رضا جعفری سدهی روز ششنبه در گفتگو با ایرنا گفت:در چنین شرایطی، انجام گفت وگوی حمایتی و پذیرنده می تواند به افزایش قدرت درک و تحلیل موضوع، تقویت توان سازگاری و پذیرش واقعیت موجود به کودکان کمک کند.
وی، پرسیدن سؤال باز از کودک و گوش دادن فعال به آنها، صادق بودن با کودک، نشان دادن اینکه چطور میتوان از خود و دوستانشان حمایت و مراقبت کرد، اطمینان دهی مجدد به کودک، جستجو و دنبال کردن حامیان و فعالین سلامتی، پرداختن و توجه به سلامتی خود و گفت وگوی نزدیک و باتوجه و علاقه به کودک را از مهمترین اصول انجام یک گفتگوی سازنده بین والدین و فرزندان برشمرد.
این کارشناس بهزیستی درباره« پرسیدن یک سوال باز از کودک و گوش دادن فعال به آنها» اذعان کرد:به عنوان نخستین گام، شروع صحبت میتواند از طریق دعوت از کودک جهت گفتگو و طرح مشکلات برای فهمیدن میزان فهم اولیه فرزند از بیماری و امادگی او برای پذیرش راهنمایی بعدی شروع شود. ذکر این نکته ضروری است درصورتی که سن کودک پایین است و تابحال نیز چیزی درباره شیوع پدیده نشنیده باشد ضرورتی به طرح موضوع نیست و گفتن مواردی مانند رعایت اصول اولیه بهداشتی بدون ایجاد ترس در ذهن کودک کافی است.
جعفری سدهی خاطر نشان کرد:مهمترین اقدامی که والدین می توانند انجام دهند این است که کودک را مطمئن سازند که محیط زندگی آنها مکانی امن است و اینکه به فرزند خود اجازه دهند که به صورت آزادانه و درفضایی فارغ از ترس صحبت کند.
وی افزود :استفاده از ابزارهایی مانند نقاشی، قصه گویی و سایر فعالیت ها ، ممکن است به ایجاد یک گفتگوی باز کمک کند علاوه بر آن داشتن جدول زمانی روزانه که نحوه صرف زمان را طبق برنامه دقیق در قالب فعالیت هایی مانند بازي، ارتباط با دوستان از طریق تلفن و فضای مجازی با نظارت والدین، کمک به تهیه ناهار و شام و سایر فعالیتها می تواند به پیشبرد این هدف کمک کند.
این جامعه شناس ذکر کرد:مهم تر از همه باید از کوچک سازی دغدغه های ذهنی کودک و بی توجهی به نگرانی ها و دلواپسی های کودک اجتناب شود. احساس ترس و هراس کودک باید پذیرفته شود. همچنين باید به کودک اطمینان داده شود که آنها هر وقت که دوست داشته باشند میتوانند با والدین خود صحبت کنند.
با فرزندتان صادق و رو راست باشید
وی بیان کرد:مطابق با اصل صادق و روراست بودن با فرزندان، والدین باید حقایق را به شیوه صادقانه و دوستانه به فرزندان خود توضیح دهند زیرا کودکان حق دارند اطلاعات درستی درباره چیزی که در اطراف آنها می گذرد، داشته باشند. بزرگسالان مسئولیتی برای حفظ امنیت و سلامتی کودکان در مقابل فشارها دارند.
جعفری سدهی افزود:استفاده از زبان متناسب با سن کودک، توجه به واکنش ها و حساسیت داشتن به سطح استرس و نگرانی کودک مهم تلقی می شود. اگر والدین نتوانند به سوالات فرزندان پاسخ درست و منطقی بدهند نباید متوسل به حدس و گمان شوند بلکه باید از آن به عنوان فرصتی برای جستجو و پاسخ به سوالات مطرح شده با همکاري یکدیگر استفاده کنند.
وی اضافه کرد:یکی از بهترین راهها برای حفظ امنیت و سلامتی کودک در مقابل کرونا و سایر بیماری ها ، شستن مرتب دستها است. برای این کار نیازی به داشتن یک گفت و گوی ترسناک نیست. علاوه بر این والدین میتوانند در مورد نحوه عطسه کردن محافظت شده و نزدیک نشدن به افرادی که نشانه های بیماری را دارند توضیحات روشن و دقیقی ارایه دهند.
