مطالعه ی جدیدی نشان می دهد منحنی معروف گریه ی نوزاد که نتیجه ی مطالعه ای قدیمی در آمریکا است، الگوی گریه ی نوزادان را به درستی نمایش نمی دهد.
اگر فرزندتان به تازگی به دنیا آمده و از شدت بی خوابی به جستجو در گوگل (Google) مشغول شده اید تا دریابید عضو جدید خانواده چه زمانی دست از گریه های طولانی مدت میکشد، پاسخی که در گوگل پیدا می کنید امکان دارد برای شما آرامش بخش باشد. بسیاری از لینک های برتر در صفحه ی نتایج گوگل شما را به مطالعه ای قدیمی هدایت می کنند که می گوید گریه ی نوزادان در سن حدوداً ۶ هفتگی به اوج میرسد، سپس به شدت کاهش می یابد و پس از سه ماه در سطحی پائین تثبیت می شود.
والدین امکان دارد پس از دیدن آنچه که «منحنی گریه ی نوزاد» نام دارد انتظار داشته باشند فرزندشان پس از گذر از سن ۶ هفتگی بسیار کم تر از قبل گریه کند؛ با‌این وجود مطالعه ی جدیدی در کشور دانمارک براساس داده هایی که از والدین در ۱۷ کشور مختلف جمع آوری شده، الگوی منحنی گریه ی نوزاد را زیر سؤال می برد.
کریستین پارسونز، دانشیار بخش پزشکی بالینی در دانشگاه آرهوس (دومین دانشگاه بزرگ دانمارک) می گوید: «ما دو مدل عددی خلق کرده ایم که به شکلی منطقی داده هایی را که دردسترس هستند نشان می دهند. در هیچ یک از این دو مدل کاهش شدید گریه ی نوزادان پس از گذر پنج هفته دیده نمی شود، ولی چنین ادعایی را در نمودارهایی که به والدین نشان داده میشوند می بینیم. داده های موجود حاکی از آن است که حتی پس از گذر ۶ ماه از تولد، گریه کردن همچنان بخش مهمی از خصلت رفتاری نوزاد را تشکیل می دهد.»
به گزارش ساینس تک دیلی پژوهشگران داده های مربوط به ۵۷ مقاله ی پزشکی را از سراسر دنیا گردآوری کرده اند. در این مقاله ها والدین با رضایت خودشان داده های مربوط به گریه ی روزانه ی نوزادانشان را ثبت کردند. الگوی نرمال گریه ی نوزاد یا همان منحنی گریه که والدین در اغلب مواقع به آن اشاره می کنند بر پایه ی مطالعه ای که سال ۱۹۶۲ در آمریکا انجام شد طراحی شده است. آن مطالعه صرفاً روی ۱۲ هفته ی اول از زندگی نوزادان متمرکز بود.
آرنو کوئنتین ورمیلت، نویسنده ی اصلی مطالعه ی جدید می گوید:« به طور معمول این نمودار به افرادی که به تازگی صاحب فرزند شده اند نمایش داده می شود. اگر عبارت« گریه ی نوزاد» را در گوگل جست و جو کنید تصاویر زیادی از این نمودارِ به خصوص مشاهده خواهید کرد. به همین دلیل ما فکر کردیم که جالب است اگر از روی تمامی داده های موجود مدل سازی کنیم تا بفهمیم کدام نوع الگو به بهترین شکل بیانگر داده ها است. ما همچنین بررسی کردیم تا ببینیم که آیا این مدل ها با منحنی گریه مطابقت دارند یا خیر.»
گریه کردن یکی از اولین روش های ارتباطی نوزادان با والدین است و نوزادان از این طریق تلاش می کنند توجه والدین را به خود جلب کنند. رشد توانایی های شناختی و عاطفی نوزاد زمانی تحریک می شود که والدین به نشانه هایی که فرزندشان بروز می دهد به شکلی مناسب پاسخ دهند.
به طور معمول افرادی که به تازگی صاحب فرزند شده اند در صورتی که احساس کنند فرزندشان بیش از حد گریه می کند سراغ کادر درمان می روند. به همین دلیل مهم است که اعضای کادر درمان و والدین درک درست و دقیقی از الگوی نرمال گریه ی نوزادان داشته باشند.
کریستین پارسونز می گوید:« درک الگوی نرمال گریه ی نوزادان به طور خاص برای پزشکان اهمیت دارد چون وظیفه ی آنها کمک به والدین، حمایت از آن ها و برآورده کردن انتظارات والدینی است که نگران سلامتی فرزند خود هستند. مهم است که متخصصان بالینی به داده های به روز درباره ی الگوی نرمال گریه ی نوزاد دسترسی داشته باشند تا بتوانند به بهترین شکل ممکن نگرانی والدین را برطرف کنند. تصورات اشتباه درباره ی گریه ی بیش از حد نوزاد توسط والدین ممکن است پیامدهایی منفی به دنبال داشته باشد، هم برای والدین و هم برای نوزاد.»
یک تعریف پر استفاده برای گریه ی بیش از حد (یا کولیک نوزاد) بدین شرح است: نوزاد در بیش از سه روز در هفته، هر روز بیش از سه ساعت گریه کند. پزشکان تخمین می زنند که کولیک در ۶ هفته ی نخست پس از تولد، بین ۱۷ تا ۲۵ درصد از نوزادان را تحت تأثیر قرار می دهد.
محققان دانشگاه آرهوس دو مدل جدید برای الگوی گریه ی نوزاد طراحی کرد ه اند. یکی از این مدل ها نشان می دهد گریه ی نوزادان چهار هفته پس از تولد به اوج می رسد. مدل دیگر نشان می دهد نوزادان در هفته های اول پس از تولد در سطحی ثابت به شدت گریه می کنند و پس از هفته های اول، میزان گریه ی آنها کاهش می یابد.
هیچ یک از دو مدل جدید کاهش شدید میزان گریه ی نوزادان را به تصویر نمی کشد، این در حالیست که منحنی معروف گریه ی نوزاد می گوید میزان گریه پس از هفته های اول به شدت کاهش می یابد.
به گفته ی کریستین پارسونز، یکی دیگر از یافته های ارزشمند مطالعه ی جدید این است که الگوی گریه در بین کودکان مختلف با هم متفاوت است. این موضوع نه تنها در بخش های مختلف یک کشور بلکه در بین کشورهای مختلف مشاهده می شود. پارسونز می گوید داده هایی که به صورت محدود دردسترس هستند نشان می دهند نوزادان در کشورهای غیر غربی نظیر هند، مکزیک و کره جنوبی در مقایسه با کشورهای انگلیسی زبان نظیر ایالات متحده ، بریتانیا و کانادا کمتر گریه می کنند.
- 12
- 1
