سرپوش پزشکی - بررسی جدید پژوهشگران "دانشگاه مریلند" نشان می دهد که خواب کمتر از ۹ ساعت می تواند رشد مغزی کودکان و توانایی شناختی آن ها را تحت‌تأثیر قرار دهد.
به گزارش ایسنا به نقل از ساینمگ، پژوهش جدیدی که به سرپرستی پژوهشگران "دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند" (UMSOM) انجام شده است ، نشان می دهد کودکان دبستانی که کمتر از ۹ ساعت در شب می خوابند، در مقایسه با کودکانی که ۹ تا ۱۲ ساعت خواب توصیه شده در شبانه روز را دارند، در مناطق خاصی از مغز که مسوول حافظه، هوش و تندرستی هستند، تفاوت قابل توجهی را نشان می دهند.
چنین تفاوت هایی، با افزایش مشکلات سلامت روانی مانند بیماری افسردگی، اضطراب و رفتارهای تکانشی در افرادی که کمبود خواب داشتند، مرتبط بودند. خواب ناکافی با بروز مشکلات شناختی در حافظه، حل کردن مسئله و تصمیم گیری نیز مرتبط بود.
"آکادمی پزشکی خواب آمریکا" (AASM) توصیه می کند که کودکان شش تا ۱۲ ساله باید ۹ تا ۱۲ ساعت در شبانه روز بطور منظم بخوابند تا سلامتی مطلوبی را داشته باشند. هیچ پژوهشی تاکنون تاثیر بلندمدت خواب ناکافی را بر رشد عصبی- شناختی کودکان بررسی نکرده است.
پژوهشگران برای انجام دادن این مطالعه، داده های مربوط به بیش از ۸۳۰۰ کودک ۹ تا ۱۰ ساله را جمع آوری کردند که در مطالعه "رشد شناختی مغز نوجوانان" (ABCD) ثبت نام کرده بودند. آن ها تصاویر ام آرآی، سوابق پزشکی و نظرسنجی های تکمیل شده توسط شرکت کنندگان و والدین آنها را در زمان ثبت نام و طی ملاقات بعدی با آن ها در ۱۱ تا ۱۲ سالگی بررسی کردند. مطالعه ABCD که توسط "مؤسسه ملی بهداشت" (NIH) حمایت می شود، بزرگترین مطالعه بلندمدت در مورد رشد مغز و سلامتی کودک در آمریکا است.
دکتر" زی وانگ"( Ze Wang)، استاد رادیولوژی تشخیصی و پزشکی هسته ای در دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند و از پژوهشگران این پروژه گفت: ما دریافتیم کودکانی که خواب ناکافی کم تر از ۹ ساعت هنگام شب را در ابتدای مطالعه داشتند، در مقایسه با کودکانی که عادات خواب سالم داشتند، دارای ماده خاکستری کمتری در مناطق خاصی از مغز هستند که مسئول توجه، حافظه و کنترل به شمار می روند. این تفاوت ها که پس از دو سال نیز ادامه یافتند، نتیجه ای نگران کننده به شمار می روند که حاکی از آسیب بلندمدت برای کسانی هستند که خواب کافی ندارند.
این یکی از اولین یافته هایی است که تأثیر بلندمدت کمبود خواب را بر رشد عصبی- شناختی کودکان نشان می دهد. به گفته دکتر وانگ و همکارانش، این یافته ها از توصیه های کنونی مربوط به خواب در کودکان نیز پشتیبانی می کنند.
این گروه پژوهشی در ارزیابی های بعدی دریافتند که شرکت کنندگان گروه خواب کافی، به تدریج طی دو سال تمایل دارند کم تر بخوابند که با ورود کودکان به سال های نوجوانی، امری طبیعی است. این در حالی بود که الگوی خواب شرکت کنندگان گروه خواب ناکافی تغییری نکرد. پژوهشگران، وضعیت اجتماعی و اقتصادی، جنسیت، وضعیت بلوغ و سایر عواملی را که می توانند بر میزان خواب کودک و بر مغز و شناخت تأثیر بگذارند، کنترل کردند.
وانگ افزود: ما تلاش کردیم این دو گروه را تا حد امکان با هم تطبیق دهیم تا بتوانیم تأثیر بلندمدت خواب بسیار کم بر مغز را پیش از نوجوانی بیشتر درک کنیم. برای تایید یافته های ما و بررسی این موضوع که آیا هر مداخله ای می تواند عادات خواب را بهبود ببخشد و نقایص عصبی را معکوس کند، پژوهش بیشتری موردنیاز است.
"آکادمی پزشکی اطفال آمریکا" (AAP)، والدین را تشویق می کند تا عادات خواب خوب را در فرزندان خود ترویج کنند. توصیه های آن ها شامل قرار دادن خواب کافی در اولویت های خانواده، رعایت برنامه خواب منظم، تشویق به فعالیت بدنی هنگام روز، محدود کردن زمان استفاده از صفحه های نمایش و حذف کامل صفحه نمایش یک ساعت پیش از خواب هستند.
"آلبرت ریس" (Albert Reece)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این یکی از یافته های مهم پژوهش ما است که به اهمیت مطالعات بلندمدت در مورد مغز کودک در حال رشد اشاره دارد. خواب اغلب در روزهای پرمشغله کودکی که پر از تکالیف و فعالیت های فوق برنامه است، نادیده گرفته می شود. اکنون می بینیم که این کار چقدر میتواند برای رشد کودک مضر باشد.
این پژوهش، در مجله "Lancet Child& Adolescent Health" به چاپ رسید.
- 19
- 6
