دانشمندان موفق به طراحی یک حرکت ورزشی شده اند که با روش های درمانی رقابت می کند و در صورت انجام صحیح، سوخت وساز بدن را افزایش می دهد.
به گزارش ایرنا از وبگاه سای تِک دِیلی (SciTechDaily)، حرکت «سولئوس پوش آپ» (Soleus Pushup) از نظر سوخت وساز بدن با روش های درمانی رقابت می کند. پژوهش های قبلی دانشمندان حاکی از این بود که« زیادنشستن با کم ورزش کردن یکسان نیست».
اکنون آن ها می گویند: سولئوس (Soleus، ماهیچه نعلی) که فقط یک درصد وزن بدن را تشکیل می دهد، اگر به درستی فعال شود، میتواند سوخت وساز (متابولیسم) بدن را افزایش دهد.
مارک همیلتون (Marc Hamilton)، استاد دانشگاه هوستون در آمریکا، این روش را برای بهینه سازی حرکات کشف کرده است. او در حرکت سولئوس پوش آپ پیشگام است. این حرکت متابولیسم عضلات را تا ساعت ها، حتی در حالت نشسته افزایش می دهد. سولئوس یک عضله خلفی ساق پا است که از زیر زانو تا پاشنه پا کشیده شده است و یکی از ۶۰۰ عضله بدن انسان به شمار می رود.
پژوهش های همیلتون نشان می دهد توانایی حرکت سولئوس پوش آپ برای حفظ سوخت وساز اکسیداتیو بالا به منظور بهبود تنظیم گلوکز خون از هر روش رایجی که اکنون بعنوان راه حل تبلیغ می شود، مؤثرتر است؛ به طور مثال تأثیر سولئوس پوش آپ در افزایش سوخت وساز اکسیداتیو در مقایسه با ورزش، کاهش وزن و روزه داری متناوب (نوعی رژیم غذایی ) بیشتر است. سوخت وساز اکسیداتیو فرایندی است که در آن از اکسیژن برای سوزاندن متابولیت هایی مانند گلوکز یا چربی خون استفاده می شود؛ ولی این مسئله تا حدی به نیاز ضروری عضله به انرژی در هنگام کار بستگی دارد.
همیلتون گفت: هرگز خوابش را هم نمی دیدیم که این عضله چنین ظرفیتی داشته باشد. این عضله همیشه در داخل بدن ما بوده است؛ اما هیچ کس تابحال در مورد چگونگی استفاده از آن برای بهینه سازی سلامت تحقیق نکرده است. هنگامی که عضله سولئوس به درستی فعال شود، می تواند سوخت وساز اکسیداتیو موضعی را نه برای چند دقیقه بلکه برای ساعت ها، به سطوح بالایی برساند و این کار را با استفاده از مخلوط سوخت متفاوت انجام می دهد.
عضله سولئوس به جای شکستن گلیکوژن میتواند از انواع سوخت های دیگر مانند گلوکز خون و چربی ها استفاده کند. گلیکوژن معمولاً نوع غالب کربوهیدرات است که به تمرینات عضلانی کمک می کند. روش جدید در دو برابرکردن میزان طبیعی متابولیسم چربی در زمان ناشتایی بین وعده های غذایی و کاهش سطح چربی خون (تری گلیسیرید وی اِل دی اِل) مؤثر است.
همیلتون و تیمش بعداز سالها پژوهش، حرکت سولئوس پوش آپ را طراحی کردند که عضله سولئوس را به روشی متفاوت با هنگامی که می ایستیم یا راه می رویم فعال می کند.
چگونه «سولئوس پوش آپ» را انجام دهیم؟
در حالی که روی صندلی نشسته اید و کف پاهایتان را روی زمین قرار داده اید و ماهیچه ها منقبض نیستند، پاشنه پا را بلند می کنید. در این حالت، جلوی پا در جای خود قرار دارد. هنگامی که پاشنه به حداکثر دامنه حرکتی خود می رسد ، پا رها می شود تا به پایین بازگردد. هدف این است که هم زمان عضله ساق پا کوتاه شود؛ در حالی که عضله سولئوس به طور طبیعی توسط نورون های حرکتی خود فعال می شود.
به گفته پژوهشگران، این حرکت با اینکه در حالت نشسته انجام می شود، به راه رفتن شباهت دارد؛ اما در واقع دقیقاً برعکس است. هنگام راه رفتن، بدن به گونه ای طراحی شده است که به دلیل نحوه حرکت عضله سولئوس، میزان انرژی مصرفی را به حداقل برساند. روش همیلتون باعث می شود که عضله سولئوس برای مدتی طولانی‌تر انرژی مصرف کند.
دانشمندان به این نکته اشاره می کنند که کشف آنها یک نکته جدید مربوط به تناسب اندام یا رژیم غذایی نیست. این یک حرکت فیزیولوژیکی قوی است که از ویژگی های منحصربه فرد عضله سولئوس استفاده می کند.
- 12
- 4
