این گیاه خاصیت غذایی بالایی دارد و غنی از ترکیبات آنتی اکسیدان است. این گیاه حاوی انواع ویتامین های A،C، E،B، املاح منگنز، منیزیوم، مس، آهن، کلسیم، پتاسیم، روی، فسفر، سلنیم، اسیدهای چرب و امگا ۳ است. به تازگی ترکیبات جدیدی به نام روبیس کولین در اسفناج گزارش شده که منبع فولیک اسید یا ویتامین B9 است.اسفناج منبعی سرشار از آهن است.
انجمن کشاورزی آمریکا نشان داده است که در ۱۸۰ گرم اسفناج پخته ۴۳/۶ میلی گرم آهن وجود دارد درحالی که یک همبرگر آماده، حداکثر حاوی ۴۲/۴ میلی گرم آهن است.نکته حائز اهمیت این است که ارزش غذایی آهن به جذب آن است. آهن به دو صورت وارد بدن میشود:آهن قابل جذب و آهن غیر قابل جذب. در صورتی که منابع آهن همراه ویتامین C یا فیبر و الیاف گیاهی مصرف شود، جذب آن افزایش می یابد.از آن جاکه اسفناج حاوی مقدار زیادی اگزالات است، با آهن تولید اگزالات آهن می کند و باعث جلوگیری از جذب آهن در بدن می شود.
حتی در مطالعاتی نشان داده شده است که مقدار زیاد اگزالات حتی آهن بدن را کاهش می دهد.همچنین میزان اگزالات زیاد می تواند باعث ایجاد سنگ کلیه شود. این اگزالات با کلسیم موجود در اسفناج نیز تولید اگزالات کلسیم می کند و باعث کاهش جذب کلسیم می شود. با وجود بالا بودن درصد کلسیم این گیاه، بدن حدود ۵ درصد آن را می تواند جذب کند.اسفناج نباید به کودکان زیر چهار ماه داده شود، همچنین نگهداری طولانی مدت آن، چه به صورت تازه و چه به صورت پخته باعث تبدیل نیترات های موجود در آن به نیتریت می شود که مضر است.
- 9
- 1