اطمینان دهی مجدد به کودک
این جامعه شناس ذکر کرد:هنگامیکه کودک در حال تماشای تصاویر دلخراش و ترسناک از صفحه تلویزیون یا سایر رسانه ها درباره کرونا است، شاید این احساس را پیدا کند که این بیماری، بحرانی فراگیر و همه جایی است زیرا کودکان قادر نیستند تمایزی بین تصاویر روی صفحه نمایش و واقعیت شخصی خود قایل شوند و ممکن است باور کنند که آنها در معرض یک خطر قریب الوقوع هستند.
جعفری سدهی خاطر نشان کرد:در چنین شرایطی والدین میتوانند به فرزندان خود کمک کنند تا فرصتی برای سازگاری با استرس ها را از طریق بازیها و تکنیکهای آرام سازی ، انجام فعالیتهای روزمره بصورت منظم قبل از رفتن به تخت خواب داشته باشند. این حمایت ها می تواند به خلق یک انسان جدید در یک محیط نو منجر شود.
وی افزود :شیوه دیگر حمایت، به خصوص در مناطقی که بیماری در حال شیوع هست، یادآوری این نکته است که احتمال اینکه کودکان به کرونا مبتلا شوند کم هست و اینکه اکثر افرادی که ویروس کرونا دارند بیمار نمی شوند و نیاز به بستری پیدا نمی کنند.
جعفری سدهی گفت:همچنين باید به کودک اطمینان داد که آن ها همه تلاش و توان خود را برای ایمن نگه داشتن خانواده بکار می برند. والدین باید به فرزندان توضیح دهند که اگر آن ها بیمار شدند باید برای حفظ ایمنی و سلامتی خود در خانه یا بیمارستان بمانند. والدین باید به فرزندان خود اطمینان دهند که هرچند ماندن در خانه سخت و دشوار است اما پیروی از قوانین به ایمنی همه افراد کمک می کند.
جستجو و دنبال کردن حامیان و فعالین سلامتی
این کارشناس بهزیستی بیان کرد:مهم است که کودکان بدانند افرادی در حال کمک به دیگران به صورت سخاوتمندانه و مهربانانه هستند. برای این منظور، والدین باید قصه هایی از فعااین سلامت اعم از داشنمندان، افراد جوان و همه کسانی را که برای توقف شیوع و ایجاد جامعه سالم تلاش می کنند به اشتراک بگذارند.
جعفری سدهی افزود:والدین زمانی می توانند از فرزندان خود در مقابل کرونا حمایت کنند که خود افرادی منعطف و سازگار باشند. معمولا کودکان ارزیابی دقیق از والدین خود دارند و آنها را به خوبی می شناسند. کودکان معمولا به واکنش والدین در برابر رویداد و اخبار مربوط به آن توجه می کنند بدین ترتیب پاسخ و تسلط بزرگسالان به مهارت های سازگارانه به کودکان کمک می کند که دریابند والدین آن ها آرام هستند و اوضاع در کنترل آنها است.
وی خاطر نشان کرد :اگر والدین نگران و مضطرب هستند، باید زمانی را به خودشان اختصاص دهند و با سایر اعضای خانواده، دوستان و افراد معتمد ارتباط برقرار کنند و زمانی را برای انجام دادن کارهایی که به آرامش و تجدید انرژی آنها کمک می کند اختصاص دهند.
گفت وگوی نزدیک و با علاقه با کودک
این جامعه شناس و کارشناس بهزیستی بیان کرد:یکی از اصول مهم برای کاهش استرس در کودکان این است که اطمینان یابند، والدینشان اصلاً آن ها را در شرایط سخت و دشوار رها نمی کنند. والدین می توانند همانگونه که صحبتشان با کودک در حال اتمام است سعی کنند سطح اضطراب کودک را از طریق دیدن زبان بدن، تن صدا و نحوه تنفس کودک ارزیابی کنند.
جعفری سدهی خاطر نشان کرد:آگاهی و مهارت والدین به اصول مطرح شده فوق می تواند گامی مهم جهت درک منطقی و اصولی نیازها و چالش های ذهنی کودکان در وضعیت شیوع بیماری، تقویت عوامل محافظت کننده و درنهایت ارتقای سلامت روانی در آنها بیانجامد.
- 13
- 2
