است؛ فقط کافی است که آنها به کلینیک‌های مرتبط مراجعه کنند، چرا که روند بیماری رو به توسعه است و ما از همگام بودن با بیماری عقب مانده‌ایم.

این در حالی است که باید ۹۰‌درصد بیماران را تشخیص دهیم، اما تاکنون فقط یک سوم آنها را تشخیص داده‌ایم. از سوی دیگر، ۹۰‌درصد از بیماران باید تحت درمان باشد و در ۹۰‌درصد بیماران باید ویروس منفی شده باشد، چرا که درمان یکی از راه‌های پیشگیری است و باعث می‌شود که انتقال بیماری کمتر صورت بگیرد.

بنابراین باید افرادی که احتمال می‌دهند به ویروس ایدز مبتلا شده اند به مراکز درمانی مراجعه کنند، چون ما نمی‌توانیم به خانه مردم مراجعه کنیم و آنها را به کلینیک ببریم. بنابراین رسانه باید برای اطلاع‌رسانی و آگاهی جامعه بیشتر از پیش تلاش کند.

مینو محرز -رئیس مرکز تحقیقات ایدز